Γράφει ο Λεόντιος Πετμεζάς
Η λογοτεχνική αδεία και η εμπνευσμένη γραφή της Χρυσούλας Βακιρτζή γόνιμα και εποικοδομητικά παρουσιάζει εικόνες δράσης περιπλάνησης και αλήθειας από την καθημερινότητα τις οποίες αναπαράγει διαπλαστικά με απόλυτη εγκαρτέρηση και αγάπη.
Τοποθετεί τις περιπετειώδεις αφηγήσεις της σε μια εποχή που έχει φύγει και τις δένει εύληπτα με τα σημερινά χρόνια. Πρόκειται για επιλεγμένες καταθέσεις ψυχής που αρχιτεκτονικά την συνδέουν άρρηκτα και έμμεσα με το περιβάλλον της οικογένειας, των συγγενών, των φίλων, με το περίγυρο που την διαμόρφωσε ως οντότητα στην κοινωνία που ζει και υπάρχει. Την πραγματικότητα που βίωσε και βιώνει την σκιαγραφεί και την ιστορεί τονίζοντας με υποβλητική επιστέγαση τα συγκεκριμένα σύμβολα που την διευθετούν και την καθορίζουν.
Εύστοχα εκφράζει και προσδιορίζει κάθε στοιχείο που αντιλαμβάνεται, που αξίζει να ασχοληθεί με αυτό.
Παραθέτει μνήμες που πυροδοτούν σημαντικές εικόνες ενώ προσδιορίζει άμεσα τα σημαίνοντα συμβάντα και τη θέση που κρατούν στο υποσυνείδητο, την ενέργεια που δομούν στο φάσμα των νοητικών ερεθισμάτων. Ελεύθερα και στοχαστικά με λυρική ευαισθησία μετουσιώνει σε λόγο συναισθήματα, μαρτυρίες και εντυπώσεις με μηνύματα και οράματα από συγκινησιακούς κραδασμούς. Εξερευνά χωρίς επιτήδευση μια ποικιλία αισθαντικών ερεθισμάτων με στοιχεία εσωτερικής ανάδυσης. Εναρμονίζει στο κείμενο της μια ενδότερη ανάλυση και ενδοσκοπική μελέτη των συμβάντων που την άγγιξαν, την προβλημάτισαν, την συγκίνησαν. Τονίζει το μεγαλείο μιας δυναμικότητας που ενσαρκώνεται διακριτικά, σταδιακά και βαθμιαία.
Δικαιώνει με πλαστικότητα άποψης τους ήχους, τις οσμές, τις εμπειρίες, την απαλότητα αλλά και την οδύνη των σκέψεων, τη κορύφωση των συναισθηματικών καταστάσεων πέρα από την διαπραγμάτευση της φορμαρισμένης υφής. Αναπλάθει μορφικά κάθε σκιά, κάθε άποψη τολμώντας να αναθεωρήσει, να κρίνει, να απαιτήσει, να κατατάξει και να επισυνάψει αποτελεσματικά προθέσεις με απολήξεις καθώς και αναπόφευκτους συνδυασμούς.
Προσεγγίζει περισπούδαστα και ουσιαστικά τα δεδομένα της ανθρώπινης ύπαρξης, τα αναπαράγει, τα αναπλάθει και τα προβάλει με πηγαίο ύφος.
Μελετώντας τα επεισόδια που διάγουν ανοίγοντας παράλληλα διόδους και διαδρόμους στη διαχρονικότητα. Έντεχνα αλλά ωστόσο με πρωτότυπη πυκνότητα και λεπτομέρεια η ύλη του βιβλίου της έχει το προνόμιο του αβρού επεξηγηματικού λόγου που εξελίσσεται κινητικά και δυναμικά με μουσικότητα. Μαγνητίζοντας τον αναγνώστη τον προσκαλεί να μπει στο παιχνίδι, τον κάνει συμμέτοχο και κοινωνό, τον μυεί σε ιδεογραφικές διατυπώσεις, που δεν αρκούνται μόνο στην οπτική διευθέτηση αλλά ζητούν την εντρύφηση στη θεματική με δύναμη ψυχής, αισιοδοξία, συλλογισμό για κάτι βαθύτερο. Τον προκαλεί να ψάξει να βρει τον εαυτό του. Στη συνέχεια τον κάνει σύμμαχο και αναπόσπαστο μέλος σε ένα ενωμένο σύνολο με λεκτική μετάδοση, με ποιότητα χροιάς, με μια μαγεία ακουστική που μεταδίδει με ομορφιά κάθε ένταση και έκσταση.
Στις ποικίλες εκφάνσεις του βιβλίου η συγγραφέας παραπέμπει το αναγνωστικό κοινό συχνά και εκπρόθεσμα σε αποκαλύψεις που σηματοδοτεί από τη περιοχή του πραγματικού-φαντασιακού και επιφυλάσσει τη διείσδυση στον εσωτερικό πλούτο των στοιχείων.
Μέσα από ανεπανάληπτους συνειρμούς επιτρέπει να αναδύεται συμβολιστικά μια αφετηρία μάθησης και φιλοσοφίας που ενέχει έναν εκφραστικό συνδυασμό με παραστατικά κωδικοποιημένες σχηματοποιήσεις προς ένα πεδίο πνευματικής διαύγειας. Ταυτίζοντας τη ζωή με ότι συναντούμε στη διάρκεια της υμνητικά εκθέτει τοπία με συλλήψεις και σουρεαλιστικές παραστάσεις που ξεκινούν από ένα ιδιότυπο ρεαλισμό και καταλήγουν σε αφαιρετικές προεκτάσεις.
Μέσα από μια ανατομική μελέτη φτάνει σε γραφικές επεξεργασίες με διακοσμητική υφή, με κύριο μοτίβο που διαγράφει ευφρόσυνες ζωτικές τροχιές με σημειολογική θέση.
Με τη παρέμβαση του σωστού τονισμού των λέξεων επιτρέπει να κυμαίνονται ανάμεσα στα ιδεογράμματα και στα συμπλέγματα των εμφορούμενων απεικονίσεων ενστάσεις που συνυπάρχουν παράλληλα με τη ιδεαλιστική ανατρεπτική διείσδυση, που σηματοδοτούν με τις κατάλληλες επιρροές κάθε ρήση και κάθε ιδιόχρωμα στην ωδή της φωνής.
Με απόλυτη αρμονία και διακυμάνσεις το μαγευτικό ταξίδι της κινείται ακόμη προς τη μυθοπλασία, την αντίσταση, την αντιπαράθεση και τη μυθολογία της καρδιάς. Σε διαλεκτικές συνιστώσες των βιωματικών τάσεων με εικαστικές ερμηνείες που εστιάζονται στις κατακτήσεις της αινιγματικής συνάρτησης που αναπτύσσεται ανάμεσα στο οικείο και το μακρινό. Διαβάζοντας φανταζόμαστε ότι βλέπουμε απέναντι στο τοίχο πολύχρωμους πίνακες ζωγραφικής με διάφορα θέματα που πηγάζουν ξεκάθαρα και αυθόρμητα από τη συνολική ενδιαφέρουσα θεματολογία.
Συμπερασματικά η μετάπλαση της φυσικής διάστασης και οι συναλλαγές των ρυθμών που εναλλάσσονται στην Εγνατία Οδό της Χρυσούλας Βακιρτζή στο επίπεδο της απόδοσης ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον διαθέτουν εύλογα και συνειδητοποιημένα μοναδικότητα, καθολικότητα και οικουμενικότητα.
Λεόντιος Πετμεζάς
Θεωρητικός-Ιστορικός τέχνης
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου.
Περισσότερα από/για τη Χρυσούλα Βακιρτζή:
