Γεμάτος από απελπισία και θλίψη…
Οργή, εκδικητική μανία κι αγανάκτηση…
Τα τέρατα του νου…
Θα έρθουν να σε στοιχειώσουν τις μικρές ώρες της νύχτας.
Ίσως καταφέρεις κάπως να τους ξεφύγεις.
Κάντο αν με κάποιο τρόπο μπορείς!
Είναι μακρύ και δύσκολο το μονοπάτι της συγχώρεσης.
Σειρήνες θα παρουσιάζονται σε κάθε σου βήμα…
Ικανές να σε κάνουν να παραστρατήσεις.
Συνθλίβοντας τις άμυνές σου.
Τερματίζοντας κάθε ελεύθερη βούληση.
Ορμώμενες υπό την καταπίεση εσωτερικών δαιμόνων.
Ρωτάς πώς θα σωθείς απ’ αυτούς;
Ίσως και να ξέχασες ποιος σου φούσκωσε εξαρχής τα μυαλά.
Εσύ, ο ίδιος σου ο εαυτός το θέλησε έτσι!
Σήκω τώρα και προχώρα στο δρόμο που χάραξες…[1]
Το βιβλίο του Ιωάννη Μήτσιου, Γοτθικές ιστορίες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιβίσκος. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ. Κι αν θέλετε, διαβάστε ένα απόσπασμα!
Στην περίληψη γράφει:
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι συμβαίνει μέσα στον ανθρώπινο νου; Μήπως τελικά ο εγκέφαλος είναι μια φυλακή και όχι ένα απλό όργανο σκέψης;
Μία δύναμη γένεσης τεράτων και μαγισσών!
Ο Αλέξης Σπυρόπουλος είναι μοιρασμένος στα δύο. Η δουλειά του επισκιάζεται από τη θλίψη για το χαμό της γυναίκας και της κόρης του. Στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, όπου βρίσκεται για να κλείσει μια επαγγελματική συμφωνία, θα καταδιωχθεί από ένα αλλόκοτο πλάσμα του γένους που αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται «ποντικάνθρωποι».
Η Σταυρούλα, από την άλλη, θα πρέπει ν’ «αντιμετωπίσει» τον «Χαμογελαστούλη» μέσα στο ίδιο της το σπίτι! Ο φανταστικός φίλος του παιδιού της, του μικρού Νικόλα, θ’ αποτελέσει το μήλον της έριδος για τη μάνα και τον υιό, ο οποίος εν τέλει θα της εναντιωθεί γιατί δεν τον πιστεύει.
Επιπροσθέτως, ο Β. Γράκχος και η Τζ. Αγραφιώτου στις δικές τους ξεχωριστές ιστορίες αποτελούν δύο άτομα τόσο ιδιαίτερα, όσο ιδιαίτερες αποκαλύπτεται πως είναι και οι οντότητες στον δρόμο τους. Θα βρουν απέναντί τους τη Νέμεση, στα πρόσωπα αντιπάλων με εξαιρετική υπομονή και αφοσίωση στον στόχο, πράγμα που θα τους το αποδείξουν και με το παραπάνω.
Η συνέχεια αυτών και ακόμη περισσότερα στη δεκάδα της πρώτης συλλογής των «Γοτθικών Ιστοριών».
Περισσότερα από/για τον Ιωάννη Μήτσιο:
[1] Ο Ιωάννης Μήτσιος συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.