Όταν έπιασα στα χέρια μου το ογκώδες βιβλίο της Paullina Simons, η αλήθεια είναι ότι είχα ακούσει ήδη γι’ αυτό πολλές τοποθετήσεις. Και σχεδόν όλες οι γνώμες που είχαν φτάσει στα αυτιά μου ήταν θετικές.
Ξεκίνησα λοιπόν να το διαβάζω με ενδιαφέρον και ομολογώ πως οι οχτακόσιες περίπου σελίδες του μου φαίνονταν ολοένα και πιο προσιτός στόχος, αφού το ξεκίνημά του περιλαμβάνει μια πλειάδα ιστορικών στοιχείων για την περίοδο του Β' παγκοσμίου πολέμου και πιο συγκεκριμένα για την πολιορκία του Λένινγκραντ από τους Γερμανούς.
Ο έρωτας των δύο πρωταγωνιστών εν καιρώ πολέμου είναι πραγματικά μεγαλειώδης, τα εμπόδια σε πολλαπλά επίπεδα, ηθικά, συναισθηματικά ακόμα και πρακτικά -με σημαντικότερο το γεγονός πως ο Αλεξάντερ γνωρίζει την Τατιάνα όντας ήδη σε σχέση με την αδελφή της-, αποδοσμένα όλα τους με κινηματογραφικό τρόπο.
Στην πορεία της ανάγνωσης ωστόσο, αισθάνθηκα την επιθυμία της Simons να επικεντρωθεί στην έκταση και όχι στην ουσία της σχέσης των δύο νέων. Ενώ οι λεπτομερείς περιγραφές του πολέμου είναι αναγκαίες και προκαλούν σφίξιμο στο στομάχι, η υπερβολή στην έκταση της λεπτομέρειας των υπόλοιπων περιγραφών ομολογώ πως με κούρασε. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, η αρχική ερωτική προσέγγιση των δύο ηρώων με κάθε λεπτομέρεια είναι σεβαστή και δε θα μπορούσε να λείπει η ερωτική επαφή από μια ολοκληρωμένη σχέση.
Ωστόσο, προσωπικά θεωρώ πως ο έρωτας και οι λεπτομερείς περιγραφές του είναι σεβαστά δομικά στοιχεία μιας ιστορίας και οφείλουν να υπάρχουν, όχι όμως όταν εξυπηρετούν απλά ένα μοτίβο επανάληψης.
Είμαι σίγουρος πως το συγκεκριμένο βιβλίο, το πρώτο μιας τριλογίας -οπότε μην περιμένετε ένα οριστικό τέλος στις τελευταίες σελίδες- έχει αγαπηθεί και θα συνεχίσει να αγαπιέται και μπορώ να καταλάβω το γιατί. Έντονα συγκινησιακά στοιχεία, ήρωες συμπαθείς που οι ζωές τους αγγίζουν την επιτομή της τραγικότητας κρατώντας ωστόσο πάντα την ελπίδα στις καρδιές τους, ιστορικά στοιχεία -κατά τη γνώμη μου αποδοσμένα με ακρίβεια- που πάντα είναι ενδιαφέροντα στις σελίδες ενός μυθιστορήματος.
Αν λοιπόν σας αρέσουν οι ιστορίες για μεγαλειώδεις έρωτες που ευδοκιμούν στις πιο αντίξοες συνθήκες, τότε αυτό είναι το βιβλίο σας. Αν πάλι, ενδιαφέρεστε για ένα καθαρά ιστορικό μυθιστόρημα ή προτιμάτε ιστορίες περισσότερο ενδοσκοπικές και συμπυκνωμένες, τότε φοβάμαι πως το συγκεκριμένο δεν είναι η κατάλληλη επιλογή για εσάς. Όπως και να έχει, «ο Μπρούντζινος Καβαλάρης» είναι εκεί έξω και περιμένει να ιππεύσει τη δική σας αναγνωστική μάτια.
Το μυθιστόρημα της Paullina Simons, Ο μπρούντζινος καβαλάρης, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ. Κι ένα απόσπασμα!
Η Paullina Simons γεννήθηκε το 1963 στο Λένινγκραντ της ΕΣΣΔ. Όταν ήταν δέκα ετών, η οικογένειά της μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ονειρευόταν από μικρή πως κάποια μέρα θα γινόταν συγγραφέας, αλλά το όνειρό της αναβλήθηκε μέχρι να μάθει αγγλικά και να ξεπεράσει το πολιτισμικό σοκ της εγκατάστασης στην καινούρια πατρίδα. Αφού αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, εργάστηκε ως οικονομική συντάκτρια και μεταφράστρια. Έγραψε την πρώτη νουβέλα της με τίτλο Tully, η οποία αγαπήθηκε από αναγνώστες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Συνέχισε να γράφει μυθιστορήματα, όπως τα Κόκκινα Φύλλα, Ο Μπρούντζινος Καβαλάρης, Τατιάνα και Αλεξάντερ, Οι Kήποι της Τατιάνας. Πολλά από τα βιβλία της έγιναν διεθνή best sellers. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα δύο πρώτα βιβλία της τριλογίας, Ο Μπρούντζινος Καβαλάρης και Τατιάνα και Αλεξάντερ.