Το Τυχάρπαστο κοράκι (τίτλος πρωτοτύπου: The upstart crow) δημοσιεύτηκε το 1995 και ο τίτλος του είναι εμπνευσμένος από μια φράση που χρησιμοποίησε για τον Σαίξπηρ, ο αντίζηλός του, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός Ρόμπερτ Γκρην το 1592. Ο Ρόμπερτ Γκρην υπήρξε γνωστός θεατρικός συγγραφέας στην ελισαβετιανή εποχή με πάνω από 25 έργα στο ενεργητικό του, είναι λίγο ειρωνικό λοιπόν και παράδοξο να τον θυμόμαστε όλοι εμείς τώρα μόνο και μόνο για την φράση που χρησιμοποίησε για να σχολιάσει αρνητικά τον νεότερο συνάδελφό του. Ο Γκρην χρησιμοποιώντας αυτή τη φράση θέλησε να πει ότι ο Σαίξπηρ ήταν ένας αριβίστας του τότε θεατρικού κόσμου: ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερες πανεπιστημιακές σπουδές και μόρφωση, που ξεπήδησε από το πουθενά και κυριάρχησε στις σκηνές του Λονδίνου. Ο Βίνσεντ Ντόουλινγκ εμπνεύστηκε από αυτήν τη φράση και δεν είναι άλλωστε και ο μόνος. Πέρυσι στην βρετανική κρατική τηλεόραση (BBC) προβλήθηκε μίνι σήριαλ με αυτόν τον τίτλο με ήρωες τον Σαίξπηρ, τον Γκρην και όλα τα πρόσωπα εκείνης της εποχής.
Ας γυρίσουμε όμως στο θεατρικό έργο του Βίνσεντ Ντόουλινγκ. Η σκηνή ανοίγει λοιπόν και βλέπουμε την κόρη του Σαίξπηρ, την Σουζάνα Σαίξπηρ Χωλλ να επισκέπτεται στα παρασκήνια του θεάτρου Γκλόουμπ τον συνεργάτη του πατέρα της, θεατράνθρωπο Ρίτσαρντ Μπερμπαίητζ. Βρισκόμαστε στα 1616, ο μεγάλος Βάρδος έχει πεθάνει και η κόρη του αναζητά την αλήθεια και στρέφεται για βοήθεια στον καλό του φίλο και συνεργάτη. Ένας παράξενος διάλογος ακολουθεί: η κόρη νιώθει αδικημένη επειδή ο πατέρας της έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από την οικογένειά του στο Στράτφορντ. Ναι μεν τους έχεις αφήσει μια μεγάλη περιουσία και είναι ευκατάστατοι, ναι μεν κουβαλάει στις πλάτες της ένα βαρυσήμαντο όνομα, αλλά της ίδιας της λείπει η πατρική στοργή, ο χαμένος χρόνος που δεν διέθεσε ο πατέρας Σαίξπηρ για τη μητέρα της, την ίδια και τα δίδυμα αδέλφια της. Αναζητά την αλήθεια, αναζητά τη λύτρωση και την αγάπη και απευθύνεται στον άνθρωπο που ήξερε καλύτερα από όλους, τον πατέρα της. Ο Ρίτσαρντ Μπερμπαίητζ στην προσπάθειά του να της εξηγήσει τον χαρακτήρα του πατέρα της, την ανάγκη που είχε μέσα του για δημιουργία, την αγάπη του κάθε θεατράνθρωπου (που κάποιες φορές είναι τόσο μεγάλη έτσι ώστε να παραμελεί τα αγαπημένα και οικεία πρόσωπα γύρω του) της παραθέτει φράσεις από τα έργα του ίδιου του πατέρα της. Όλα αυτά είναι μια όμορφη αφορμή για να ακούσουμε ξανά πετυχημένους μονολόγους και διαλόγους από τα πασίγνωστα έργα του αιώνιου ποιητή! Ακούμε λοιπόν λόγια από τον Άμλετ, τον Βασιλιά Ληρ, την Δωδεκάτη Νύχτα, τον Οθέλλο, τον Ριχάρδο τον Τρίτο, τον Έμπορο της Βενετίας, την Τρικυμία. τον Βασιλιά Ιωάννη, τον Φάλσταφ (κάποιοι κριτικοί θεωρούν ότι ο Σαίξπηρ είχε βασίσει κάποια στοιχεία της περσόνας του Φάλσταφ στον αντίζηλό του, Ρόμπερτ Γκρην!)
Η Κωνσταντίνα Ρίτσου, γιατρός, κυτταρολόγος, συγγραφέας (Το αγόρι και το πηγάδι της μνήμης, Οι κήρες των λεόντων), μεταφράστρια (Οι αγνοούμενες, Το πέρασμα) και ηθοποιός μεταφράζει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην παράσταση ως Ρίτσαρντ Μπερμπαίητζ. Δίπλα της η ηθοποιός Μαρία Δρακοπούλου ως Σουζάνα Σαίξπηρ Χωλλ. Ο Γιώργος Λιβανός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής θεατρικών έργων και δημιουργός του θεάτρου Studio Κυψέλης, αναλαμβάνει τον ρόλο του Τόμας, βοηθού του Μπερμπαίητζ. Τέλος, η Σοφία Μπεράτη, ηθοποιός και σοπράνο ερμηνεύει τραγούδια της ελισαβετιανής εποχής σε στίχους του μεγάλου Βάρδου και μουσική του Τζέιμς Βαν Κόλενμπεργκ, μεταφέροντάς μας στο κλίμα του χαρούμενου 16ου αιώνα. Ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην βασιλεία του Ιάκωβου του Πρώτου, η δυναστεία των Τυδώρ τελείωσε με την Ελισσάβετ, πλέον οι Στούαρτ κυβερνούν και οι Πουριτανοί αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος και μια από τις μεγάλες τους προσπάθειες είναι να κλείσουν τα θέατρα! Η χαρούμενη εποχή με τις βόλτες και τις κωμωδίες κινδυνεύει.
Οι συντελεστές καταφέρνουν να μας χαρίσουν δύο υπέροχες ώρες θεάματος. Αυτό άλλωστε πρόσφερε και ο ίδιος ο Σαίξπηρ στο κοινό του: θέαμα. Θέαμα γεμάτο καλές ερμηνείες, περιπέτειες, ποίηση, γέλιο, αποφυγή της πραγματικότητας (!), διαφυγή για τους ντροπαλούς ανθρώπους (η υποκριτική είναι η εκδίκηση του ντροπαλού ανθρώπου θα μας πει η Κωνσταντίνα Ρίτσου μέσω στόματος Μπερμπαίητζ). Τα κουστούμια λιτά μεν όμορφα δε, με μικρές πινελιές (λίγο βελούδο, λίγες δαντέλες) μας μεταφέρουν στην ατμόσφαιρα του 16ου αιώνα. Τα σκηνικά και αυτά λιτά αλλά βαρυσήμαντα: μια φωτογραφία του Γκλόουμπ δεσπόζει στον τοίχο, μια νεκροκεφαλή που παραπέμπει στον Γιόρικ του Άμλετ, ένα σπαθί για να πρωταγωνιστήσει στις μονομαχίες του Λαέρτη, μια μάσκα για να κρύψει τα πρόσωπα και να δώσει δραματικότητα.
Όλα παραπέμπουν σε θέατρο, είναι ένα έργο για το θέατρο, είναι ένας ύμνος στο θέατρο, στους ανθρώπους που έδωσαν τα πάντα για αυτό, που πίστεψαν στην ψευδαίσθηση και στη λύτρωσή του. Μαζί με τη Σουζάνα Σαίξπηρ Χωλλ θα λυτρωθείτε και εσείς!
Αφιλοκερδής προσφορά των παρακάτω συντελεστών:
Μετάφραση: Κωνσταντίνα Ρίτσου
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Ρίτσου
Μουσική: James Van Kollenburg (διασκευή των τραγουδιών του Σαίξπηρ για πιάνο)
Παραγωγή (αφιλοκερδής προσφορά): ΣΚΗΝΗ ΕΛΙΚΩΝΟΣ ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Ηθοποιοί: Κωνσταντίνα Ρίτσου: ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΜΠΕΡΜΠΑΙΗΤΖ, Μαρία Δρακοπούλου: ΣΟΥΖΑΝΝΑ ΣΑΙΞΠΗΡ, Γιώργος Λιβανός: ΤΟΜΑΣ, ΡΙΧΑΡΔΟΣ Γ, ΟΘΕΛΛΟΣ, Σοφία Μπεράτη: τραγούδια Σαίξπηρ. Στο πιάνο συνοδεύει ζωντανά ο Χάρης Γιαννακόπουλος.
Στο Studio Κυψέλης (Σπετσοπούλας και Κυψέλης, Κυψέλη, 2108819571 και 6934051093) Κυριακή στις 20:00
Περισσότερες παραστάσεις στο Studio Κυψέλης τη δημιουργική περίοδο 2017-2018
Περισσότερες παραστάσεις στο Studio Κυψέλης τη δημιουργική περίοδο 2017-2018
