Ο χορός των νεκρών

Τελειώνοντας το βιβλίο του Βαγγέλη Γιαννίση, ένιωσα την ικανοποίηση πως στα χέρια μου κρατώ ένα μυθιστόρημα που στέκεται επάξια απέναντι στα αντίστοιχα αστυνομικά μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων. Η γραφή του Γιαννίση είναι τόσο καλή που αν υπήρχε η δυνατότητα να μου αποκρύψουν την εθνικότητα του συγγραφέα δύσκολα θα μάντευα ότι είναι η ελληνική και επιπρόσθετα θα εντόπιζα μια τάση ενδιαφέρουσας αλλαγής απ’ το δεδομένο πλαίσιο που οριοθετεί για παράδειγμα η σύγχρονη σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία.

Λόγος πυκνός, δομημένος σωστά, χωρίς φανφάρες και εντυπωσιασμούς, ακριβώς όπως αρμόζει στο αστυνομικό είδος. Ο τρόπος που φωτίζονται οι χαρακτήρες, απ’ τον ελληνοσουηδικής καταγωγής πρωταγωνιστή Άντερς Οικονομίδη μέχρι και τον τελευταίο δευτεραγωνιστή αγγίζει τα όρια του ψυχογραφήματος, χωρίς ωστόσο να κουράζει ή να αφαιρεί απ’ την αγωνία που προκαλεί η πλοκή. Οι χαρακτήρες είναι πολυδιάστατοι, ενδιαφέροντες, ισορροπημένοι ανάμεσα στο καλό και το κακό. Υπήρξαν φορές που ένιωσα το στομάχι μου να σφίγγεται, μπόρεσα να αισθανθώ το άγχος, τον φόβο και την οργή τους.

Καταπιάνεται σίγουρα με ένα πολύ δύσκολο θέμα, το οποίο δεν είναι ευχάριστο ακόμα και σε επίπεδο ανάγνωσης, όμως έχει αποδοθεί με σεβασμό στον αναγνώστη χωρίς ακραίες περιγραφές που θα προκαλέσουν την αποστροφή, και δεν είναι άλλο από αυτό της παιδεραστίας.

Ο επαγγελματικός ανταγωνισμός, η δολιοφθορά, το οικογενειακό στρες, η μοναξιά είναι θεματικές που, αν και σε δεύτερο πλάνο, συνθέτουν έναν καμβά έντονων συναισθημάτων που μετατοπίζουν το βάρος από την κεντρική ιδέα στα κατάλληλα χρονικά σημεία της διήγησης.

«Ο χορός των νεκρών» είναι το τρίτο μυθιστόρημα μιας τριλογίας -μέχρι στιγμής- αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον ίδιο κεντρικό χαρακτήρα και σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνω πως σε αντίθεση με αντίστοιχες σειρές που απαιτούν την ανάγνωση των προηγούμενων για να υπάρξει κάποια συνάφεια, το συγκεκριμένο βιβλίο είναι άρτιο και τα ερωτηματικά που δημιουργούνται ως προς το παρελθόν των ηρώων είναι τόσο μικρά που δεν προβληματίζουν τον αναγνώστη.

Το μυθιστόρημα διαβάζεται απνευστί, ίσως μερικοί αναγνώστες να το θεωρήσουν μικρό ως προς το μέγεθος, με τη μοναδική μου ένσταση όσον αφορά την πλοκή να έγκειται σε μια «συγκυρία» που ναι μεν την εξυπηρετεί, ωστόσο πιθανώς να φανεί ακραία στους λάτρεις των αληθοφανών ιστοριών.

Είμαι βέβαιος πως ο Γιαννίσης δε θα σταματήσει εδώ, αλλά θα συνεχίζει να μας χαρίζει ιστορίες του Οικονομίδη, αφού ήδη έχει αποκτήσει το κοινό του που προσδοκά την επόμενη ιστορία.

Βρείτε τον Χάρη Μαύρο στο instagram ή στη σελίδα του στο facebook

Το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση, Ο χορός των νεκρών, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Περισσότερα για το βιβλίο και τον συγγραφέα θα βρείτε εδώ.

Περισσότερα από/για τον Βαγγέλη Γιαννίση:

Ο Βαγγέλης Γιαννίσης και Ο χορός των νεκρών

Το κάστρο