Φίλες και φίλοι,
Ο πίνακας αυτός βρισκόταν στην εκκλησία των Δομηνικανών του Άουσμπουργκ, στην οποία προσφέρθηκε ως δώρο από άγνωστη οικογένεια το 1580, δεκαπέντε χρόνια αργότερα από όταν φιλοτεχνήθηκε από τον Τιντορέττο. Σήμερα, εκτίθεται στην Παλαιά Πινακοθήκη του Μονάχου.
Το συγκεκριμένο επεισόδιο του Ευαγγελίου λαμβάνει χώρα σε δύο χώρους: δεξιά, η κουζίνα, όπου πιάτα και χάλκινες χύτρες αντανακλούν τη φωτιά, στην οποία μια υπηρέτρια ετοιμάζει το φαγητό. Αριστερά, η πόρτα οδηγεί στον κήπο.
Το διπλό αυτό άνοιγμα, εσωτερικό του σπιτιού και εξωτερικό αντίστοιχα, αναπαράγει ένα μοτίβο που ο ζωγράφος έχει ήδη χρησιμοποιήσει στο έργο του Ο Χριστός πλένει τα πόδια των μαθητών Του, τον οποίο φιλοτέχνησε λίγα χρόνια νωρίτερα για την βενετσιάνικη εκκλησία του Σαν Μαρκουόλα.
Οι διαφορετικές πηγές φωτός, μια φυσική και μια τεχνητή, διαπερνούν την σύνθεση σε βάθος πίσω από τον άξονα που δημιουργεί η συνάντηση του Ιησού με την Μάρθα και την Μαρία. Οι τρεις μνημειώδεις μορφές δεσπόζουν στο πρώτο πλάνο.
Οι στάσεις τους είναι σε αρμονία με τις λεπτομέρειες που κάνουν πιο επίκαιρη τη σκηνή: η Μάρθα και η Μαρία φορούν πλούσια φορέματα, πέπλα με δαντελένια μπορντούρα και είναι χτενισμένες με σύγχρονο τρόπο.
Η προσαρμογή του επεισοδίου στα δεδομένα της εποχής δεν γίνεται με «λαϊκό» τρόπο -όπως πολύ συχνά συμβαίνει στα έργα του Τιντορέττο- αλλά με τρόπο κομψό και αστικό, πιθανότατα υπακούοντας σε ό,τι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σύμφωνο με τις επιταγές της Αντιμεταρρύθμισης, οι απαιτήσεις της οποίας στρέφονται σε έργα θρησκευτικά.
