Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μ.Ζ.: Η περιέργεια για την κβαντική φυσική.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Ζ.: Σιβυλλικό.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Ζ.: Να έχει ανοιχτό μυαλό.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Ζ.: Ελλάδα, Αμερική και Ιρλανδία. Νομίζω θα κρατούσε «2 ζωές».
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Μ.Ζ.: Το πεπρωμένο γράφεται από το χέρι του θεού και σβήνεται από το χέρι του ανθρώπου.
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Η ψυχή μου άντεχε, στην αιωνιότητα, στο έρεβος, στον θάνατο… κι όμως αντιστεκόμουν στο όνειρο και έκανα μακροβούτι στην πραγματικότητα, τη μόνη βέβαιη διάσταση του κόσμου. Να γιατί χρειάζεσαι αντοχές, αν δεν έχεις καρδιά, αν κάποιος σου την έχει αρπάξει, μόνο μια κβαντική υπέρθεση μπορεί να σε σώσει από τον εαυτό σου και αυτό λέγεται «μαγεία».[1]
📖
Μαγεία
Αμφιβολίες
Υποψίες
Ρευστότητα
Ήθος
Πάθος
Έλξη
Τρέλα
Ανάσες
Λύτρωση
Ορυμαγδός
Υποβολή
Διηνεκές
Αιώνιο[2]
Το μυθιστόρημα φαντασίας της Μαρίας Ζαχαράκη, Μαύρη πεταλούδα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
Δουβλίνο, κολέγιο Τρίνιτι, παραμονή Πρωτομαγιάς. Μία κβαντική φυσικός, ένας ιατρός και ένας καθηγητής αρχαίων ελληνικών πιστεύουν στη διαφορετική σκέψη, τολμούν να αλλάξουν τα δεδομένα και ξεκλειδώνουν την Ιερογλυφική μονάδα του Τζον Ντι. Αποτέλεσμα, μια Μαύρη πεταλούδα ξεγλιστρά από τον θάνατο και από τότε ο θάνατος την κυνηγά σ’ ένα ανελέητο ερωτικό παιχνίδι. Ένα κβαντικό πείραμα, μια αρχαία τελετή ιερογαμίας, ένα θανάσιμο μυστικό, ενώνουν με συμπαγείς δεσμούς δύο ετερόκλητες κοπέλες. Η Λορέλ εξαναγκάζει την τύχη της Δάφνης και η Δάφνη σφραγίζει το πεπρωμένο της Λορέλ, ακολουθώντας τον μυστηριώδη νόμο «της κυριαρχίας των πρώτων», μια νύχτα με τέτοια γεωμετρία στον ουρανό ικανή να καταρρίψει οποιαδήποτε λογική, να ανατρέψει οτιδήποτε γνωρίζουν για τον κόσμο και να δημιουργήσει μαγεία. Τρεις επιστήμονες πιστεύουν στο ένστικτό τους, στη γνώση και τη δύναμή της και απλά συμβαίνει να προκαλέσουν έναν αθάνατο, καταραμένο έρωτα.
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
[2] Η Μαρία Ζαχαράκη συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
[2] Η Μαρία Ζαχαράκη συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή στο Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ