Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Μ.Κ.: Φαίνεται πως οι εφηβικές μου ανησυχίες βρήκαν διέξοδο το 1992 όταν μετακόμισα στη Λευκάδα για κάποια χρόνια. Στην είσοδο του νησιού υπήρχε μια πινακίδα που έγραφε «ΛΕΥΚΑΔΑ Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ», κάτι που με είχε σοκάρει τότε γιατί πίστευα ότι η Ιθάκη που ονομάζουμε σήμερα ήταν και η πραγματική Ιθάκη του Οδυσσέα. Το ενδιαφέρον και η περιέργεια να μάθω συναγωνίζονταν μέσα μου σε μια πάλη με την σκληρή πραγματικότητα της Ελληνικής επαρχίας και το κυνήγι που υπήρχε και υπάρχει εκεί, του τουριστικού εισοδήματος.
Βρέθηκα ξαφνικά να φυλλομετρώ τη θεωρία του Wilhelm Dorpfeld (αρχαιολόγου του Σλήμαν -ο Σλήμαν δεν ήταν αρχαιολόγος) και το βιβλίο του ALT ITHAKA (ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΑΚΗ) βρέθηκε να με συντροφεύει παντού.
Δεν μπόρεσα ακόμα επίσης ποτέ να πιστέψω πως αυτό το μικρό σχετικά βραχώδες νησάκι, που σήμερα φέρει το όνομα της γης του Οδυσσέα, θα μπορούσε να ήταν η πραγματική Ιθάκη του Ομήρου.
Ο Όμηρος αναφέρει νερά. Πηγές. Εκεί, όταν πήγα, δεν βρήκα τίποτα τέτοιο, εντυπωσιακό, παρά μονάχα ένα μικρό εργοστάσιο αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού για να πίνουν νερό οι κάτοικοι του μικρού και όμορφου νησιού αυτού. (Ο Όμηρος αναφέρει ότι η Ιθάκη του Οδυσσέα έχει πολλές πηγές και ποτίστρες (ν 237, 249).
Οι σχέσεις μου με το αντικείμενο και τα περιεχόμενα της Ιλιάδας και της Οδύσσειας ήταν όμως πολύ περιορισμένες και περιχαρακωμένες μέσα στα απομεινάρια της μνήμης μου, από την περίοδο της σχολικής διδασκαλίας και της εφηβείας μου. Λίγες εικόνες από τις μάχες της Τροίας στριφογύριζαν αταξινόμητες στο μυαλό μου καθώς και μερικές σκηνές από την Οδύσσεια, όπως αυτή της Κίρκης που μεταμόρφωσε σε γουρούνια τους συντρόφους του Οδυσσέα, ή αυτή του Κύκλωπα Πολύφημου, την ώρα που ο πανούργος βασιλιάς της Ιθάκης τον τύφλωνε...
Από τη μελέτη συνέλαβα τον εαυτό μου να ονειροπολεί και να προσπαθεί να διαπεράσει πίσω από τους στίχους, σαν να υπήρχαν και άλλοι στίχοι αόρατοι, κρυμμένοι μέσα στο γύρισμα των χιλιετιών και των αιώνων που μου ζητούσαν επιτακτικά να βγουν στην επιφάνεια, σαν να ασφυκτιούσαν. Οι κώδικες έπρεπε επιτέλους να σπάσουν και να φανεί η αλήθεια που βρίσκονταν κρυμμένη καλά πίσω από παρομοιώσεις, προσωποποιήσεις, μεταφορές και αλληγορίες πολλές φορές ακόμα και στον ίδιο στίχο.
Ο Πλούταρχος έχει πει:
«Όμηρος και πρώτος και μέσος και ύστατος και παντί, παιδί και ανδρί και γέροντι τοσούτον αφ’αυτού δίδωσιν, όσον έκαστος δύναται λαβείν»
Βέβαια, εγώ δεν ήμουν πλέον παιδί. Είχα όμως εμπλουτίσει το οπλοστάσιό μου με τη μόρφωση και τη γνώση. Μέσα μου ξύπνησε ο γεωγράφος. Και άρχισα να ψάχνω τη γεωγραφική τεκμηρίωση των απόψεων του Γερμανού αρχαιολόγου. Σε μερικά σημεία συμφωνούσα σε άλλα πάλι όχι. Το θέμα προέκυψε έντονα όταν στη θέση των σημείων που άφηνε, σχετικά ατεκμηρίωτα, ο Dorpfeld, έπρεπε να βρω άλλα αντίστοιχα σημεία που να ανταποκρίνονται επακριβώς με τις περιγραφές του Ομήρου.
Κατάντησα γραφικός. Με τον Όμηρο υπό μάλης και τις περιγραφές του Ομήρου να στροβιλίζουν στο νου μου περπατούσα όλη τη Λευκάδα και έκανα συγκρίσεις και υποθέσεις. Κατέστρωνα οδοιπορικά των πρωταγωνιστών της Οδύσσειας και σχεδίαζα χάρτες. Άρχισα να επισκέπτομαι και τη γύρω περιοχή και γράφτηκα ιστιοπλοΐα για να γνωρίσω τη θάλασσα του Ιονίου και τους ανέμους του Οδυσσέα. Αγόρασα στρατιωτάκια, αρχαίους Έλληνες, και έκανα αναπαραστάσεις των μαχών από την Ιλιάδα. Άλλες φορές πάλι τα κρατούσα στα χέρια μου τα στρατιωτάκια αυτά -αρχαίους πολεμιστές- και διάβαζα τον διάλογο που είχαν αναμεταξύ τους από την Ιλιάδα.
Ήθελα μα μπω στο πετσί των Ομηρικών ηρώων. Έγινα πάλι παιδί και προσπάθησα να κρατηθώ από το παιδικό αυτό μυαλό - σφουγγάρι που απορροφά τη γνώση.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Κ.: Ξεκίνησα στη Λευκάδα του Ιονίου και το αποτελείωσα στην Αθήνα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Κ.: Η συλλογή στοιχείων 25 χρόνια (μελέτη και έρευνα) Το φιλολογικό – λογοτεχνικό γράψιμο περίπου ένα χρόνο.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Κ.: Δοκίμιο (Επιστημονική έρευνα) δοσμένο με απλό και κατανοητό τρόπο.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Κ.: Την ερμηνεία των πρωταγωνιστών και τα βαθύτερα κίνητρα του κάθε ενός από αυτούς.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Κ.: Η Αντίκλεια (η μητέρα του Οδυσσέα). Τραγική φιγούρα. Πέθανε από το μαράζι της που έλειπε ο γιος της.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Κ.: Σίγουρα προβληματισμό πάνω σε ιστορικά δεδομένα και μάλιστα σε σημείο που δεν είχε αγγίξει ποτέ κανένας πριν.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Κ.: Έχω δύο σκυλάκια. Μην τυχόν και ξεχάσω να τους βάλω φρέσκο νεράκι να πιούνε.
Φοβάστε...
Μ.Κ.: Την κακία, τη μοχθηρία και κυρίως τη βλακεία.
Αγαπάτε...
Μ.Κ.: Τη ζωή και τον έρωτα.
Ελπίζετε...
Μ.Κ.: Πως αύριο θα ανατείλει ο ήλιος ξανά.
Θέλετε...
Μ.Κ.: Το κατάλληλο κρασί / ποτό.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Κ.: Όσοι έχουν την ανατροπή στο αίμα τους.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Κ.: Γιατί ήρθε η ώρα να αποκατασταθούν ορισμένες αλήθειες.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Κ.: Στο e-mail: babiskatsimpas@gmail.com
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Κ.: Μα φυσικά το χρώμα που έχεις το εξώφυλλο του βιβλίου. Γαλάζιο και γκρι, με λίγο πράσινο.
Ποια μουσική;
Μ.Κ.: Κλασική μπαρόκ.
Ποιο άρωμα;
Μ.Κ.: Του πεύκου, του βασιλικού και της ρίγανης.
Ποιο συναίσθημα;
Μ.Κ.: Δίκαιος πόλεμος. (Θεά Αθηνά)
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Κ.: Κινηματογραφική ταινία.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Κ.: Κυνηγός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Κ.: Τον Όμηρο.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Κ.: Σαίξπηρ. Ο έμπορος της Βενετίας.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Κ.: Οι ήρωές μου είναι δεδομένοι, από τη φύση του έργου. Εγώ προσπαθώ να κάνω το ψυχογράφημά τους και να αναλύσω τις συμπεριφορές τους.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Κ.: Και τα δύο. Κυρίως όμως έμπνευση!
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Κ.: Η αποδοχή από τον κόσμο.
Τι την αποτυχία;
Μ.Κ.: Η κακή, κοινότυπη και φτωχή έκφραση.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Κ.: Ήμαρτον!!! Είναι ποτέ κάτι τέτοιο δυνατόν;
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Κ.: Χωρίς Λόγια!!!
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Το βιβλίο του Μπάμπη Κατσίμπα, Οδυσσεύς Λαερτιάδης - Το τραγούδι των Σειρήνων στα ομηρικά έπη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φιλία και το Just Print.
Ο Μπάμπης Κατσίμπας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951 από γονείς Ρουμελιώτες, από το Κροκύλειο Δωρίδος. Σπούδασε Περιβαλλοντικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Denver, Colorado, με διπλή κατεύθυνση στην Οικολογία και τη Γεωγραφία. Εργάστηκε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος στον Τομέα των Περιοχών Προστασίας της Φύσης και του Τοπίου. Είναι επίσης μουσικός και ποιητής.
Μελετάει τον Όμηρο από το 1992, όταν βρέθηκε στη Λευκάδα του Ιονίου, όπου έζησε επί σειρά ετών. Το παρόν βιβλίο (ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΛΑΕΡΤΙΑΔΗΣ – ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΣΕΙΡΗΝΩΝ ΣΤΑ ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ) ασχολείται ερμηνεύοντας την ιδιαίτερη τέχνη του Ομήρου στο να παρουσιάζει λεπτομερείς και επακριβείς γεωγραφικές περιγραφές. Επίσης εστιάζει στην ιδιαίτερη σχέση του Αχιλλέα με τον Οδυσσέα, καθώς και στη συγγένεια του Αχιλλέα με τον Αίαντα. Η εργασία του είναι πρωτότυπη, εξαιρετικά διεισδυτική και πάντοτε χρησιμοποιεί την βαθιά ανάλυση του Ομήρου, την οποία όμως αποδίδει με ένα τρόπο κατανοητό και εύπεπτο για όλους τους αναγνώστες. Η ικανότητα του συγγραφέα να αντλεί γεωγραφική πληροφορία από τους Ομηρικούς στίχους έχει αποτυπωθεί σε διάφορα άρθρα, που κατά καιρούς έχει δημοσιεύσει.
