Γράφει η Καλλιόπη Δημητροπούλου
Δεν κατέχω πια
πού να πρωτοστρέψω
τα ισχνά μου τα δάχτυλα.
Τη μια σφουγγίζουν
τα ατέρμονα δάκρυα,
την άλλη φράζουν
το αλγεινό μου στόμα.
Αγγίζουν της μνήμης
το ακριβό σου πρόσωπο,
φυλλομετρούν
της σιωπής σου τον χρόνο.
Δάχτυλα που τρέμουν
στης πληγής μου το κήδος.
Φθινόπωρο της αναστήλωσης
χαράζει -μου λένε-,
μα εγώ θρηνώ
το απολεσθέν καλοκαίρι μου.
🍂
Copyright © Καλλιόπη Δημητροπούλου All rights reserved, 2017
Το συνοδευτικό κολάζ δημιουργήθηκε από το έργο Autumn leaves (λάδι σε καμβά) της Julie Galante
Της ίδιας: