Τον Χριστόφορο Τριάντη τον έχουμε συναντήσει αρκετές φορές μέσα από τις σελίδες αυτού του ιστότοπου καθώς, καιρό τώρα, δημοσιεύει εδώ τα έργα του. Οπότε, η συγκίνηση γι' αυτήν την πρωτόλεια ποιητική συλλογή, που έχει τη μορφή έντυπου βιβλίου, είναι κατιτίς μεγαλύτερη ενώ εκείνος, ανταποκρινόμενος με εξαιρετική θέρμη, απαντά σε όλες αυτές τις ερωτήσεις που ακολουθούν ώστε να τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Η συλλογή, Ταξίδι στην άκρη των λέξεων, επιλεκτικά περιέχει δέκα έργα και χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ρίμας. Το εκδοτικό ταξίδι ανοίγει το έργο Ταξιδέψτε λέξεις με το οποίο ο ποιητής εγκαινιάζει την εκδοτική του πορεία καθώς με αυτόν τον τρόπο εισάγει τον αναγνώστη του στα ταξίδια γραφής που θα ακολουθήσουν αποτελώντας έναν προπομπό και επίκληση για ό,τι έρθει, και παράλληλα, προσφέρει τις εσωτερικές του ανταύγες σε σχέση με την ποίηση:
Ταξιδέψτε στις λέξεις
που δεν γράφτηκαν
και που με αίμα θα γραφτούν... γιατί η ποίηση είναι δύσκολη κι επίπονη διαδικασία.
Ταξιδέψτε στο ορατό και το αόρατο μέρος
των φαινομένων... γιατί η ποίηση πάει παντού. Και σε ό,τι είναι αφανέρωτο για τα μάτια.
...και προσκυνήστε τις σκέψεις της σοφίας,
σαν μένουν ζωγραφισμένες με αίμα (ανεξίτηλα)... γιατί η ποίηση είναι σοφία γραμμένη με/από αίμα.
Λίγο παρακάτω, θα αφήσει ένα καυστικό σχόλιο για τους δημιουργούς ευτελών (ευπώλητων;) έργων, κυρίως εκείνων που σφάλλουν ως προς την ουσία της ποίησης και θα τοποθετηθεί καίρια με μια σειρά προστακτικών -μάλλον απευθυνόμενος περισσότερο στον εαυτό του παρά δε όποιον άλλο:
Γράψε
Για να διαλύσεις
τα δεσμά της σάρκας
και στο άπειρο να πετάξεις...
Γράψε
τη μέρα μια γραμμή...
Τελικά, θα αναφερθεί στο δημιουργικό χάσιμο της ποιητικής διαδικασίας, εκείνη τη δύνη που απορροφά τον ποιητή από κάθε υπαρκτό τριγύρω:
Όταν γράφω ποίηση,
δεν υπάρχει ο κόσμος,
παρά το άγγιγμα του τέλους
και το αγκάλιασμα της μοναξίας...
Όταν γράφω ποίηση
θέλω να ΄ναι νύχτα... και θα κλείσει με έναν πίνακα που όλο κι αποκτά νέες φόρμες, πρόσωπα, πράγματα μέχρι να ολοκληρωθεί συνθέτοντας τη δημιουργία.
Θα λέγαμε ότι αυτό το βιβλίο οφείλει στην ύπαρξή του στην ανάγκη του συγγραφέα του, αφενός να συστηθεί κι αφετέρου -το κυριότερο- να αυτοπροσδιοριστεί με έναν μόνιμο τρόπο. Να ανοίξει έναν ποιητικό δρόμο -εκείνον που θα ακολουθήσει- και να υποσχεθεί στον εαυτό του και στον αναγνώστη-συνοδοιπόρο του ό,τι μέλλεται. Να οριοθετήσει -προτού καταργήσει τις φόρμες του περιπλανώμενος στις στιγμές, στις εμπνεύσεις και στους δρόμους που έρχονται.
Πώς μετράμε... την ευτυχία;
Χ.Τ.: Με στιγμές και εικόνες που ανήκουν στο παρελθόν.
Τη δημιουργία;
Χ.Τ.: Με την καθημερινή εργασία.
Την επιτυχία;
Χ.Τ.: Δεν υπάρχει επιτυχία, παρά μόνο δημιουργία.
Πώς ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Χ.Τ.: Στην Τρίτη γυμνασίου ολοκλήρωσα ένα ημερολόγιο με συμβάντα από τη σχολική ζωή. Μεγαλώνοντας και ξαναδιαβάζοντάς το, ένιωσα πόσο στερημένες από φαντασία κι ομορφιά ήταν (και είναι) οι σχολικές αίθουσες.
Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Χ.Τ.: Χαμένοι στη μετάφραση.
Η σκηνή του αποχαιρετισμού, ανάμεσα στον Μπιλ Μάρεϊ και τη Σκάρλετ Γιόχανσον.
...μια μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Χ.Τ.: Προκόφιεφ, από την ταινία του Σ. Αϊζενστάιν, «Αλέξανδρος Νιέφσκι».
...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Χ.Τ.: Στη Γαλλική Επανάσταση, Άνοιξη του 1794, δίπλα στον Σαιν Ζυστ.
Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Χ.Τ.: Δεν έχει χρώμα η χαρά.
Η λαχτάρα;
Χ.Τ.: Αθέριστα σταροχώραφα του Ιούνη.
Η φλόγα;
Χ.Τ.: Κατακόκκινη.
Πιστεύεις...
Χ.Τ.: Ναι.
Πονάς...
Χ.Τ.: Αν αγαπάς, πονάς.
Προχωράς...
Χ.Τ.: Κοιτάζοντας -πάντα- μπροστά.
Χορεύεις;
Χ.Τ.: Χωρίς χορό και μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος, παραφράζοντας τον Νίτσε.
Ξαναγεννιέσαι...
Χ.Τ.: Μ’ ένα φιλί.
Χάνεσαι...
Χ.Τ.: Όταν ακούω ή διαβάζω κάτι ωραίο.
Τραγουδάς;
Χ.Τ.: Με τους μαθητές μου.
Διαβάζεις...
Χ.Τ.: Κάθε βράδυ.
Γράφεις...
Χ.Τ.: Κάθε μέρα, λίγες ή πολλές λέξεις.
Παίζεις...
Χ.Τ.: Μια στιγμή χαράς είναι σαν παιχνίδι.
Νέοι καλλιτέχνες, δημιουργοί, συγγραφείς μιλούν για εκείνους για το έργο τους.
Περισσότερα σαν κι αυτό στη στήλη Blood New
🍃
Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Χ.Τ.: Για να γράψω κι άλλα.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Χ.Τ.: Θα «χρησιμοποιήσω» αυτούσιο τον τίτλο: Ταξίδι στην άκρη των λέξεων.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Χ.Τ.: Δεν μπορώ να δώσω συμβουλές. Αν βρει ένα στίχο ν’ αγαπήσει θα είναι ωραίο.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Χ.Τ.: Ένα ταξίδι στην άκρη της νύχτας, που θα διαρκούσε μια στιγμή, μέχρι να φανεί το λυκαυγές.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Ταξιδέψτε λοιπόν,
και στις χαοτικές κινήσεις
των άστρων,
ξεγλιστρώντας από τις κοινοτοπίες
των χθόνιων ηδονών,
τις διαταγές των φυσικών μέτρων
και των απατηλών βλέψεων (και προβλέψεων) .
Ταξιδέψτε στα σταροχώραφα των δρόμων,
ξεθάψτε τις αναμνήσεις των δακρύων,
για να ποτίσετε τις περπατησιές του πεπρωμένου,
σαν έρχονται οι εποχές της θλίψης.
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Η συλλογή του Χριστόφορου Τριάντη, Ταξίδι στην άκρη των λέξεων, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνυσμα. Βρείτε τα βιβλία του εκδότη εδώ
🍂
Κερδίστε τη συλλογή!
Ο Χριστόφορος Τριάντης προσφέρει δύο αντίτυπα της συλλογής του σε ισάριθμους τυχερούς αναγνώστες. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση αλλά και για να στείλετε το μήνυμά σας στον ίδιο κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και άλλες πληροφορίες για τις κληρώσεις, τα δώρα και τους τυχερούς εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 19 Οκτωβρίου 2017 και τα βιβλία θα αποσταλούν ταχυδρομικά.
k
Καλή τύχη!
🍃
Στόχοι και επιδιώξεις:
Χ.Τ.: Δεν έχω στόχους, απλά θέλω να συνεχίσω να γράφω.
Όνειρα:
Χ.Τ.: Να μη σταματήσω να «βλέπω» την ομορφιά.
Καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό βιογραφικό σημείωμα:
Ο Χριστόφορος Τριάντης γεννήθηκε στη Μαχαιρά – Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας (1968). Σπούδασε στο Α.Π.Θ. (Τμήμα Θεολογίας) και στο Ε.Κ.Π.Α (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας). Από το 1998 υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση (1ο Γυμνάσιο Πύλης Τρικάλων). Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο των Τρικάλων και στην ιστοσελίδα του συνδέσμου φιλολόγων Τρικάλων. Πεζά και ποιήματά μου έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες και περιοδικά. Το « Ταξίδι στην άκρη των λέξεων» ( Εκδ. Διάνυσμα) είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.
🍂
Περισσότερα από/για τον Χριστόφορο Τριάντη:
Φως
Ευχαριστώ τον Χριστόφορο Τριάντη για τη διάθεση της συλλογής.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις του πρώτου μέρους είναι αποσπάσματα από το βιβλίο.
Ευχαριστώ τον Χριστόφορο Τριάντη για τη διάθεση της συλλογής.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις του πρώτου μέρους είναι αποσπάσματα από το βιβλίο.
