koukidaki: Η υπόθεση του ταλαντούχου ηθοποιού [1]

Μια περιπέτεια του Αντώνη Γιοφύρη

Γράφει ο Γιώργος Ζώτος

ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΜΟΥ
15 Ιουλίου 08:30

Η μυρωδιά του πρωινού καφέ ήταν η μόνη σπιτική αίσθηση εδώ και αρκετό καιρό. Ήθελα κάποια στιγμή να την συνδυάσω με την μυρωδιά του φρέσκου κρουασάν όμως καταλάβαινα πως αυτό θα αργούσε. Στα 35 μου χρόνια ήμουν ήδη πρώην αστυνομικός. Κατά τη διάρκεια μιας υπόθεσης πριν ένα χρόνο είχα μια έντονη αντιπαράθεση με τον ιατροδικαστή Ιορδάνη Μαχαιρίδη. Η αντιπαράθεση αυτή κατέληξε με τη μύτη και δυο πλευρά του Μαχαιρίδη σπασμένα. Έπειτα απ' αυτό, ο ιατροδικαστής έθεσε βέτο: «Ή εγώ ή εκείνος» και σε μια μικρή πόλη με 2 ιατροδικαστές που ο ένας ήταν έτοιμος να πάρει σύνταξη και δυστυχώς αυτός δεν ήταν ο Μαχαιρίδης, δεν μου έμειναν και πολλά περιθώρια. Με “παραίτησαν” και τώρα πίνω το καφεδάκι μου κάθε πρωί ξεφυλλίζοντας τις εφημερίδες και περιμένοντας μια ευκαιρία να αποδείξω τι αξίζω.

Ξύπνησα λίγο αργά σήμερα, έβαλα καφέ, βγήκα στο μπαλκόνι και έριξα μια ματιά στην εφημερίδα που μου είχε πετάξει στην πόρτα ο διανομέας:

Το άρθρο συνοδευόταν από φωτογραφίες του δολοφονημένου που αναδείκνυαν όλη την αρρενωπότητα του. Δεν διέφυγε της προσοχής μου ούτε εκείνο το άρθρο που παρέπεμπε στις lifestyle στήλες και μιλούσε για το ξεφάντωμα του παραγωγού και του σκηνοθέτη της ταινίας «Η ματωμένη ποδιά του χασάπη» σε κάποιο μπαρ.

Στις μέσα σελίδες υπήρχαν φωτογραφίες των δύο αντρών καθώς και άλλων συντελεστών της ταινίας που ανεβασμένοι στα τραπέζια του μαγαζιού χόρευαν χωρίς προφανώς να ξέρουν ότι εκείνη την ώρα ο πρωταγωνιστής της ταινίας τους άφηνε την τελευταία του πνοή. Μου έκανε εντύπωση πάντως που έλειπε από το γλέντι ο Μαστρογιάννης. Εγώ τον ήξερα για τύπο που δεν αφήνει τέτοια γλέντια εύκολα. Βέβαια είχε αρραβωνιαστεί πρόσφατα και μάλλον γι' αυτό τα έκοψε όλα αυτά, όμως ίσως να ήταν ζωντανός αν χτες βρίσκονταν στο μπαράκι κι αυτός.

Η υπόθεση φαίνεται ότι όσο πάει γίνεται και πιο ενδιαφέρουσα, σκέφτηκα. Δεν είχα να χάσω τίποτα αν έκανα μερικές επισκέψεις από δω κι από κει. Ίσως και να ήταν η ευκαιρία που έψαχνα εδώ κι ένα χρόνο.

Πέταξα την εφημερίδα, ήπια μονορούφι τον καφέ κι άρχισα να τρέχω. Καλό θα ήταν να ξεκινούσα από τον τόπο του εγκλήματος. Συνήθως όλο και κάτι διαφεύγει της προσοχής της αστυνομίας που στα αστυνομικά μυθιστορήματα είναι και το βασικότερο στοιχείο.

Συνεχίζεται...