…τούτο ήταν το ερώτημα-διαπίστωση που έκανα σαν έφτασα στην σελίδα νούμερο 162, -την τελευταία της νουβέλας «Έτσι έπρεπε να γίνει» της συγγραφέως Αλεξάνδρας Μπελεγράτη.
Κι αυτό, γιατί ενώ συνήθισα να διαλέγω πολυσέλιδα έργα που κυμαίνονται πάντα πάνω από 300 σελίδες, εντούτοις επέλεξα αυτή τη φορά το συγκεκριμένο βιβλίο, καθώς έφτασε στα χέρια μου με θετικότατες συστάσεις. Σύντομα διαπίστωσα πως όλες τους επιβεβαιώθηκαν.
Μα ας κάνουμε μια «βουτιά» στο περιεχόμενό του.
Η κεντρική μας ηρωίδα είναι η Νιόβη. Μια δραστήρια κοπέλα που κουβαλά στη ψυχή της την δίψα για ελευθερία, η οποία ωστόσο πολλές φορές μετατρέπεται σε τάσεις φυγής. Μία επιφανειακά ακατανόητη πράξη που έχει τις ρίζες της όμως σε βαθύτερα προβλήματα του παρελθόντος…
Οι γονείς της -η πανέμορφη μητέρα της Αλίκη και ο έμπορος πατέρας, Πέτρος- ήταν ένα ανδρόγυνο που παντρεύτηκε από έρωτα. Σύντομα απέκτησαν δύο παιδιά, την Νιόβη και την Ζέτα, στα οποία και
πρόσφεραν ό,τι καλύτερο για τη ζωή και τις σπουδές τους.
Μα καθώς μεγαλώνουν τα δυο παιδιά, τα πράγματα αλλάζουν και η καρδιά της μητέρας τους βρίσκει στήριγμα κρυφά στη ψυχή ενός άλλου άνδρα. Μάλιστα, σύντομα έρχεται εκείνη η στιγμή που ενώ ο Πέτρος βρίσκεται στη δουλειά, εκείνη μαζεύει τα πράγματά της και δραπετεύει μακριά με τον νέο της αγαπημένο.
Σκοτάδι στοιχειώνει στη ψυχή του παρατημένου άντρα της και των παιδιών της, τα οποία τελικά μεγαλώνουν με την φροντίδα της θείας τους Καίτης.
Επικεντρώνοντας κατόπιν στα βήματα της Νιόβης, την παρακολουθούμε να εργάζεται σε μια μεγάλη εταιρία όπου σύντομα γνωρίζει τον Στέφανο ο οποίος είναι γιατρός. Ένας άνθρωπος που την υπεραγαπά και κάνει όνειρα για την κοινή τους ζωή. Μα αυτό είναι κάτι που ανασταίνει μέσα της πληγωμένα βιώματα που την ωθούν να ξεφύγει, ετοιμάζοντας βαλίτσες και να φύγει χειμώνα καιρό, για τη Σίφνο.
Άραγε τι της επιφυλάσσει η μοίρα μ’ αυτή της την επιλογή;
Σε ποια μονοπάτια ωθεί μαζί της και εμάς, μεταδίδοντάς μας γνώριμα βιώματα και πάμπολλα ηθικά διλήμματα;
Ισχύει άραγε πως οι θελκτικές προκλήσεις μεταμορφώνονται εύκολα σε παγίδες και πως το αφιλόξενο άγνωστο, μπορεί να γίνει οικείο και όμορφο;
Αυτά τα ερωτήματα άλλωστε αποτελούν και τα βασικά συστατικά της δημιουργίας της νουβέλας «Έτσι έπρεπε να γίνει». Γιατί όπως σημειώνει και η συγγραφέας Αλεξάνδρας Μπελεγράτη στην αρχή, σκοπός της ήταν να μας διηγηθεί «μια απίθανη και τόσο πιθανή ιστορία για ανθρώπους που σκέφτονται, αισθάνονται και λαχταρούν τη ζωή, ακόμη και στα κρυφά».
Καλή σας ανάγνωση!
Βρείτε τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο στη σελίδα του βιβλίου του στο facebook
Η νουβέλα της Αλεξάνδρας Μπελεγράτη, Έτσι έπρεπε να γίνει..., κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Iason Books. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ.