Είναι κάποιες μέρες του χρόνου που ενώ χρονικά και χωρικά είναι απόλυτα οριοθετημένες -βρίσκεσαι κλεισμένος στο σπίτι σου με το κρύο του χειμώνα να γλείφει ήδη τους εξωτερικούς του τοίχους- μεσολαβεί μαγικά κάτι και η οριοθέτηση αυτή γκρεμίζεται ξαφνικά -ένα τραγούδι, ένα όνειρο με κλειστά ή ανοιχτά μάτια, ένα ταξίδι που μπαίνει στο πρόγραμμα, μια ταινία ή ένα βιβλίο.
Ένα τέτοιο βιβλίο, που κυριολεκτικά σε μεταφέρει στην Αβάνα μιας άλλης εποχής, με τη μουσική της διάχυτη, το ερωτικό ταμπεραμέντο, τα στενά αλλά και τα ταλαιπωρημένα από τη φτώχεια πρόσωπα είναι «Το κορίτσι από την Αβάνα» του Όσκαρ Ιχουέλος.
Η ιστορία είναι δοσμένη έξυπνα μέσα από τριτοπρόσωπη κυρίως αφήγηση με μικρές διακοπές από πρωτοπρόσωπη, ενώ πρέπει να δοθούν εύσημα στον μεταφραστή που είχε την ιδέα να διατηρήσει ατόφιες λέξεις και προτάσεις στην ισπανική γλώσσα, γεγονός που εντείνει το συναίσθημα της μεταφοράς σε μια άλλη χρονική και γεωγραφική διάσταση.
Πρόκειται για τον μεγάλο έρωτα της Μαρίας, μιας γυναίκας που από αγράμματο κορίτσι θα μεταμορφωθεί σε σύμβολο ενός ολόκληρου έθνους και του Νέστορ Καστίγιο, του μικρότερου αδελφού του μουσικού συγκροτήματος The Mambo Kings. Έναν έρωτα που όπως όλοι οι θυελλώδεις έρωτες γνωρίζει εμπόδια, αμφισβητήσεις και ανεκπλήρωτα απωθημένα μέσα σε μια πόλη που σφύζει από ερωτική διάθεση παρά τα προβλήματά της ή ίσως ακριβώς γιατί ο έρωτας ήταν και θα είναι η μόνη διέξοδος σε όλα τα προβλήματα.
Ο χαρακτήρας της Μαρίας, πότε δυναμικός και λογικός, πότε ευάλωτος και ρομαντικός, ίσως φανεί σε πολλούς αναγνώστες ανώριμος, ωστόσο αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει πιστευτό και ανθρώπινο. Η ερωτική γλώσσα κατά την προσωπική μου γνώμη ναι μεν δίνει την ανδρική οπτική για τις σεξουαλικές σχέσεις, ωστόσο είναι θεμιτή και αποδίδει την ένταση του πάθους των Λατίνων με μια ζωώδη νότα που κουμπώνει στην ευρύτερη μελωδία του βιβλίου. Τη γλώσσα αυτή θα υπερασπιστεί με τον τρόπο του και ο ίδιος ο συγγραφέας στο τέλος του μυθιστορήματος, αναγνωρίζοντας πως ιδίως σε μια γυναίκα μπορεί να φανεί ωμή και απρεπής (απευθυνόμενος στην ίδια τη Μαρία και την κόρη της την Τερεσίτα).
Οι δευτεραγωνιστές που αποτελούν πάντα το σημείο προσοχής μου είναι προσωπικότητες με ιδιαίτερη βαρύτητα, από τη μικρή αδελφή της Μαρίας, τον πατέρα της, την κόρη της, τον Ιγνάσιο μέχρι τον δάσκαλό της Λάσαρο και τον μεγαλύτερο αδελφό Καστίγιο.
Ένα μυθιστόρημα λοιπόν με άρωμα Κούβας, χρώματα τόσο της Κεντρικής όσο και της Βόρειας Αμερικής με τις αναφορές στην αγαπημένη μου Νέα Υόρκη, μουσική, έρωτα και τη θερμή των σωμάτων που έχουν μάθει να αναγνωρίζουν το ένα άλλο. Τι άλλο να ζητήσει κανείς για ένα κρύο βράδυ του χειμώνα; Καλές αναγνώσεις!
Το μυθιστόρημα, Το κορίτσι από την Αβάνα, του Oscar Hijueios, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ. Διαβάστε κι ένα απόσπασμα!
Στην περίληψη λέει μεταξύ άλλων:
Ένα πανέμορφο κορίτσι, ένας βιρτουόζος τρομπετίστας του μάμπο, ένας μεγάλος έρωτας με φόντο την Αβάνα της δεκαετίας του 1950.
Η Μαρία έχει φύγει από την Κούβα και ζει πλέον στο Μαϊάμι με την κόρη της Τερέζα. Είναι εξήντα ετών, αλλά παραμένει μια όμορφη, γοητευτική γυναίκα.
Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό της τον φτωχό μουσικό Νέστορ Καστίγιο. Τον ερωτεύτηκε παράφορα, αλλά του ράγισε την καρδιά και τον ενέπνευσε να γράψει το μεγάλο χιτ των Mambo Kings με τίτλο «Beautiful Maria of My Soul». Καθώς επιστρέφει με τη μνήμη της στις λαμπερές και πικάντικες μέρες και νύχτες στην Αβάνα της νιότης της, η ιστορία της ζωής της ξεδιπλώνεται μέσα από μια εντελώς νέα οπτική.
Το τελευταίο μυθιστόρημα του Oscar Hijuelos αποτελεί τη συνέχεια της εκπληκτικής ιστορίας του The Mambo Kings Play Songs of Love, του βιβλίου που του χάρισε το Βραβείο Πούλιτζερ το 1990.
Ο Oscar Hijuelos γεννήθηκε το 1951. Γιος Κουβανών μεταναστών, μεγάλωσε στο Κονέκτικατ και στη Νέα Υόρκη. Για το δεύτερο μυθιστόρημά του, The Mambo Kings Play Songs of Love, τιμήθηκε το 1990 με το Βραβείο Πούλιτζερ. Έχει τιμηθεί επίσης με το The Rome Prize και έχει λάβει υποτροφίες από το Ίδρυμα Guggenheim και άλλους φορείς. Τα εφτά μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι πέντε γλώσσες. Δίδαξε επί χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Ντιουκ. Απεβίωσε τον Οκτώβριο του 2013.