Γεννήθηκε με το επίθετο Κουρούκλη στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου 1943 και υπήρξε μία από τις ομορφότερες γυναίκες του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Θεάτρου του Πέλου Κατσέλη, από όπου αποφοίτησε το 1969.
Η δημοσιότητα τη συντρόφεψε νωρίτερα, όταν στέφθηκε Σταρ Ελλάς το 1959 με το ψευδώνυμο Αμαρυλλίς και μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες για τον αντίστοιχο διεθνή διαγωνισμό. Εκεί (έμεινε 18 μήνες) έκανε μαθήματα υποκριτικής και γύρισε διαφημιστικά σποτ στην αμερικανική τηλεόραση. Όταν ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της στην Ελλάδα, ο Φίνος της επέβαλε το καλλιτεχνικό επίθετο Λάσκαρη για να μην τη συγχέουν με τη συνονόματη ξαδέλφη της, τραγουδίστρια Ζωίτσα Κουρούκλη.
Η εμφάνισή της στο θεατρικό σανίδι ξεκίνησε από την Κύπρο το 1966 για να κορυφωθεί στην Ελλάδα κυρίως τις δεκαετίες 1970-1990, με έργα όπως «Μαριχουάνα στοπ», «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Φρύνη η εταίρα», «Η κυρία του Μαξίμ» ενώ δε σταμάτησε μέχρι και τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα να πρωταγωνιστεί σε σημαντικά θεατρικά έργα. Η φωτογραφία είναι από τη θεατρική παράσταση «Η κυρία του Μαξίμ» (θέατρο Διάνα, 1979-1980).
Από το 2002 τα όνειρά της βρήκαν στέγη στον Πολυχώρο Αθηναΐς, όπου ιδρύθηκε και λειτουργεί ως σήμερα η Θεατρική Σκηνή «Ζωή Λάσκαρη», που φιλοξένησε έργα όπως «Ευαίσθητη ισορροπία», «Διαμάντια και μπλουζ» κ.ά. Η φωτογραφία είναι από τη θεατρική παράσταση «Φρύνη, η εταίρα» (θέατρο Διάνα, καλοκαίρι 1980).
Ο ελληνικός κινηματογράφος αποτύπωσε την ομορφιά της σε 24 ταινίες, με πρώτη τον «Κατήφορο» (1961) και τελευταία τη «Republic» (2015), στην οποία συμμετείχε μετά από 32 ολόκληρα χρόνια κινηματογραφικής σιωπής («Επικίνδυνο παιχνίδι», 1985). Έπαιξε και σε κωμωδίες και σε δραματικές ταινίες ενώ η μορφή της και τα χαρακτηριστικά της σαγήνευσαν πολλούς θαυμαστές της. Όπως και στους υπόλοιπους τομείς της καριέρας της, έτσι κι εδώ οι εμφανίσεις της ήταν επιλεκτικές και λίγες. Στις φωτογραφίες δύο από τις ταινίες που πρωταγωνίστησε και κυκλοφόρησαν σε μορφή σινερομάντζων στο περιοδικό «Θησαυρός» της δεκαετίας του 1960.
Η ηθοποιός αποτυπώθηκε σε μια σειρά τουλάχιστον έξι διαφημίσεων για την ποτοποιία Καμπά τη δεκαετία του 1960.
Τη δεκαετία του 1980, που μεσουρανούσε η ελληνική βιντεοπαραγωγή, πρωταγωνίστησε σε τρεις βιντεοταινίες: «Ένα τραγούδι θα σου πω» (1985), «Αντίστροφη πορεία» (1987, συμπρωταγωνιστής ο Αλέκος Αλεξανδράκης, σκηνοθέτης ο Μανούσος Μανουσάκης) και «Η γυναίκα της πρώτης σελίδας» (1987, συμπρωταγωνιστής ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ, σενάριο-σκηνοθεσία Νίκος Φώσκολος, κυκλοφόρησε και σε σπάνια σήμερα έκδοση Bell).
Σε ιδιωτικές συλλογές ανακάλυψα και δύο δίσκους βινυλίου που κυκλοφόρησαν με τραγούδια και αεροβικές ασκήσεις της τη δεκαετία του 1980! Επίσης εξαιρετική ήταν η φωτοβιογραφία της Ζωής Λάσκαρη που κυκλοφόρησε από τον Μαρίνο Κουσουμίδη και τις εκδόσεις Βασδέκη το 1982, με πάμπολλες φωτογραφίες της ηθοποιού.
Η πολύχρονη και σημαντική αυτή καριέρα αποτυπώθηκε σε τουλάχιστον 174 εξώφυλλα (η έρευνα συνεχίζεται), με πρώτο αυτό στις «Εικόνες» (31/8/1959, αποτυπώνεται η εμφάνισή της στην Αμερική).
«Η ξανθή αγαπημένη Παναγιά» την περίοδο 1970-1973 υπήρξε ζευγάρι με τον δημοφιλή τραγουδιστή Τόλη Βοσκόπουλο, μονοπωλώντας σχεδόν το ενδιαφέρον του κοινού.
Το 1998 ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος στον συνδυασμό του Δημήτρη Αβραμόπουλου.
Πηγές:
Αρκετές φωτογραφίες βρέθηκαν στο διαδίκτυο, κυρίως στην επίσημη ιστοσελίδα της ηθοποιού, στα sites retromaniax.gr και cosmopoliti.com και στη σελίδα του facebook Magazines and Bibliophilia
Οι εικόνες 5α-5β, 7α-7δ, 8α-8β, 10 και 11β είναι από το προσωπικό μου αρχείο.
