koukidaki: Το χαμένο μου εγώ

Γράφει η Μαίρη Τσίλη

Γιατί ήρθε ο χειμώνας να ντύσει το γυμνό κορμί μου. Τώρα που έμαθα να δίνομαι εντελώς γυμνή και ξεδιάντροπα γδυτή..

Όχι δεν κρυώνω εγώ μα φλέγομαι από ντροπή και ηδονή μαζί.

Μισώ την μοναξιά ενός δωματίου και λατρεύω την παρέα του πεζοδρομίου.

Ναι έχω μεγάλο στήθος για να χωρέσει τις ανασφάλειες και τις φαντασιώσεις σου.

Ναι έχω μια απέραντη καρδιά για να χαράξεις τις διαγραφές σου.

Κι έχω κι ένα "εγώ" που αντέχει μέσα στο έτσι είμαι μανάρι μου εγώ!

Γιατί εγώ γουστάρω τώρα ένα καλοκαίρι και μια φωτιά, για να δω επάνω στις φλόγες της του κορμιού σου την σκιά και να σου κάνω έρωτα γλείφοντας τις πληγές σου. Να μπω μέσα σου βαθιά σαν λυγμός και σαν ένα κλάμα ξαφνικό.

Γιατί αν χαθείς εσύ, θα χαθώ μέσα στον χαμό σου κι εγώ.

🍃