Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα της Julia Gregson έχει ένα πολύ δυνατό χαρτί και αυτό δεν είναι άλλο από την Ινδία, η οποία πάντα θα με μαγεύει σε λογοτεχνικό επίπεδο, γιατί προσφέρει ένα ασυναγώνιστα μοναδικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ο συγγραφέας μπορεί να αξιοποιήσει τον πλούτο των εικόνων αυτής της χώρας: εικόνες αντιθέσεων, απόλυτης φτώχειας και συγκεντρωμένου πλούτου, χρώμα Ανατολής, μυρωδιές και πολιτιστικά στοιχεία τόσο παράταιρα (άλλοτε γοητευτικά και άλλοτε σχεδόν τρομαχτικά) σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Τοποθετούμαστε χρονικά στο μεταπολεμικό 1947, με βασική πρωταγωνίστρια την Κιτ, μια προσωπικότητα που είτε θα συμπαθήσετε για την παιδικότητά της είτε θα αντιπαθήσετε για ακριβώς τον ίδιο λόγο. Η σχέση μητέρας-κόρης, μια σχέση συμπλεγματική όπως οι περισσότερες αντίστοιχες, αναλύεται με έναν αρκετά ενδιαφέροντα τρόπο, με μικρά μυστικά του παρελθόντος να τη διανθίζουν και να κεντρίζουν την περιέργεια του αναγνώστη. Ο Άντο, ο εραστής και μελλοντικός σύζυγος της ηρωίδας, κατάγεται από την Ινδία και θα γίνει η αφορμή να ξετυλιχτεί μια ιστορία που συγκρίνει διαφορετικές παραδόσεις, διαφορετικά ήθη και έθιμα.
Η κεντρική ιδέα, λοιπόν, είναι «ρομαντική» με τα θετικά και τα αρνητικά ενός τέτοιου χαρακτηρισμού. Τα στοιχεία των σεξουαλικών σκηνών, αλλά και των πιο βίαιων σκηνών, προσωπικά, θεωρώ πως αποδόθηκαν σωστά, χωρίς να κουράζουν και κάνοντας τη διαφορά συγκριτικά με την ευρύτερη ρομαντική απόδοση της ιστορίας.
Το μυθιστόρημα ξεκινάει λοιπόν με μεγάλη δυναμική, αφού σε συνδυασμό με τη δυνατή πένα της Gregson -ιδιαίτερα γλαφυρή σε περιγραφές χώρων και τοπίων- εξάπτει τη φαντασία του αναγνώστη, αλλά του προσφέρει επίσης ιστορικά στοιχεία και ντοκουμέντα σχετικά με ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, αυτό της μαιευτικής σε μια χώρα που στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο αναφοράς οι αντιλήψεις γύρω από αυτόν τον τομέα ήταν σχεδόν πρωτόγονες. Ο αναγνώστης επίσης μπορεί να αντιληφθεί ξεκάθαρα τον υποτιμημένο ρόλο της γυναίκας και να προβληματιστεί με τις πληροφορίες που μαθαίνει.
Ωστόσο, τα πράγματα διαφοροποιούνται κάπου στη μέση του βιβλίου όπου αν δεν είστε λάτρεις της ιδιαίτερα λεπτομερούς αφήγησης, τότε πιθανολογώ πως σε αρκετά σημεία θα σας φανεί υπερβολικά εκτενές ως προς τις περιγραφές ή αρκετά αργό ως προς την εξέλιξη της ιστορίας.
Σε γενικές γραμμές, το βιβλίο έχει μια ενδιαφέρουσα θεματική βάση, με φόντο τη μαγευτική αλλά και «σκοτεινή» Ινδία, όπου ο έρωτας ανθίζει, δοκιμάζεται και αγωνίζεται να επιβιώσει απέναντι σε οικογενειακά, κοινωνικά και οικονομικά εμπόδια. Αν δεν ετοιμάζετε σύντομα ένα ταξίδι στις μακρινές Ινδίες, τότε «Το καλοκαίρι των μουσώνων» είναι μια γρήγορη λύση για να ταξιδέψετε άμεσα στην άλλη άκρη του κόσμου.
Το μυθιστόρημα της Julia Gregson, Το καλοκαίρι των μουσώνων, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ!
Διαβάστε κι ένα απόσπασμα!
Η Julia Gregson εργάστηκε ως δημοσιογράφος και ανταποκρίτρια στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Ινδία και το Βιετνάμ για εφημερίδες και περιοδικά, όπως το Rolling Stone και οι Times. Ζει στην Ουαλία με την οικογένειά της. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν το πρώτο της βιβλίο Στην Καρδιά των Μουσώνων, που βραβεύτηκε από το Romantic Novelists’ Association ως το καλύτερο μυθιστόρημα του 2008, Tο Λουλούδι της Κριμαίας, που βραβεύτηκε επίσης από το Prince Maurice Prize το 2010, Tο Γιασεμί της Ανατολής και Το Καλοκαίρι των Μουσώνων.