Διαφέρουμε. Ξεχωρίζουμε. Πόσες φορές άραγε δεν ακούσαμε ή δεν πιάσαμε τον εαυτό μας να παραπονιέται: «Γιατί να μην είμαι σαν τον τάδε, την τάδε…». Όμως αν γνωρίζαμε τετ α τετ το πρότυπό μας, τον «κάποιον» δηλαδή, ίσως το «σαν» να μας απογοήτευε. Με το παραμυθάκι, ΤΟ ΜΩΒ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΑΚΙ, φέρνω τα πάνω κάτω στις τοξικές αντιλήψεις! Το μωβ σκαντζοχοιράκι, αν και φημίζεται το κοφτερό μυαλό του, και το υπεραγαπούν, στεναχωριέται, επειδή «δεν είναι άσπρο σαν τη χήνα ούτε ροζ σαν την ποντικίνα». Έτσι, ακολουθεί τη συμβουλή της φίλης του κυρά-Πίτσας πεταλουδίτσας και επισκέπτεται το σοφότερο ζωάκι του δάσους, τον κόκκινο πετεινό, μήπως του προσφέρει λύση. Και ο κόκκινος πετεινός δίνει απάντηση ανατρεπτική, όχι καμιά παρτιτούρα, συνηθισμένη. Το μωβ σκαντζοχοιράκι έχει όνειρα, από εκείνα τα όνειρα, που μια αιωνιότητα σου πέφτει λίγη, για να τα εκπληρώσεις. Τάχθηκε αναμφίβολα στο ίδιο το όνειρο. Έχει, ακόμη, καλούς φίλους, τα ζωάκια του δάσους, και η αισιοδοξία του, η πεποίθηση πως είναι πλήρης, πως τον αγαπούν πολλοί, λυτρώνει βαθιά μέσα του το έρεβος της τρυφερής ψυχής του. Τι ζητάμε στην πραγματικότητα, όταν οι αντοχές μας «σπάνε»; Ένα καταφύγιο, την αποφορτισμένη διάσταση. Η καρδιά μόνο ξέρει. Το μωβ σκαντζοχοιράκι δυσκολεύεται να καταλάβει την αξία του. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν την αξία τους. Είμαι σίγουρη, θα θέλαμε δέκα τέτοιους κόκκινους πετεινούς στις καθημερινές συναναστροφές μας, να μας λένε: «Ξεχωρίζεις, ξεχωρίζεις και εσύ δεν το ορίζεις! Ποια σοφία αποκτάς, αν δεν τηράς τους νόμους της καρδιάς; Στην αγάπη των αλλονών, φιγουράρεις για άστρο φωτεινό! Και με τον άστατο καιρό, θα βρίσκεις ηρεμία. Να ξεσκάς απολαμβάνοντας των ζώων τη φιλία!». Απλά τα πράγματα.[1]
Ανθούσα Κορστίνογλου
Του
Ονείρου
Μουσική
Ωραία
Βελονιά
Σαν
Κελαρύζει
Αγαπημένη
Νότα
Τέχνης
Ζωντανής
Ολότελα
Χρυσή
Ολοφάνερη
Ιδίως
Ραίνει
Ανθρώπους
Και
Ιδέες[2]
Το παιδικό βιβλίο της Ανθούσας Κορτσίνογλου, Το μωβ σκαντζοχοιράκι, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωρίωνας.
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
[2] Η Ανθούσα Κορτσίνογλου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
[2] Η Ανθούσα Κορτσίνογλου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή στο Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ
Η Ανθούσα Κορτσίνογλου σημειώνει: Αντικαταστάθηκε η λέξη θάνατος, με τη λέξη πράγματα.
