Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Β.Μ.: Από μία φωτογραφία μερικά χρόνια πριν. Μέσα στο χάος μιας διαδήλωσης, από εκείνες τις μεγάλες, τις ωραίες του 2012, είχαν εγκλωβιστεί μερικοί Ασιάτες τουρίστες. Μέσα από τους πυκνούς καπνούς, που είχαν δημιουργήσει οι φωτιές και τα δακρυγόνα, εκείνοι προσπαθούσαν να ξεφύγουν, σέρνοντας και τις βαλίτσες τους. Αυτό ήταν το έναυσμα!
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Β.Μ.: Σπίτι μου, στον υπολογιστή μου! Δεν αποκόβομαι ποτέ από το περιβάλλον μου όταν γράφω.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Β.Μ.: Από τη στιγμή που διαμορφώθηκε μέσα μου το βιβλίο και αποφάσισα για το τέλος, λιγότερο από ένα έτος. Αυτή είναι μια παραξενιά που έχω. Ξεκινάω να γράφω αφού έχω βρει πως θα τελειώνει η ιστορία μου!
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Β.Μ.: Έχω μάθει να αποφεύγω τους χαρακτηρισμούς!
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Β.Μ.: Είναι η ιστορία πέντε φίλων από τη Νέα Υόρκη που έρχονται στη χώρα μας για να κάνουν διακοπές και έναν γάμο. Η Ελλάδα της κρίσης προσφέρεται για πολλά πράγματα, όχι όμως και για οργανωμένη εκδρομή! Φυσικά το χάος που εμείς αποκαλούμε καθημερινότητα, υπάρχει πίσω από κάθε γωνία. Το ίδιο όμως και ο έρωτας που προσπαθεί να επιβληθεί στο χάος και -γιατί όχι- να επωφεληθεί από αυτό!
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Β.Μ.: Κάθε φορά που γράφω απολαμβάνω το «ταξίδι» της συγγραφής. Στο συγκεκριμένο όμως βιβλίο απόλαυσα το ότι μπορούσα να δω το απερίγραπτο «κάθε μέρα» που βιώνουμε, από μια άλλη οπτική γωνία. Πιο χαρούμενη, πιο εύθυμη.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Β.Μ.: Θα ξεχώριζα τον Πίτερ! Είναι ο Ελληνοαμερικανός της παρέας και ο άνθρωπος που καλείται να γεφυρώσει δύο κόσμους. Την Αμερική και την Ελλάδα. Είναι ο αφανής ήρωας που τρέχει να σβήσει τις φωτιές και να διορθώσει τις παρεξηγήσεις. Με αυτόν νιώθω ότι ταυτίζομαι!
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Β.Μ.: Μια διαφορετική οπτική γωνία του μικρόκοσμου, που αποκαλούμε «Ελλάδα». Μαζί με το αίσθημα και τις χιουμοριστικές ιστορίες, θέλω να πιστεύω ότι έχω θέσει και τις βάσεις για να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε για το κατά πόσο είμαστε το κέντρο του κόσμου. Την έχουμε αυτή τη μεγαλομανία οι Έλληνες!
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Β.Μ.: Το αύριο που δεν θα εξαρτάται από τις πράξεις μου. Το αύριο το οποίο δε θα μπορώ να αλλάξω!
Φοβάστε…
Β.Μ.: Την αρρώστια.
Αγαπάτε…
Β.Μ.: Τη γυναίκα και την κόρη μου!
Ελπίζετε…
Β.Μ.: …σε ένα θαύμα!
Θέλετε…
Β.Μ.: Μεγάλη λίστα! Πόσο χρόνο και χώρο έχεις;
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Β.Μ.: Ελπίζω να μη ζητάς ονόματα!!! Θα ήταν ευχής έργο να το λατρέψουν όλοι όσοι το διαβάσουν.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Β.Μ.: Δεν υπάρχουν πρέπει σε αυτά τα θέματα. Υπάρχει μόνο το θέλω. Ας το διαβάσει λοιπόν όποιος θέλει να χαλαρώσει, θέλει να γελάσει, θέλει να νιώσει τον έρωτα και να δει το τόπο μας με άλλο μάτι.
Γιατί δεν πρέπει;
Β.Μ.: Γιατί δεν θα θέλει τα παραπάνω!
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Β.Μ.: Φαντάζομαι στα βιβλιοπωλεία σε όλη τη χώρα, με παραγγελία ή ετοιμοπαράδοτο. Ο εκδοτικός οίκος, ΠΝΟΗ, έχει φροντίσει γι’ αυτό.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Β.Μ.: Αν δε χαλαρώσει η πραγματικότητα γύρω μου, μάλλον στα βουνά που θα έχω πάρει!
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Β.Μ.: Το αγαπημένο του καθ’ ενός.
Ποια μουσική;
Β.Μ.: Du hast από Rammstein.
Ποιο άρωμα;
Β.Μ.: Του ρετσινιού το καλοκαίρι, της αλμύρας και του δακρυγόνου.
Ποιο συναίσθημα;
Β.Μ.: Αυτό το περίεργο, που θέλεις να αλλάξεις όλο τον κόσμο γύρω σου!
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Β.Μ.: Πραγματική ιστορία.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας, τι θα μπορούσατε να είστε;
Β.Μ.: Δεν είμαι συγγραφέας, είμαι θα έλεγα γραφιάς. Γράφω τις ιστορίες, τις ιδέες και τις σκέψεις μου. Αν γίνω συγγραφέας, θα το αποφασίσει ο χρόνος και ο κόσμος. Είναι μακρύ ακόμα το ταξίδι, ευτυχώς.
Ποιο συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Β.Μ.: Κάποια στιγμή διάβαζα με μανία Πρέτσφιλντ. Γενικά όμως δεν κάνω διακρίσεις.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Β.Μ.: Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ίσως να έχω επηρεαστεί από τον Κωστάκη Ανάν και το βιβλίο του «Φορμόλη». Ο τρόπος σκέψης μου, ελπίζω, από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και ο τρόπος που ζω, σίγουρα και ευτυχώς, από τη γυναίκα μου!
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;
Β.Μ.: Μέχρι ένα ορισμένο σημείο είμαι κάτι σαν το μικρό θεούλη που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με τους ήρωες μιας ιστορίας. Όμως όταν έχω «χτίσει» το χαρακτήρα κάποιου, υποχρεωτικά αυτός, από ένα σημείο και μετά, αποκτά αρκετή ανεξαρτησία και ελευθερία κινήσεων.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Β.Μ.: Φαντασία βέβαια. Η εμπειρία έπεται.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Β.Μ.: Το καλό marketing.
Τι την αποτυχία;
Β.Μ.: Το καθόλου marketing.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Β.Μ.: Κατάχρηση, όχι! Εξάρτηση και μάλιστα από αυτές που δεν κόβονται, ναι.
Ποιόν τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Β.Μ.: «Δεν είμαι αυτός που θες να γίνω».
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Το βιβλίο του Βαγγέλη Μαργιωρή, Τουρίστες στην ομίχλη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
Πέντε Νεοϋορκέζοι επισκέπτονται την Ελλάδα με στόχο να τελέσουν έναν υπέροχο γάμο και να περάσουν ονειρικές μέρες διακοπών. Τι γίνεται όμως όταν το καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα των διακοπών, πρέπει να εφαρμοστεί στη χώρα του, «όπως να ’ναι, όποτε να ’ναι, όπου να ’ναι»; Πώς μπορούν να συγκεραστούν οι απόψεις περί γάμου, ανάμεσα σε μια νύφη από το Μπρούκλιν και μιας οικογένειας από τα Σφακιά; Μπορούν άραγε ο αστυνομικοί να δέρνουν λιγότερο και οι διερχόμενοι παπάδες να μη φέρνουν γρουσουζιά; Τέτοια ερωτήματα θα κληθούν να απαντήσουν οι πέντε φίλοι, ενώ ταυτόχρονα θα ανακαλύψουν πόσο ερωτικό υπόβαθρο μπορεί να δημιουργήσει το χάος.
