Υπέροχη χορεύει στην ακροθαλασσιά, βουτώντας τα
Πόδια της μέσα στο δροσερό νερό.
Όμορφη εσωτερική κατάδυση στο εγώ της παρακολουθώντας την τελετή του
Γάμου, ενώ αιωρείται ανάλαφρη πάνω από τα κεφάλια των καλεσμένων την
Ώρα που ένα λευκό περιστέρι εξαφανίζεται μέσα στη
Νύχτα από το ανοιχτό παράθυρο της εκκλησιάς.
Ιέρεια μαγική γίνεται στην μιλόγκα ενώ χορεύει
Ασταμάτητα και παθιασμένα ένα αργεντίνικο τάνγκο.[1]
Μία συνηθισμένη γυναίκα, παρατηρεί την καθημερινότητά της. Ψηλαφίζει τον έρωτα και την καταστροφική του διάσταση. Αφήνει την ψυχή της ελεύθερη να αιωρείται ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα. Με μια ανατρεπτική καρδιά γεμάτη αντοχές παρατηρεί την εσωτερική βαθιά κατάδυση στο εγώ της και στο σώμα της μέσα στο έρεβος της προσωπικής της αιωνιότητας.[2]
Η συλλογή διηγημάτων της Ελίνας Βαρβαρήγου, Υπό γωνία, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Περιγραφή
Μια συνηθισμένη γυναίκα παρατηρεί την καθημερινότητά της. Αναλύει την κάθε λεπτομέρεια απ’ όσα συμβαίνουν γύρω της. Με διεισδυτική ματιά ψηλαφίζει τον έρωτα, το θάνατο, τη γέννηση, τη διασκέδαση. Βρίσκεται σε μέρη που έχει βρεθεί ο καθένας μας. Όμως, αποτελούν για κείνη αφορμή για μία βαθιά κατάδυση στο «εγώ» και στο σώμα της.
Μια βόλτα με το τρένο, μια θεατρική παράσταση, ένα νησί το καλοκαίρι, φαγητό με φίλους σε ένα ταβερνάκι και μια υπαίθρια μιλόγκα βρίσκονται εκεί προκειμένου να καταφέρει να παρατηρήσει τον εαυτό της σε σχέση με ότι την περιβάλλει.
Στιγμές μικρές κι ασήμαντες στο βλέμμα του απλοϊκού ανθρώπου, μεγεθύνονται και μ’ έναν έντονο υπερρεαλισμό συνθέτουν τα δώδεκα διηγήματα του βιβλίου. Ο αναγνώστης έρχεται σ’ επαφή με μυρωδιές και χρώματα που υπήρχαν πάντα γύρω του δίχως, όμως, να τα έχει ποτέ του προσέξει.
[1] Η Ελίνα Βαρβαρήγου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
[2] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή στο Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ
Η Ελίνα Βαρβαρήγου σημειώνει: Η λέξη για τον επόμενο είναι η εσωτερική κατάδυση.
