Πάμε λοιπόν για γνωριστούμε.
Εμείς εδώ στο koukidaki εκτός από αθεράπευτα βιβλιόφιλοι είμαστε και μανιώδεις σινεφίλ. Και τι καλύτερο από μια βιβλιοταινιοπρόταση; Επιλέγουμε λοιπόν μια ταινία κι ένα βιβλίο συγκεκριμένου θέματος και περιεχομένου για τα σαββατοκύριακα που το μόνο που θέλουμε είναι να κουλουριαστούμε δίπλα στο αναμμένο τζάκι παρέα με μια ζεστή σοκολάτα.
19/11 Παγκόσμια ημέρα του άντρα
Ναι, λοιπόν! Μπαμπάδες, παππούδες, σύντροφοι, φίλοι, αδέρφια, όλοι γιορτάζουν. Επιστήμονες, άνθρωποι του μεροκάματου, καλλιτέχνες, όλοι έχουν ένα κοινό σημείο. Μας κάνουν την ζωή δύσκολη μεν όμορφη και πιπεράτη δε! Αξίζει να προσπαθήσουμε να εντρυφήσουμε στην αντρική ψυχολογία και να εισχωρήσουμε σε έναν κόσμο που πολλές φορές έχουμε απορήσει για την φιλοσοφία του. Ίσως καταφέρουμε να προσεγγίσουμε εν μέρει το πολυδιάστατο ον που λέγεται άντρας.
Και ναι λοιπόν, είναι κι οι άντρες πολυδιάστατοι και πολυεπίπεδοι και πολλά ακόμη αλλιώς δεν θα γινόταν γι’ αυτούς τόσος λόγος.
📖
Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Νίκος Καζαντζάκης
Τα λόγια είναι φτωχά. Παραθέτω απλώς τα λόγια του μεγάλου όπως ο ίδιος τα έγραψε στον πρόλογο του βιβλίου.
Πολλές φορές πεθύμησα να γράψω το βίο και την πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, ενός γέρου εργάτη πού πολύ αγάπησα.
Στη ζωή μου, οι πιο μεγάλοι μου ευεργέτες στάθηκαν τα ταξίδια και τα όνείρατα· από τους ανθρώπους, ζωντανούς και πεθαμένους, πολύ λίγοι βοήθησαν τον αγώνα μου. Όμως, αν ήθελα να ξεχωρίσω ποιοι άνθρωποι άφησαν βαθύτερα τ’ αχνάρια τους στην ψυχή μου, ίσως να ξεχώριζα τρεις τέσσερις: τον Όμηρο, τον Μπέρξονα, το Νίτσε και το Ζορμπά.
Ο πρώτος στάθηκε για μένα το γαληνό κατάφωτο μάτι -σαν το δίσκο του ήλιου- που φωτίζει με απολυτρωτικιά λάμψη τα πάντα· ο Μπέρξονας με αλάφρωσε από άλυτες φιλοσοφικές αγωνίες που με τυραννούσαν στα πρώτα νιάτα· ο Νίτσε με πλούτισε με καινούριες αγωνίες και μ’ έμαθε να μετουσιώνω τη δυστυχία, την πίκρα, την αβεβαιότητα σε περηφάνια· κι ο Ζορμπάς μ’ έμαθε ν’ αγαπώ τη ζωή και να μη φοβούμαι το θάνατο.
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Η κινηματογραφική εκδοχή ενός άψογα δομημένου κοινωνικού δράματος που χρωματίζει άψογα την αντρική ψυχολογία ενός ανθρώπου ο οποίος ακροβατεί στα άκρα. Ο Καχίτ κι η Σιμπέλ είναι μέλη της γερμανοτουρκικής κοινότητας στην Γερμανία. Εκείνος αλκοολικός, ένα απομεινάρι της ζωής κάπου εκεί κοντά στα σαράντα. Εκείνη νέα, όμορφη με λαχτάρα για έρωτα που όμως βρίσκει εμπόδιο στην πουριτανική θρησκόληπτη οικογένεια της. Ένας λευκός γάμος τους δένει σαν θηλιά κι η αντίστροφη μέτρηση για την παλιά ζωή τους μόλις έχει ξεκινήσει. Ένα ρεαλιστικό δράμα που σε μπάζει μια και καλή στην πλοκή του και σε συνεπαίρνει απνευστί. Ο Χρυσός Φοίνικας του φεστιβάλ Βερολίνου ήταν απλά το επιστέγασμα γι’ αυτό το αριστούργημα.