Τι τέλεια θα ήταν να κάνουμε καθημερινά "λουτρό οξυτοκίνης" -όπου οξυτοκίνη η ορμόνη της αγάπης. Ίσως και μερικοί να κάνουν... Τι τύχη... Κάποιοι από τους ήρωες αυτών των διηγημάτων δεν κάνουν... μπορεί να κάνουν "λουτρά" στο διαδίκτυο, σε διάφορα είδη εθισμών, σε φαρμακευτικά σκευάσματα τα οποία έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα... αδιέξοδη δυστυχία.
Σίγουρα σε κάποιο διήγημα θα βρούμε κάτι που ζήσαμε κι εμείς οι ίδιοι... ή κάποιος από το κοντινό μας περιβάλλον. Λυτρωτικό... Δεν είμαστε οι μόνοι... Μία υποτυπώδης παρηγοριά.
Δύσκολες καταστάσεις, αδιέξοδα... όταν τα διαβάζεις δεν φαίνονται τόσο άλυτα... φυσικά οι πρωταγωνιστές τους δεν συμφωνούν πάντα με αυτήν την άποψη. Ευτυχώς που στο τέλος η ίδια η ζωή είναι η επιλογή.
Κάποια διηγήματα περιέχουν εικόνες καθημερινότητας από την μεγάλη προσπάθεια θεραπευομένων και θεραπευτών για την απεξάρτηση. Υποκλίνομαι και στους δύο συμμετέχοντες -πόση δύναμη απαιτείται!- καθώς επίσης και για τις οικογένειες των εξαρτημένων.
Η συλλογή διηγημάτων της Κατερίνας Κονιδάρη, Λουτρό οξυτοκίνης, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Θα το βρείτε εδώ!
Στην περιγραφή αναφέρει μεταξύ άλλων ότι:
Η οξυτοκίνη είναι μια ορμόνη, η επονομαζόμενη ορμόνη της αγάπης, από την οποία κατακλύζεσαι όταν αφήνεσαι στη συναισθηματική πληρότητα που μοιράζεσαι με έναν άλλο άνθρωπο.
Χωρίς καμία εξιδανίκευση -ο δρόμος, η ασθένεια, η απομόνωση δεν έχουν καμία γοητεία- οι χαρακτήρες των διηγημάτων στέκονται με υπολογισμό, εμμονή, εξάρτηση, επιφύλαξη, αποστασιοποίηση και αηδία απέναντι σε μιαν πραγματικότητα που όσο περισσότερο αναλύεται από τη διαρκή παραγωγή λόγου, τόσο περισσότερο περιορίζει την υπόστασή τους.
Οι πλαγιογραμμένες εκφράσεις είναι αποσπάσματα του βιβλίου.
Η Κατερίνα Κονιδάρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έζησε για μεγάλα διαστήματα στην Ιταλία. Είναι ψυχολόγος, με ειδίκευση στη συμβουλευτική εξαρτήσεων και την ψυχοθεραπεία. Εργάζεται στο ΚΕ.ΘΕ.Α., ενώ τα ακαδημαϊκά της ενδιαφέροντα αφορούν τη δημιουργική γραφή, τη θεωρία λογοτεχνίας και τον ρόλο των αφηγήσεων στη θεραπεία απεξάρτησης. Το Λουτρό Οξυτοκίνης είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα.