Το όνειρο της να βρει την χαμένη της αδερφή, βούλιαζε στο έρεβος της καθημερινότητας της, γίνονταν το μακρινό κομμάτι ενός παρελθόντος, που έμενε βαθιά καταχωνιασμένο στην βαθιά του κρύπτη, σε μια άλλη διάσταση, παγιωμένο, λες και ήθελε ν’ αγγίξει την αιωνιότητα. Και έρχονταν βράδια, που κάτω από το φως του Αποσπερίτη, έψαχνε στην ψυχή της να συνθέσει τα κομμάτια της παλιάς της ζωής, την μορφή του βρέφους από το οποίο βίαια την αποκόψανε ένα πρωί, σπάζοντας τον αδερφικό δεσμό. Και τότε η ψυχή της φτεροκοπούσε δυνατά και η αδικία που συντελέστηκε εις βάρος της, της έσκιζε τα σωθικά.
Γνώριζε ότι έπρεπε να αποδεχτεί την μοίρα της, την ζωή που της είχαν ορίσει, όμως η καρδιά της επαναστατούσε. Πόσα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν μοιραστεί και με πόση αγάπη, θα γέμιζε η άδεια ζωή της.
Το γνώριζε. Έπρεπε ν’ αντέξει. Έπρεπε να παλέψει με τα θηρία που ορθώνονταν μπροστά της. Έπρεπε να βρει την μικρή της αδερφή.[1]
Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη
Το μυθιστόρημα της Αλεξάνδρας Ψαραδέλλη, Κάτω από το φως του αποσπερίτη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός.
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
“Άδεια από σκέψεις και συναισθήματα, ξέχασε
το παγωμένο της βλέμμα πάνω στα μικρολούλουδα
που ξεπρόβαλλαν μέσ’ από τα αγριόχορτα. ʼνθη και
αγκάθια μαζί, μπερδεμένα σε ένα κομμάτι γης. Πώς
τα ανακάτεψε έτσι ο Θεός;”
Η Αναστασία ξεριζωμένη από την οικογένειά της, μεγαλώνει προσφέροντας τις υπηρεσίες της στο αρχοντικό μιας εύπορης οικογένειας.
Εγκλωβισμένη στα στεγανά της ζωής που της έχουν χαράξει, ψάχνει να βρει τρόπο για να ξεφύγει από τη μιζέρια, υψώνοντας δειλά το γενναίο της ανάστημα.
Η αναζήτηση της χαμένης αδελφής της γίνεται σκοπός ζωής, όταν χάνει και το τελευταίο της στήριγμα.
Ένας ξαφνικός θάνατος, ένα ξεθωριασμένο γράμμα, μια τυχαία συνάντηση θα αρχίσουν να ξεθάβουν ένα μυστικό καλά καταχωνιασμένο για χρόνια...
Πώς να παλέψει, όμως, τα εμπόδια, σε έναν κόσμο όπου το σκοτάδι καλύπτει το φως και την αλήθεια;
Εκεί όπου η καρδιά δεν ελέγχεται, η αγάπη δεν ορίζεται. Εκεί όπου το καλό και το κακό συνυπάρχουν, καθένας παίρνει την ανταμοιβή που δικαιούται.
H Αλεξάνδρα Ψαραδέλλη γεννήθηκε στη Μυτιλήνη όπου και κατοικεί. Ταυτόχρονα με τις σπουδές της στη Νοσηλευτική, εργάσθηκε σε τοπικό τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό. Συνέχισε τις σπουδές της παίρνοντας πτυχίο στην Πληροφορική. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, άλλα στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τη συγγραφή. Έχει βραβευθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με τα διηγήματα Στη Δύση του Ηλίου και Μαργαρίτα. Το Άσπρο Φόρεμα της Θάλασσας είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και ακολούθησε το Κάτω από το φως του Αποσπερίτη.
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
