Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Γ.Π.: Η καθημερινότητά μου περιλαμβάνει πολλές ώρες σε μια κατάσταση, όπου έχω ταυτόχρονα ανοιχτό το Facebook, “κάνω chat” στο Messenger, ακούω μουσική στο YouTube, ενώ μπορεί να μιλώ στο κινητό μου, με ανοιχτή ίσως και την τηλεόραση και κάνοντας διάλογο με κάποιον που μπορεί να είναι σπίτι. Περνάω την ημέρα μου λειτουργώντας στο multi-tasking, δηλαδή στην ταυτόχρονη εκτέλεση πολλών ενεργειών.
Όσο μεγαλύτερη γινόταν η επαφή μου με την τεχνολογία τόσο μεγαλύτερος και ο εθισμός μου στο multi-tasking! Όσο πιο πολύ ασχολούμουν με το διαδίκτυο τόσο λιγότερο διάβαζα!
Το βιβλίο είναι μια διαδικασία που “απαιτεί” single-tasking (όταν μόνο ένα πρόγραμμα μπορεί να εκτελείται μία χρονική στιγμή). Όμως ερεθίζοντας τον εγκέφαλο να λειτουργεί σε διαδικασία multi-tasking, είναι δύσκολο μετά να συγκεντρωθεί στο single-tasking. Οι διαδικασίες που απαιτούν single-tasking θα ξεπεραστούν σταδιακά από τα νέα δεδομένα της εποχής!
Μπορεί, όμως, ένα μυθιστόρημα να είναι multi-tasking; Η σκέψη αυτή “γέννησε” το μυθιστόρημά μου “Και στο ρεφρέν θα μπω ξανά”.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποιά θα ήταν αυτή;
Γ.Π.: Μulti-tasking.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Γ.Π.: Είναι ένα βιβλίο τελείως διαφορετικό απ’ ό,τι μέχρι στιγμής έχουμε συνηθίσει. Με συνεχόμενες “παρεμβολές” από τραγούδια, ταινίες και άλλα βιβλία, το μυθιστόρημα προσεγγίζει την αισθητική του multitasking!
Το “ρεφρέν” είναι ένα μυθιστόρημα που έχει γραφτεί στη γλώσσα της εποχής και για αυτό θα χρειαστεί και την ανάλογη προσέγγιση!
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Π.: Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να ταξιδέψει σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, σε ένα οδοιπορικό στα μπουζουξίδικα που κρατάει περίπου 10 χρόνια.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Γ.Π.: “Γιατί νομίζεις λένε ότι “οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο”;
Γιατί “αν μπορεί να υπάρξει άδολη αγάπη, είναι αυτή που θα συναντήσεις στο τέλος του έρωτα. Αν μπορέσουμε να τον μεταβάλλουμε σε αγάπη, έχει εκπληρώσει την αποστολή του!”
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Το μυθιστόρημα του Γιώργου Περισανίδη, Και στο ρεφρέν θα μπω ξανά, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.
Στη σελίδα του βιβλίου στο facebook υπάρχει η περίληψη όπου αναφέρονται μεταξύ άλλων:
Σε ένα πολυμεσικό έργο, με φόντο μια ερωτική ιστορία και ένα οδοιπορικό στα μπουζουξίδικα της Ελλάδας, ο Γιώργος Περισανίδης προσεγγίζει τη φύση του έρωτα και τις επιλογές μας σε σχέση με αυτόν και τη ζωή γενικά, την εισβολή των social media στην καθημερινότητά μας, την τέχνη, την κατάρρευση των ηθικών, θρησκευτικών και πολιτικών ιδεολογιών, τα φαινόμενα ματαίωσης και τα εφαλτήρια δημιουργίας.
Η ερωτική ιστορία ξεκινά in media res και ακολουθεί η αφήγηση με δύο παράλληλες παρελθοντικές αφηγήσεις και με ταυτόχρονες αναφορές από το παρόν και αποσπάσματα από το προηγούμενο και επόμενό του βιβλίο, χωρίς να είναι εις βάρος της ροής και χωρίς να είναι απαραίτητο να έχει διαβάσει κάποιος το πρώτο του βιβλίο.
Πρόκειται για μυθιστόρημα φιλοσοφίας multitasking (υπάρχει σχετική εξήγηση στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου), multimedia (είναι γεμάτο με τραγούδια και άμεσες, αλλά και έμμεσες αναφορές σε ταινίες), διαδραστικό (καθώς στην ιδιαιτερότητα της αφήγησης ανήκουν οι συνεχείς «παρεμβολές», που έχουν σχέση άλλες με τον χώρο των μπουζουκιών, άλλες γνωστές και ως αστικοί μύθοι, άλλες βιωματικές, άλλες με αναφορές σε άλλα βιβλία και άλλες με σαφείς επιρροές από τον κόσμο του Facebook και των Social Media, καθώς επίσης και οι “διάλογοι” του συγγραφέα με τον Κούντερα, τον Χέμινγουεϊ, ακόμα και με τον εαυτό του!
Περισσότερα από/για τον Γιώργο Περισανίδη:
