Πώς μετράμε... την ευτυχία;
Δ.Σ.: Η ευτυχία είναι στιγμές χαράς και ολοκλήρωσης, είναι η συνύπαρξη και ο ποιοτικός χρόνος με αυτούς που αγαπάμε και η ενασχόληση με αυτά που μας εκφράζουν, η αυτοβελτίωση, η συνέχιση και η επιμονή στους στόχους μας. Επίσης το να κυνηγάς τα όνειρά σου, να συγχωρείς, να ζεις!
Την δημιουργία;
Δ.Σ.: Η δημιουργία είναι η παραγωγή πάσης φύσεως έργου, καλλιτεχνικού, πνευματικού, κοινωνικού, είναι η δράση και η αέναη εξέλιξη, ο ομφάλιος λώρος μας με τη ζωή.
Την επιτυχία;
Δ.Σ.: Η επιτυχία είναι μια σύνθετη έννοια, είναι η συνισταμένη πολλών παραγόντων. Επιτυχία είναι να θέτεις στόχους και να αγωνίζεσαι με ήθος. Ακόμη και μια φαινομενική αποτυχία μπορεί να κρύβει μια ανερχόμενη επιτυχία, γιατί μπορεί να είναι η απαρχή μιας νέας πορείας πιο κατάλληλης για την προσωπικότητά μας.
Πώς ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Δ.Σ.: Πριν δύο χρόνια έγραψα σε δύο ώρες ένα διήγημα ως άσκηση για τα μαθήματα δημιουργικής γραφής που παρακολουθούσα. Έπειτα το έστειλα σε έναν διαγωνισμό και τα αποτελέσματα ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου μιας και βραβεύτηκε πρώτο στην κατηγορία των διηγημάτων.
Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Δ.Σ.: Η ζωή είναι ωραία του Ρομπέρτο Μπενίνι. Η ταινία αποτυπώνει πώς η δύναμη ψυχής μετασχηματίζει και μεταμορφώνει τον πόνο σε χαρά και πως σημασία στη ζωή δεν έχει τι μας συμβαίνει, αλλά πώς το αντιμετωπίζουμε. Στο ίδιο γεγονός κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά. Στο διήγημά μου Αχτίδες στο σκοτάδι που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάτυπο σε συλλογική ανθολογία διηγημάτων νέων συγγραφέων τοποθετώ την ηρωίδα μου σε μια διαφορετική οπτική. Η ίδια αντιδρά με μια ανωτερότητα ψυχής σε ένα γεγονός που συνθλίβει κάθε άνθρωπο.
...μια μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Δ.Σ.: Carte Postale: Rio. Αγαπώ πολύ τη μελωδία αυτού του τραγουδιού.
...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Δ.Σ.: Θα ήθελα να ζούσα στην αρχαία Ελλάδα του 5ου αιώνα για τα πλούσια πολιτισμικά της επιτεύγματα, αλλά λόγω της περιορισμένης θέσης της στα οικογενειακά και θρησκευτικά καθήκοντα φοβάμαι πως ως ιδιοσυγκρασία θα δυσκολευόμουν. Παρομοίως, οι γυναίκες ακόμη και στον 19ο και 20ο αιώνα δυσκολεύτηκαν να αποκτήσουν φωνή και κοινωνικό όραμα και πολλές φορές αναγκάζονταν να υποδυθούν ανδρικές ταυτότητες για να παρουσιάσουν το έργο τους. Συνεπώς, νομίζω ότι η σύγχρονη εποχή προσφέρει ελευθερία έκφρασης και λόγου και υπό αυτήν την έννοια είναι η καταλληλότερη και ενδείκνυται για τους εραστές του λόγου και της γραφής.
Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Δ.Σ.: Η χαρά έχει το λευκό που συμβολίζει την παιδικότητα, την αθωότητα και την ανθρωπιά που κουβαλούμε μέσα μας και που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να αλλοιωθούν από τις αντιξοότητες της ζωής.
Η λαχτάρα;
Δ.Σ.: Η λαχτάρα θα είχε το κόκκινο, κάτι γρήγορο, αναπάντεχο και αιφνιδιαστικό.
Η φλόγα;
Δ.Σ.: Ας πούμε εδώ ένα πιο σύνθετο χρώμα, όπως το πορτοκαλί με αποχρώσεις τους κόκκινου, αυτό που σε περιβάλλει με ζεστασιά και σε τυλίγει στο φως του.
Πιστεύεις...
Δ.Σ.: Πιστεύω στο Θεό πρώτα και πάνω απ’ όλα, γιατί κάνουμε όσα εκείνος επιτρέπει αξιοποιώντας τα χαρίσματα με τα οποία μας έχει προικίσει. Πιστεύω ακόμη στην ανάγκη και στο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να είναι ο εαυτός του και να έχει την ελευθερία των αποφάσεων που καθορίζουν τη ζωή του χωρίς υποβολείς και κριτές.
Πονάς...
Δ.Σ.: Πονάω όταν βλέπω ή ακούω περιστατικά κακοποίησης παιδιών είτε από γονείς είτε από ξένους. Πονάω όταν ακούω περιπτώσεις ενδοσχολικής βίας και κάθε μορφής βίας λεκτικής ή σωματικής εις βάρος των γυναικών ή των παιδιών. Είναι κρίμα στον 21ο αιώνα οι άνθρωποι να αδυνατούν να επικοινωνήσουν και να θεωρούν ότι μπορούν λόγω φύλου ή θέσης εξουσίας να επιβληθούν. Αρχήν άνδρα δείκνυσι, όπως μας λέει και ο Σοφοκλής μέσω στόματος Κρέοντα στην Αντιγόνη, δώσε σε κάποιον εξουσία για να καταλάβεις τον χαρακτήρα του. Τα τελευταία χρόνια με πληγώνει και κάτι άλλο που παρατηρείται αυξητικά: Η ανικανότητα της χώρας να απορροφήσει σε εργατικό δυναμικό τους νέους με αποτέλεσμα το μεταναστευτικό ρεύμα προς άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης να προσελκύει όλο και περισσότερους .
Προχωράς...
Δ.Σ.: Πάντα πρέπει να προχωράμε ξεπερνώντας τα εμπόδια που χαρίζουν ποικιλομορφία στις καταστάσεις της ζωής για να μην είναι μονότονες και για να εκτιμούμε τις στιγμές χαράς και αυτά που έχουμε. Κάθε πρόβλημα έχει τη δική του λύση και για καθετί που μας συμβαίνει υποβόσκει μια βαθύτερη αιτία, είτε την κατανοούμε είτε όχι.
Χορεύεις;
Δ.Σ.: Η σχέση μου με τον χορό ήταν πολύ δυνατή σε όλο το φάσμα του χρόνου και πάντοτε συμμετείχα σε χορευτικές ομάδες σε γυμναστήρια και συλλόγους. Ευελπιστώ να εξακολουθούν να με βοηθούν οι σωματικές μου δυνάμεις για να συνεχίσω.
Ξαναγεννιέσαι...
Δ.Σ.: Ξαναγεννιέμαι όταν βλέπω χαρούμενα και ευτυχισμένα τα παιδιά μου, όταν τα βλέπω να πετυχαίνουν πνευματικούς στόχους και κάθε φορά που ολοκληρώνω με επιτυχία έναν νέο στόχο και καθήκον. Χαίρομαι και εκτιμώ καθετί που έχω γιατί αναγνωρίζω ότι η ζωή δεν μας ανήκει ως ιδιοκτησία, αλλά είναι για προσωρινή χρήση.
Χάνεσαι...
Δ.Σ.: Χάνομαι κάθε φορά που διαβάζω ένα νέο λογοτεχνικό βιβλίο είτε για τις ανάγκες της φιλαναγνωσίας που συντονίζω είτε για προσωπική τέρψη, πάντοτε ταξιδεύω νοητά .
Τραγουδάς;
Δ.Σ.: Δεν το έχω επιχειρήσει, γιατί δεν θεωρώ ότι έχω ωραία φωνή. Εντούτοις, άκουσα μια συνέντευξη της Σίας Κοσκινά που έλεγε ότι όλοι έχουμε την ίδια φωνή, η ακουστική και η καλλιέργεια της φωνής διαφοροποιούν τον ήχο. Διάβασα πρόσφατα και το βιβλίο του Ξενόπουλου Ο ουρανοκατέβατος, εκεί η ηρωίδα Γιάννα από απαγγελίες ποιημάτων που συνέθετε η ίδια έφτασε να συμμετέχει σε ταινίες σινεμά, οπότε ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί!
Διαβάζεις...
Δ.Σ.: Πάντα και παντού. Σχέση ζωής. Είναι η αγαπημένη μου ενασχόληση που με ευχαριστεί, με ηρεμεί, είναι τρόπος ζωής. Διαβάζω ακαδημαϊκά βιβλία και λογοτεχνικά.
Γράφεις...
Δ.Σ.: Γράφω συνέχεια επίσης. Δεν ξεχνάω τις μαθητικές μου ιδιότητες… Από εργασίες του τελευταίου έτους σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου μέχρι δοκίμια για διαγωνισμούς, λογοτεχνικά διηγήματα, ασκήσεις και παρουσιάσεις για τις απαιτήσεις προγραμμάτων στο ΑΠΘ.
Παίζεις...
Δ.Σ.: Παίζω με το χρόνο μιας και συνταιριάζω πολλές ζωές σε μία με ένα πεδίο δράσεων που αναπτύσσω στα ενδιαφέροντά μου. Παίζω με τα παιδιά μου, γιατί αυτό με κάνει να αισθάνομαι πιο κοντά τους. Το παιχνίδι είναι η γέφυρα επικοινωνίας μαζί τους.
Νέοι καλλιτέχνες, δημιουργοί, συγγραφείς μιλούν για εκείνους για το έργο τους.
Περισσότερα σαν κι αυτό στη στήλη Blood New
Στόχοι και επιδιώξεις:
Δ.Σ.: Δεν σταματούν ποτέ. Στόχος είναι το ίδιο το ταξίδι, με συνοδοιπόρο την γνώση να είμαστε επιβάτες σε πολλαπλές διαδρομές και να μας χαριτώνει ο Θεός με την χάρη του να εκπληρώνουμε με υγεία και αξιοπρέπεια νέους στόχους.
Όνειρα:
Δ.Σ.: Να έχουμε ειρήνη και ελευθερία λόγου και κινήσεων, να κάνουμε πάντα όνειρα και να μην σταματάμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο σε πείσμα των καιρών και να αγωνιζόμαστε για αυτό.
Καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό βιογραφικό σημείωμα:
Δ.Σ.: Η Δήμητρα Σιδηροπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι μητέρα τριών παιδιών. Σπούδασε ξενοδοχειακά και τουριστικά επαγγέλματα και έχει γνώσεις μεταπτυχιακής εξειδίκευσης στα ταξίδια και στον τουρισμό, ενώ εργάζεται σε τουριστική και ξενοδοχειακή εταιρεία από το 1996. Έχει άδεια διδασκαλίας αγγλικών από το Proficiency Cambridge και μετά από σεμινάρια καθηγητών αγγλικής δίδαξε εθελοντικά για τρία καλοκαίρια αγγλικά σε παιδιά στην βιβλιοθήκη της Ορέστου. Επίσης, από το 2016 συντονίζει το τμήμα φιλαναγνωσίας της βιβλιοθήκης. Είναι τελειόφοιτη του προγράμματος Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό με κατεύθυνση φιλολογίας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Παρουσίασε έρευνα δική της για τα πολιτεύματα στην αρχαιότητα και την κοινωνική θέση της γυναίκας σε Αθήνα και Σπάρτη στο ΑΠΚΥ, συμμετείχε με τη συγγραφή δοκιμίου σε διαγωνισμό έρευνας για τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Δημοσίευσε άρθρο στο περιοδικό journal με τίτλο η μετάβαση της γυναίκας από λογοτεχνική ηρωίδα και αναγνώστρια σε λογοτέχνη και η χειραφέτησή της την εποχή του Μοντερνισμού και σε τόμο πρακτικών για συνέδριο του πανεπιστημίου Αιγαίου.
Συμμετείχε στα επιμορφωτικά προγράμματα α) σύνταξη ερευνητικής πρότασης στο ΑΠΘ, β) αρχαία ελληνικά και μέση εκπαίδευση, γ) εφαρμογές μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δ) η γλώσσα των ελληνικών λειτουργικών κειμένων της ορθοδόξου εκκλησίας, ε) εκπαίδευση εκπαιδευτών ενηλίκων του ΑΠΘ και στ) σε ανοιχτά σεμινάρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Παρακολούθησε διδακτικές ενότητες δια ζώσης στο ΑΠΘ για λογοτεχνία και δημοσιογραφία, επικοινωνία, πολιτισμό, την ενότητα θέματα επικοινωνίας ευρωπαϊκού πολιτισμού και ΜΜΕ και ισότητα των δύο φύλων και την ενότητα περιβαλλοντική δημοσιογραφία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια του ELT καθηγητών αγγλικής για την διάσπαση προσοχής, και ΔΕΠΥ, Συναισθηματική νοημοσύνη, παιδικό ιχνογράφημα, σύνδρομο asperger. Συμμετείχε σε λογοτεχνικές ημερίδες στο ΑΠΘ και παρακολούθησε τις εργασίες συνεδρίων φιλοσοφικής και λογοτεχνικής κατεύθυνσης. Ακόμη, ανέλαβε τα καθήκοντα της υπεύθυνης πολιτισμού και δημοσίων σχέσεων του πανεπιστημιακού περιοδικού του ΑΠΚΥ ως μέλος της συντακτικής ομάδας. Παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής, μυθοπλασίας, μαθήματα ιστορίας, αγιογραφίας στις βιβλιοθήκες του Δήμου Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος της ΕΛΒΕ και κυκλοφορεί το βιβλίο Αχτίδες στο σκοτάδι στο οποίο συμμετέχει σε μια ανθολογία διηγημάτων από νέους συγγραφείς με δύο διηγήματα το ένα εκ των οποίων βραβεύθηκε σε διαγωνισμό των Αθηνών.
