Δεν είναι ένα έκτενες βιβλίο, όχι καθόλου.
Ούτε έχει στίχους παραδοσιακούς, άλλωστε γράφω σε ελεύθερο στίχο
Και αφουγκράζομαι τους άλλους ποιητές.
Ίσως και οι λέξεις τους να γεννούν τις δικές μου λέξεις· ναι σίγουρα αυτό συμβαίνει!
Μα είναι γνωστό πως παρθενογένεση στην τέχνη δεν υπάρχει
Αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι περισσότερο να διαβάζει κανείς παρά να γράφει.
Ζωή δική τους έχουν τα ποιήματα, αυτόνομη πολλές φορές ζωή
Ο ποιητής σέβεται τη ζωή των ποιημάτων, πώς αλλιώς;
Ναι! λέω στους νόμους των λέξεων
Τίποτα δικό τους δεν λησμονώ
Αθώες γραφές δεν γράφω
Σιωπής δρόμους ακολουθώ, ωστόσο!
Το ποίημα μένει ανοιχτό, το ποίημα πρέπει να μένει ανοιχτό
Ο ποιητής πρέπει να το αντέχει το ποίημα και το ποίημα να αντέχει εκείνον
Πρόκειται για 2+2 στοιχεία. Είναι στην ουσία δύο ποιήματα -δοκίμια και δύο κολάζ που τα συνοδεύουν.
Ονειρεύομαι να τις περπατώ τις λέξεις, να τις διασχίζω. Εδώ τις ζωγραφίζω επίσης!
Ίσως ποίηση να είναι πολλά πράγματα μαζί
Η σκέψη πάνω στην εμπειρία είναι ποίηση
Με τούτο το βιβλίο διερευνώ την αλήθεια και το «ήθος» του ποιήματος
Αισθάνομαι και είμαι παρούσα στων λέξεων και των ιδεών τη σύναξη.[1]
Συνεχίστε την ανάγνωση για να διαβάσετε ένα απόσπασμα.
Όταν το ποίημα θυμίζει παιδί που πετυχαίνει το ακατόρθωτο: να πλένει τα αστέρια, ας πούμε
Όταν το ποίημα ενηλικιώνεται -επιτέλους!
Όταν το ποίημα ισοδυναμεί με μικρό θαύμα
Όταν το ποίημα αφαιρεί ασύστολα και «κόβει» Όταν το ποίημα σε «κόβει»
Όταν το ποίημα χορεύει Όταν το ποίημα αλητεύει Όταν το ποίημα ασκητεύει
Όταν το ποίημα μεταφράζεται σε θάνατο ή σε έρωτα Όταν το ποίημα είναι προκλητικά υπαινιχτικό Όταν το ποίημα αποκαλύπτει το ίδιο την ποιητική του Όταν το ποίημα απαντά σε κακοήθειες, αλλά όχι στην τρέχουσα γλώσσα -σε άλλη γλώσσα, ειδική γλώσσα
[ 14 ]
Όταν το ποίημα έχει απογόνους
Όταν το ποίημα σού δίνει την αίσθηση ότι είναι θάλασσα Όταν το ποίημα ε ί ν α ι θάλασσα
Όταν το ποίημα μπαίνει σε μουσείο
Όταν το ποίημα ελυτίζει Όταν το ποίημα Καβαφίζει Όταν το ποίημα βερμπαλίζει Όταν το ποίημα -ίζει γενικά
Όταν το ποίημα σε βάζει μέσα στο εργαστήρι του δημιουργού του Όταν το ποίημα ξεκινά να γράφεται από τη μία και μοναδική μαγική λέξη του δημιουργού του
Όταν το ποίημα ανατρέπει πρότερες γραφές του δημιουργού του
Όταν το ποίημα δεν είναι ποίημα, αλλά παρωδία ποιήματος Όταν το ποίημα δεν είναι ποίημα, αλλά μόνο μια άσκηση επί χάρτου, ή μόνο γρατζούνισμα στο χαρτί του δημιουργού Όταν το ποίημα φλερτάρει το αόρατο Όταν το ποίημα εμπεριέχει το ορατό
[ 15 ]
Όταν το ποίημα παύει να σου «μιλά»
Όταν το ποίημα είναι κάθετο πιο πολύ παρά οριζόντιο Όταν το ποίημα μοιάζει με ανοιχτό ορίζοντα Όταν το ποίημα διαδηλώνει μια «άλλη ποιητική» μη ποιητική Όταν το ποίημα πυροδοτεί λεκτικά συμβάντα Όταν το ποίημα ξεπερνά τη Μούσα του
Όταν το ποίημα έχει άρωμα αντρικό
Όταν το ποίημα έχει το όνομα και τη χάρη σου
(όταν το ποίημα)
…ποτέ δεν ολοκληρώνεται
🌱
Η Ασημίνα Ξηρογιάννη έχει εκδώσει ποίηση, πεζό και θέατρο. Η ποιητική συλλογή Δοκιμάζοντας το ποίημα είναι το έβδομο βιβλίο της.
Της ίδιας:
Οντισιόν, θέατρο, εκδόσεις Vakxikon.gr 2015
23 μέρες, πεζό, εκδόσεις Γαβριηλίδη 2015
Εποχή μου είναι η ποίηση, ποίηση, εκδόσεις Γαβριηλίδη 2013
Πληγές, ποίηση, εκδόσεις Γαβριηλίδη 2011
Το σώμα του έγινε σκιά, νουβέλα, εκδόσεις Ανατολικός 2010
Η προφητεία του ανέμου, ποίηση, εκδόσεις Δωδώνη 2009
Περισσότερα από την Ασημίνα Ξηρογιάννη:
[1] Η Ασημίνα Ξηρογιάννη συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
Απαντήστε κι εσείς στο Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ
Ευχαριστώ την Ασημίνα Ξηρογιάννη για τη διάθεση του αποσπάσματος.
Ευχαριστώ την Ασημίνα Ξηρογιάννη για τη διάθεση του αποσπάσματος.
