Η ψυχή της Ευτέρπης ήταν τόσο εύθραυστη, ζητούσε να γίνει μπαλαρίνα. Ζητούσε να σεβαστούμε το όνειρό της. Ένας ελέφαντας να γίνει μπαλαρίνα; Πώς είναι δυνατόν; Ξέρετε να, αυτό που ζητούσε όμως ουσιαστικά είναι η αποδοχής μας. Τι είναι λοιπόν η αποδοχή; Είναι ένα όνειρο εκατομμυρίων ανθρώπων και κάποιων πλασμάτων που ανήκουν στην σφαίρα του ιδεατού και της φαντασίας. Ο Ευάνθης, μια ιδιαίτερη μορφή ελαφιού, μας δίδαξε την αξία να είσαι πραγματικά αποδεκτός παρόλο που γεννήθηκε μέσα στο απόλυτο έρεβος, στο βασίλειο της σκοτεινής φλόγας. Σε μια άλλη διάσταση, η Αίγλη, μια ανάπηρη γοργόνα του αιθέρα με μπόλικη αντοχή και θάρρος διεκδίκησε την προσωπική της αποδοχή στον βυθό του αιθέρα. Μάθετε να έχετε καρδιά μας είπε, μάθετε ν' αποδέχεστε τα δίψηφα φωνήεντα! Γιατί όταν αποδέχομαι σημαίνει ότι αγαπώ και η αγάπη αυτή περνάει στην αιωνιότητα.
Παιχνίδι Αποδοχής: εκπαιδευτικό παραμύθι με κοινωνικό και ακαδημαϊκό περιεχόμενο. Για μικρούς και για μεγάλους![1]
Σεραφείμ Χατζηηλιάδης
Παίζω με την Αποδοχή
Αποδέχομαι Πολύ
Ισχυροποιώ Όνειρα
Χωρίς Διλήμματα
ΝοΙάζομαι Ουσιαστικά
Δέχομαι Χαμογελαστά
Ιδιαίτερους Ήλιους
Σ αγαπώ[2]
Το βιβλίο για παιδιά του Σεραφείμ Χατζηηλιάδη, Παιχνίδι αποδοχής, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εντύποις.
Το νέο βιβλίο του Σεραφείμ Χατζηηλιάδη μιλάει για την αποδοχή, που φαίνεται κάτι απλό -ίσως αυτονόητο- όμως στην πραγματικότητα είναι όνειρο για εκατομμύρια ανθρώπους -και άλλων πλασμάτων του πλανήτη μας... ή και λίγο πιο μακριά από αυτόν. Είναι το όνειρο της ελεφαντίνας Ευτέρπης που θέλει να γίνει μπαλαρίνα. Είναι ο πόθος της γοργόνας Αίγλης και η επιθυμία του ελαφιού Ευάνθης που δεν έβγαλε ποτέ κέρατα. Η αποδοχή είναι κόρη του πατέρα Φόβου και την μητέρας Νόρμας και έχει να μας διδάξει πολλά. Και πρώτα απ' όλα, για τον εαυτό μας· ακολούθως για τους άλλους γύρω μας.
Γιατί αγαπώ σημαίνει αποδέχομαι.
Περισσότερα από/για τον Σεραφείμ Χατζηηλιάδη:
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
[2] Ο Σεραφείμ Χατζηηλιάδης συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
[2] Ο Σεραφείμ Χατζηηλιάδης συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή στο Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ