Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Γ.Χ.: Ένα καλοκαίρι που ταξίδευα με αυτοκίνητο στην Κορίνθου-Πατρών ακούγοντας όλο το Imaginations from the Other Side των Blind Guardian. Τα κορίτσια ήταν στο χωριό κι εγώ μόλις είχα πάρει άδεια από την δουλειά για να πάω να τις δω. Έβλεπα τον ήλιο να δύει κατακόκκινος μπροστά μου, μα μέχρι να φτάσω νύχτωσε και βγήκε η αυγουστιάτικη πανσέληνος. Όλα αυτά, η μουσική, το ταξίδι, το ηλιοβασίλεμα και το φεγγάρι κάπως δέθηκαν στο μυαλό μου και μπλέχτηκαν με μερικές ακόμα ιδέες που βρίσκονταν ήδη στα σκαριά. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το Ταξίδι του Βάρδου.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Γ.Χ.: Στο σπίτι μου στον Πειραιά τα απογεύματα του χειμώνα που νυχτώνει νωρίς. Τα τελευταία κεφάλαια τα άφησα σκοπίμως για την αρχή του καλοκαιριού.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Γ.Χ.: Μερικούς μήνες. Ξεκίνησε τέλη Γενάρη και ολοκληρώθηκε αρχές Ιούνη. Θα το είχα τελειώσει νωρίτερα αλλά παράλληλα έγραφα και άλλες ιστορίες.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Γ.Χ.: Μια ονειρική περιπλάνηση σε έναν κόσμο φαντασίας. Μια παθιασμένη αναζήτηση κάποιας μυθικής χώρας γεμάτη ηλιοβασιλέματα. Ένα νοσταλγικό παραμύθι για μεγάλους.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Γ.Χ.: Ο Βάρδος, ένας ανώνυμος περιηγητής της Αντιχθόνας, ψάχνει να βρει την Ερύθεια, το Νησί με τα Χίλια Ηλιοβασιλέματα. Για να φτάσει εκεί πρέπει πρώτα να κατακτήσει το Μυστικό του Κάποτε, να βρει το Δρακοκίθαρο, το φυλαχτό των Δύο Κόσμων και να περάσει από την Άκρη του Κόσμου. Φυσικά στο δρόμο για την Ερύθεια, ο Βάρδος χάνεται, παρασέρνεται, πολεμάει, αιχμαλωτίζεται, δραπευτεύει, απογοητεύεται. Μα το χειρότερο που παθαίνει είναι ότι έρχεται αντιμέτωπος με τον αληθινό του εαυτό που του βάζει και το μεγαλύτερο δίλημμα. Να συνεχίσει ή να παρατήσει το σκοπό του μια για πάντα; Και κάπου εδώ πρέπει να πούμε ότι Το Ταξίδι του Βάρδου είναι μια ιστορία όχι τόσο για το “ποιοι είμαστε” αλλά για το “πού ανήκουμε”.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Γ.Χ.: Τη ροή του. Ήταν ένα όμορφο και συναρπαστικό ταξίδι δίχως σταματημό.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Γ.Χ.: Ο Φεγγαρόκαρδος γιατί συγκεντρώνει κάθε ιστορία, ασήμαντη ή σημαντική και την καταγράφει στο Βιβλίο της Φωτιάς. Συμβολίζει το πάθος και την αφοσίωση των δημιουργών καθώς επίσης και την ματαιότητα των έργων που σκορπίζονται στην αφάνεια αλλά και την ελπίδα πως η αξία τους δεν πήγε τελικά χαμένη.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Γ.Χ.: Από τη μια το “χάσιμο” σε έναν μαγικό κόσμο πέρα από τον χωροχρόνο. Από την άλλη τροφή για σκέψη.
Είμαστε τα πρέπει ή τα θέλω μας; Τι από τα δύο πρέπει να θυσιάσει κανείς για να βρει γαλήνη; Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το όνειρο; Και αν όχι, αξίζει να το κυνηγήσουμε ή τελικά θα βγούμε εμείς οι κυνηγημένοι;
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Γ.Χ.: Η αρχή μετά από κάθε τέλος.
Φοβάστε...
Γ.Χ.: Την απώλεια. Την φτώχεια. Την ανικανοποίηση. Την λησμονιά. Τον Χρόνο.
Αγαπάτε...
Γ.Χ.: Την περιπέτεια. Την πρόκληση. Την εναλλαγή των εποχών. Την μουσική. Τα Χριστούγεννα. Την μυθολογία. Τους δικούς μου ανθρώπους. Τα θαύματα που έζησε η γενιά που μεγάλωσε και ενηλικιώθηκε ανάμεσα στην δεκαετία 1996-2006.
Ελπίζετε...
Γ.Χ.: Σε μια Ελλάδα όπου ο συγγραφέας θα είναι αναγνωρισμένο επάγγελμα και όχι ακριβοπληρωμένο χόμπι.
Θέλετε...
Γ.Χ.: Να μην πάψω ποτέ να γράφω ιστορίες.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Γ.Χ.: Οι ονειροπόλοι, οι νοσταλγοί και οι μουσικόφιλοι. Οι φίλοι των Blind Guardian, των Nightwish και άλλων λυρικών συγκροτημάτων.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Γ.Χ.: Για να περάσετε καλά, να ταξιδέψετε στην Αντιχθόνα, να συναντήσετε μοναδικές φυσιογνωμίες, να μαγευτείτε, να προβληματιστείτε και να δείτε αν άξιζε ή όχι το Ταξίδι του Βάρδου να κερδίσει το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Νουβέλα του διαγωνισμού Ασημένια Σελίδα ΙΙ.
Γιατί δεν πρέπει;
Γ.Χ.: Γιατί δεν έγινε best seller μεταφρασμένο σε 38 γλώσσες, ταινία στον κινηματογράφο και βιτρίνα στο Public.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Γ.Χ.: Στα βιβλιοπωλεία Πολιτεία, Πρωτοπορεία, Ιανός και οπουδήποτε κατόπιν παραγγελίας. Οι εκδόσεις Μωραΐτης το στέλνουν σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Γ.Χ.: Από Δεκέμβριο και κάθε Κυριακή στο Θέατρο της Ημέρας όπου θα παίζω τον Προμηθέα στην ομότιτλη παράσταση των Aherusia που ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά. Διαφορετικά στο georgehag.wordpress.com καθώς και στο Facebook.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Γ.Χ.: Το βαθύ μπλε της νύχτας και το φλεγόμενο πορτοκαλί του ηλιοβασιλέματος.
Ποια μουσική;
Γ.Χ.: Αυτή των Blind Guardian, των Nightwish, των Savatage και των Epica.
Ποιο άρωμα;
Γ.Χ.: Του νυχτολούλουδου.
Ποιο συναίσθημα;
Γ.Χ.: Της νοσταλγίας.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Γ.Χ.: Ένα τραγούδι. Ένα αυγουστιάτικο ηλιοβασίλεμα.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Γ.Χ.: Δάσκαλος, όπως ο Jack Black στο School of Rock. Ή ένας στραβωμένος χιονάνθρωπος. Ή λαούτο χωρίς χορδές. Μπορεί και χαλασμένο jukebox.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Γ.Χ.: Τον Neil Gaiman, τον Michael Ende και τον J.R.R. Tolkien.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Γ.Χ.: Σαν συγγραφέας ο C.S. Lewis. Σαν βιβλίο η τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ζημιά μεγάλη μου έκανε επίσης το Δέντρο των Αγίων Πάντων του Ray Bradbury.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Γ.Χ.: Συνήθως με κάνουν ό,τι θέλουν. Ειδικά στο Τραγούδι του Χρόνου, τα δυο αδελφάκια, ο Λουκάς, η Φωτεινή και η παρέα τους, ξεμάκρυναν επικίνδυνα από το δρόμο τους. Ίσως και για αυτό η ιστορία τους δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Αντίθετα ο Βάρδος ήταν πιο συγκεντρωμένος στο ταξίδι του και έτσι δεν με έβαλε σε μεγάλο κόπο.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Γ.Χ.: Φαντασία. Τα υπόλοιπα ακολουθούν.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Γ.Χ.: Οι συγκυρίες. Πότε γράφτηκε, πού γράφτηκε, για ποιους γράφτηκε και φυσικά από ποιον γράφτηκε. Στη συνέχεια πρέπει να δούμε από ποιον εκδόθηκε, πώς εκδόθηκε, πού κυκλοφόρησε, μέχρι πού έφτασε, πόσο διαφημίστηκε και πόσο κατάφερε να αντέξει σε μια αγορά που αλλάζει διαρκώς. Τα υπόλοιπα είναι θέμα κοινού, κατά πόσο δηλαδή τους άρεσε, αν το αναζήτησαν, αν το πρότειναν, αν έγραψαν καλές κριτικές κ.τ.λ.
Τι την αποτυχία;
Γ.Χ.: Όλα τα παραπάνω συν ορισμένα πράγματα που αφορούν καθαρά το έργο και τον συγγραφέα, όπως η γραφή, η ιστορία, η πλοκή, οι χαρακτήρες καθώς επίσης ο ενθουσιασμός, η απειρία, η τεμπελιά και το “έτσι μ' αρέσει” του δημιουργού. Όλα αυτά μαζί μπορούν και να χαρακτηριστούν ως έλλειψη επιμέλειας αλλά έτσι θα αδικήσουμε τον επιμελητή και όχι τον συγγραφέα.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Γ.Χ.: “Ομορφαίνει, δεν παχαίνει!”
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Γ.Χ.: Το Ταξίδι του Βάρδου.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας το Ριντ Φερστ
Η βραβευμένη νουβέλα φαντασίας, Το Ταξίδι του Βάρδου, του Γιώργου Χατζηκυριάκου, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μωραΐτης.
«Το Ταξίδι του Βάρδου» γίνεται ταξίδι του αναγνώστη, από τις πρώτες κιόλας αράδες του βιβλίου. Ένα ταξίδι σε μέρη που μπορεί και να έχουμε ταξιδέψει όλοι. Ένα ταξίδι που μπερδεύει γλυκά το παιδί με τον ενήλικα μέσα μας. Ένα ταξίδι που μας θυμίζει πως «όλοι είμαστε απλώς περαστικοί. Οδοιπόροι, περιπλανώμενοι, ταξιδιώτες και βάρδοι, γέφυρες των Δύο Κόσμων, παιδιά του Κάποτε, ιστορίες χαμένες μεταξύ του Πριν και του Μετά. Αλλά χωρίς αγάπη, χωρίς κάποιον να μας περιμένει να γυρίσουμε έστω για λίγο, είμαστε ξεθωριασμένες λέξεις σε σκορπισμένα φύλλα».
«Το ταξίδι του Βάρδου» είναι μία ιστορία μικρή όσο ένα τραγούδι, μεγάλη όσο ένα ταξίδι, χαμένη όσο ένα όνειρο, ατέλειωτη όσο μία αγάπη. Μία ιστορία τόσο σημαντική όσο και η ιστορία που είναι έτοιμος ο καθένας από εμάς να αφηγηθεί για τη ζωή του. Αρκεί να υπάρχουν διαθέσιμα αφτιά για να ακούσουν, μάτια για να διαβάσουν και μυαλά για να ταξιδέψουν. Κι όχι δεσμώτες της πεζής καθημερινότητας.
Βάρδος μπορεί να γίνει ή να είναι ο καθένας από εμάς, να λέει τραγούδια και ιστορίες από μακρινούς τόπους. Μακριά από ξωτικά και βασιλιάδες, μάγισσες και δράκους, εκεί που τα τραγούδια είναι φτωχά και οι ιστορίες αδιάφορες, σε γκρίζες πόλεις με αγέλαστους κατοίκους, εκεί που τα όνειρα κοστίζουν ακριβά πίσω από βιτρίνες αφθονίας.
Ο Γιώργος Χατζηκυριάκος γεννήθηκε το 1983 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και Υποκριτική με υποτροφία στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος. Εκτός από ηθοποιός έχει εργαστεί σε διάφορα επαγγέλματα, μεταξύ των άλλων ως βιβλιοϋπάλληλος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ξεναγός, ανιματέρ και εκπαιδευτής Jedi για λογαριασμό της Disney Hellas. Έχει γράψει μυθιστορήματα φαντασίας, τρόμου και παραμύθια για παιδιά, με πιο γνωστό το "Τραγούδι του χρόνου" μια νεανική περιπέτεια που διαδραματίζεται στη Νοέλα, έναν κόσμο όπου τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν ποτέ. Το 2015 η θεατρική κωμωδία του "The Irish Bastard!" απέσπασε το πρώτο βραβείο στο 1o Athens Comedy Festival. Το 2016, το διήγημα του "Η Πασαχού" κέρδισε την πρώτη θέση στον λογοτεχνικό διαγωνισμό "Κόρες της Νύχτας" του Diavasame.gr και των εκδόσεων Night-Read. Την ίδια χρονιά το "Ταξίδι του Βάρδου" κέρδισε το πρώτο βραβείο της κατηγορίας του στο διαγωνισμό Ασημένια Σελίδα ΙΙ. Από το 2017 αρθρογραφεί τακτικά στο Will o' Wisps και πρωταγωνιστεί στην θεατρική παράσταση "Προμηθέας" του folk metal συγκροτήματος Aherusia.
