Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Αλέκα Στρατηγού

Γεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα και πρωτοεμφανίστηκε στο σανίδι σε ηλικία οκτώ ετών με τον θίασο του πατέρα της στη Μυτιλήνη. Ήταν κόρη των ηθοποιών Βασίλη και Αμαλίας Στρατηγού και αδελφή των επίσης ηθοποιών Στέλλας, Ρένας και Στέφανου Στρατηγού. Υπήρξε σύζυγος του Ανδρέα Μπάρκουλη. Πέθανε την Πρωτοχρονιά του 1989. Για την καλλιτεχνική της δραστηριότητα τιμήθηκε με ειδικές διακρίσεις από διάφορους δήμους. Η φωτογραφία είναι από την παράσταση «Το λούνα παρκ των ονείρων» (του Γιάννη Δαλιανίδη, Αθηναϊκό Κηποθέατρο, καλοκαίρι 1978).
Απέκτησε άδεια άσκησης ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο και εργάστηκε σε επιθεωρησιακούς θιάσους ως χορεύτρια και καρατερίστα. Χαρακτηριστική φυσιογνωμία, ξεχωριστή φωνή, γελαστός χαρακτήρας, σύντομα κατέκτησε κοινό και συναδέλφους. Η φωτογραφία είναι από την παράσταση «Και πονηριά στο μάτι!» (των Γ. Γιαννακόπουλου, Ν. Ελευθερίου και Κ. Νικολαΐδη, θέατρο Περοκέ, καλοκαίρι 1957).
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε 59 ταινίες μέσα σε τριάντα χρόνια περίπου. Πρώτη της εμφάνιση ήταν στην ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν» (1951, στον ρόλο της υπηρέτριας Ειρήνης, μια περσόνα που την ακολούθησε κυρίως στη θεατρική της καριέρα) και η τελευταία της στην «Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι» (1982).
Η συμμετοχή της σε τηλεοπτικές σειρές ήταν ελάχιστη, αν και ο ρόλος της ως χαρτορίχτρα στο θρυλικό «Λούνα παρκ» τη βοήθησε να αγαπηθεί ευρύτερα από τον κόσμο. Εμφανίστηκε επίσης στο «Περίπτερο» (ΕΙΡΤ, 1971) και στο «Εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή» (ΥΕΝΕΔ, 1972-1973).
Η λαμπρή της καριέρα αποτυπώθηκε σε τουλάχιστον δύο εξώφυλλα που δυστυχώς δεν έχω στην κατοχή μου ενώ η έρευνα συνεχίζεται.
Κλικ για περισσότερα του Πάνου Τουρλή
Πηγές:
Οι εικόνες 1 και 2 είναι από το πολύτιμο αρχείο του συλλέκτη Μάκη Σουρμπή.
Η εικόνα 4 είναι από το site retromaniax.
Το screenshot της ταινίας είναι από το προσωπικό μου αρχείο.