Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Σ.Ε.: Ξεκίνησα να γράφω χωρίς κάποια πρόθεση. Απλά και μόνο από ανάγκη να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη, να εκφράσω συναισθήματα, να ταξιδέψω σ’ έναν κόσμο δικό μου. Η ιστορία του Αιμίλιου ήρθε από μόνη της, ένωσε τα κεφάλαια και τις παραγράφους και γέμισε τα κενά που είχα αφήσει.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Σ.Ε.: Φως (;)
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Σ.Ε.: Να βγάλει τα παπούτσια. 😊
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Σ.Ε.: Κάπου σε μια ανύπαρκτη Ευρωπαϊκή πόλη ενός πλασματικού 19ου αιώνα και θα ήταν ένα ταξίδι με διαφορετική διάρκεια για τον καθένα.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Σ.Ε.: …Η μέρα που είναι σαν όλες τις άλλες είναι η μέρα που σε φέρνει πιο κοντά στο πεπρωμένο σου. Επομένως, η «μέρα σαν όλες τις άλλες» είναι και η πιο σημαντική μέρα της ζωής σου.[1]
Στο βιβλίο «Ο φύλακας του 8κτώ – η αρχή...», η πλοκή εκτυλίσσεται σε μια άλλη διάσταση, σ’ έναν κόσμο φανταστικό, χωρίς χρόνο και τοπωνύμια. Είναι ένα βιβλίο μυστηρίου, αλλά και μια ιστορία για τη δύναμη της ψυχής στο ταξίδι της από το όνειρο στο έρεβος. Την πάλη μεταξύ καλού και κακού, που συνεχίζεται μέχρι την αιωνιότητα και μοναχά οι φύλακες μπορούν να της δώσουν τέλος. «Ο φύλακας του 8κτώ – η αρχή...» αφηγείται τις περιπέτειες ενός ανατρεπτικού ήρωα, του Αιμίλιου Τράι. Σε κάθε κατάδυση, κυριολεκτική και μεταφορική, ανακαλύπτει τον εαυτό του, τις δυνάμεις και τις αντοχές του. Κι όταν τελικά γνωρίσει τον έρωτα, το πεπρωμένο του θα τον οδηγήσει, στην αναζήτηση για το τελευταίο κομμάτι του παζλ: την καρδιά.[2]
Σάντρα Ελευθερίου
Το βιβλίο της Σάντρας Ελευθερίου, Ο φύλακας του 8κτώ: Η αρχή…, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική και έχει λάβει το Κρατικό Βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας Κύπρου. Περισσότερα για το βιβλίο εδώ!
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
Κάθε μικρό και κάθε μεγάλο συμβάν στη ζωή σου, κάθε άνθρωπος που θα συναντήσεις,
είναι ένα βήμα προς το πεπρωμένο σου.
Τότε δεν το γνώριζα.
Πολλές είναι οι φορές που κοιτάζοντας πίσω, στον δρόμο της ζωής μου, βλέπω το δάκτυλο της αμφιβολίας να σβήνει τα όσα γνώρισα.
Φοβάμαι μήπως ξεχάσω όσα έχω αφήσει πίσω.
Μην ξεχάσω ποιος είμαι.
Ψηλαφώ το σημάδι. Τότε θυμάμαι.
Σκεπτικό βράβευσης:
Ο φύλακας του Οκτώ: Η αρχή…, της Σάντρας Ελευθερίου είναι ένα μυθιστόρημα περιπέτειας και μυστηρίου με έντονο το μεταφυσικό στοιχείο, με μαγικό ρεαλισμό, ενώ διακριτή είναι και η πρόθεση φιλοσοφικού στοχασμού. Ο ρεαλισμός εμπλέκεται με την φαντασία, ενώ διαφαίνεται αρκετά νωρίς η σύγκρουση των δυνάμεων καλού και κακού, είτε με ανάδρομες αφηγήσεις, είτε με προλήψεις, είτε με εγκιβωτισμό. Ήδη παρακειμενικά στοιχεία, όπως ο τίτλος, Ο φύλακας του Οκτώ, τα μικρά εικονίδια του εξωφύλλου, των αφτιών και στην αρχή κάθε κεφαλαίου μας προετοιμάζουν και μας συνδέουν με το παραμυθικό και μυθικό στοιχείο του μυθιστορήματος. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή του μικρού Αιμίλιου Τράι από τη γέννησή του ως τα νεανικά του χρόνια και με μια έννοια θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και εξελικτικό. Οι συγκρούσεις με το άμεσο και ευρύτερο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον άλλοτε εσωτερικεύονται και σχετίζονται με την πορεία αυτογνωσίας του ήρωα και άλλοτε αποκαλύπτουν στον αναγνώστη τη δύναμη αντίστασης και σύγκρουσής του με κάθε αντιξοότητα. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ένα παιδί με ιδιαίτερα και παράδοξα χαρίσματα.
Η διαφορετικότητά του τον οδηγεί και σε μια ξεχωριστή πρόσληψη της πραγματικότητας που τον καθιστά ήρωα, ενώ στην ουσία ο ίδιος αγωνίζεται να είναι σαν τους άλλους, ένας καθημερινός άνθρωπος, ένας αντιήρωας. Η Σάντρα Ελευθερίου, κάτω από τον μανδύα της περιπέτειας και του μυστηρίου, με κυρίαρχη την αισθητηριακή αντίληψη στην αφήγηση, θίγει καίρια κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι η δυσκολία αποδοχής του Άλλου, η κοινωνική και οικονομική ανισότητα και οι επιπτώσεις της στους αδύνατους.
[1] Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
[2] Στο Πλοκόλεξο [εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή] οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
Η Σάντρα Ελευθερίου σημειώνει: Ας μπει η λέξη μορφή.
