Γουρούνια στο διάστημα

Δίσκος: Καινούριοι Καιροί

Πάμε λίγο πίσω, στο 2015, αλλά δεν μπορώ να μη γράψω για μια μπάντα που τα λέει σταράτα και όπως είναι, sorry!

Electronic μπάσιμο στον δισκάκι, κάπως mainstream εισαγωγή με το κομμάτι «Όπως πάντα» (too soft but nevertheless true σε όσα στηρίζει). Η φωνή του τραγουδιστή κουβαλάει τη χροιά της όμορφης νιότης και ως πρώτη επαφή με τα αυτιά μου ξεδιπλώνει μια ποιητική στιχουργική που είναι ευπρόσδεκτη, οπότε let it roll μάγκες και... ναι! Περισσότερο respect εδώ, στο επόμενο κομμάτι με τίτλο «Μουντή Άνοιξη». Εδώ παίδες ξεκινάτε και βαστάτε τα chords 'n' strings ζωντανά και μου δείχνετε μεράκι, γροθιά σφιγμένη για ρομάντζο και διάθεση για αλλαγή, ελπίδα, φως.

«Απολογία» το επόμενο track κι εκείνο το μπάσο γαργαλάει επικίνδυνα τον λαβύρινθο, οπότε στο repeat η εκκίνηση over and over again. Περνάμε στο «Χαρταετός» και εντάξει! Το κομμάτι σάς τοποθετεί ως μπάντα στις συρματένιες καρδιές κάθε παιδιού που ζει σε μια τσιμεντούπολη και γουστάρει να μι-μι-μιλήσει με φω-φω-φωνέεες που κρώζουν (και για όποιον δεν κατάλαβε, εννοώ πως το κομμάτι αγγίζει ακόμα και καρδιές που τραυλίζουν μέσα στην ντροπαλοσύνη της νιότης τους. Σπάστε το στα ηχεία, κοπανήστε ξύλα, πλαστικά, ρημάξτε κάνα τζάμι... έτσι, για το γαμώτο σας!). Το ακολουθεί άριστα το επόμενο «Συρματοπλέγματα» με manifesto κιθαριές που αλυχτάνε και μου λέτε: Τι νόμιζες; Κοιμόμαστε; Θα σε γαμ#%&@ τώρα!

Επόμενο «Τα ίδια τα παιδιά σου»... Οοοκ... Βαρύ, νέτο, υπέροχα μελαγχολικό κομμάτι που αντί απλώς να βγάλει γλώσσα και να μείνει εκεί, κοπανάει στιχάρα και riff-ιες κατάφατσα στους φόβους της κάθε μανούλας (κι είναι τόσο true!). Η «Παραπλάνηση» στη συνέχεια είναι πιο γήινη, προσγειώνει λίγο τα αυτιά του ακροατή (άραγε για μια άγρια επόμενη εκτόξευση;) και πάμε στο ομώνυμο του δίσκου «Καινούριοι καιροί». Εδώ εν χορώ τα κορμιά, οι φωνές της μπάντας, οι στίχοι να συμφωνούν πως αυτό που κάνουν το αγαπάνε, οπότε πίσω τα τσουλούφια μάγκες, ψηλά το μέτωπο των στίχων και προχωράτε για το «Ορατός εχθρός» και τα μυαλά στα μέταλλα! Με ετούτο το αγριεμένο κομμάτι θέλω να δω φωτιές να ανάβουν στα live! Στο επόμενο track «Του κόσμου η πληγή» συναντάς το πιο punk κομμάτι του δίσκου (clean cut punk όμως, για τα λέμε ως είναι τα πράγματα).

Προτελευταίο είναι το «Κτήνη» και ο δίσκος κλείνει με το «Όπως ποτέ (remix)». Ουσιαστικά το πρώτο κομμάτι του δίσκου σε remix (long live 90s modjo) και αλλαγμένο τίτλο, ίσα για να μας κλείσει το μάτι πως ακούσατε όσα ακούσατε fellaz αλλά εμείς το πάμε και αλλού το βαρκάκι, περιμένετε να δείτε στο μέλλον! Ναι, περιμένουμε!

Εν κατακλείδι:
Eτούτο το ανεξάρτητο δισκάκι είναι εγχειρίδιο εφηβείας (για έφηβο κάθε ηλικίας) και θα αργήσει να βγει από τις φλέβες όποιου το ακούσει! Δώδεκα τραγούδια με μελωδικό κεφάλι, γυρισμένο σώμα, κορμί, νεύρα, τσίτες και γαμάτους λυρισμούς! Ultra space bass-ίματα και ηλεκτρονικοί μικροδυναμίτες υπό μορφή κιθαριστικών καψουλιών που δεν τα μασάς, δεν τα πιπιλάς, τα καταπίνεις κοπανώντας το κεφάλι και λες τα παλικάρια (από Salonica όπως είδα) το βαστάνε ζωντανό! Ακούστε το!

Keep the strings alive παιδιά

Τα ρέστα στο site τους

Βρείτε τον Γεώργιο Τζιτζικάκη στο Facebook και Facebook page

Tα "Γουρούνια στο Διάστημα" είναι ένα πενταμελές συγκρότημα που δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 2011. Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε αρκετά φεστιβάλ και έχει εμφανιστεί σε πολλές μουσικές σκηνές της πόλης καθώς και αυτοδιαχειριζόμενα στέκια.

Το 2015 κυκλοφόρησαν την πρώτη τους ανεξάρτητη δισκογραφική παραγωγή με τίτλο "Καινούριοι καιροί".

Το όνομα "Γουρούνια στο Διάστημα" βασίζεται στο ποίημα του αμερικάνου συγγραφέα και ποιητή Charles Bukowski με τίτλο "Γουρούνια στον Ουρανό".

Μέλη συγκροτήματος:

Κώστας Βούρος - Φωνητικά

Χρήστος Γεωργακάκης - Κιθάρα

Νίκος Γεωργακάκης - Κιθάρα

Σίμος Τριανταφύλλου - Τύμπανα

Θοδωρής Σαββαΐδης - Μπάσο

Θέλετε να κατεβάσετε τα τραγούδια τους; Κλικ εδώ!