Πως σας ήρθε η ιδέα;
Ε.Ρ.: Η ιδέα μου ήρθε εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια, ήταν η χρονιά που έμενα στο Λονδίνο ακόμα. Ήθελα να διηγηθώ την ιστορία του Ηρακλείου, θεωρώ ότι είναι η πιο ένδοξη στιγμή της βυζαντιντής ιστορίας. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για την άλωση, για τον Ιουστινιανό και την Αγία Σοφία, για τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο. Ο μοναδικός Έλληνας λογοτέχνης που έχει ασχοληθεί με τον Ηράκλειο -από όσο γνωρίζω- είναι ο Κυριαζής. Για μένα ο Ηράκλειος έκανε το ακατόρθωτο: πολέμησε ταυτόχρονα Πέρσες, Σκύθες, Άβαρους, καθιέρωσε την ελληνική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας, γενικά στην συνείδηση του κόσμου είναι ο πρώτος χριστιανός σταυροφόρος, αφού έφερε πίσω το Τίμιο Ξύλο στην Ιερουσαλήμ. Όταν πήγα στην Παναγία των Βλαχερνών τραγούδησα τον Ακάθιστο Ύμνο και ένιωσα μια συγκίνηση πρωτόγνωρη. Η ιστορία του Ακάθιστου Ύμνου, ο θρύλος της Παναγίας που σώζει την βασιλεύουσα είναι υπέροχη. Μετά σιγά σιγά η ιστορία πλάστηκε μέσα μου, τι άλλο ήθελα να πω; Σπαράγματα ιστορίας που λατρεύω, που ήθελα να τα δώσω σε άλλους ανθρώπους, να τα μοιραστώ μαζί τους. Γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα και δεν είναι δυστυχώς τόσο γνωστά σε όλους μας: η λατινοκρατία, η προσπάθεια των τελευταίων Παλαιολόγων να σώσουν την αυτοκρατορία, η πρώτη αστική επανάσταση στη Ζάκυνθο, τα δάνεια και τα χρέη της νεότερης Ελλάδας. Αλλά εκτός από το ιστορικό πλαίσιο, αυτό που με ενδιέφερε είναι η ιδέα της μηδαμινότητας του ανθρώπου: σπουδαία γεγονότα γίνονται, άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν. Το αντικείμενο παραμένει σχεδόν ατόφιο, σχεδόν μαγικό, να επηρεάζει τις ζωές τους, όπως αυτοί θέλουν να τις επηρεάζει.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Ε.Ρ.: Στην Αθήνα, στο Λουτράκι και στη Ζάκυνθο. Το μεγαλύτερο μέρος του έχει γραφτεί στο Λουτράκι μου, νύχτες όταν είχα ησυχία, στην κουζίνα της γκαρσονιέρας μου.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ε.Ρ.: Περίπου ενάμιση χρόνο.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ε.Ρ.: Είναι η ιστορία ενός αντικειμένου, συγκεκριμένα ενός σταυρού που ξεκινάει τον 7ο αιώνα μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη και φτάνει έως και τις μέρες μας. Παρακολουθούμε την ιστορία του και τις περιπέτειές του στην Κύπρο, στην Κόρινθο, στην Αγγλία, στη Ζάκυνθο, στο Γκέτυσμπεργκ, στη Νέα Υόρκη και στη Θεσσαλονίκη.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ε.Ρ.: Την έρευνα που έκανα εγώ η ίδια για να ανταποκριθώ σε αυτά που έπρεπε να γράψω. Αγαπώ πολύ την ιστορία, είμαι τριτοδεσμίτισσα άλλωστε (φράση που δεν ισχύει πλέον!), όλα τα κεφάλαια αυτού του βιβλίου είναι αφιερωμένα κάπου, τίποτα δεν έχει επιλεχτεί τυχαία. Τα δύο κεφάλαια της Ζακύνθου είναι αφιερωμένα στην καταγωγή μου, στη νόνα μου και την οικογένεια της μητέρας μου. Το κεφάλαιο της Κορίνθου είναι επιλεγμένο για την πατρική μου καταγωγή. Το κεφάλαιο που αφορά το Γκέτυσμπεργκ είναι αφιερωμένο στην Αμερικανίδα φίλη μου, την Βίκη και στο υπέροχο φθινόπωρο που πέρασα σε αυτήν την περιοχή. Το κεφάλαιο της Κύπρου είναι αφιερωμένο στις Κύπριες φίλες μου που με αγκάλιασαν με στοργή. Η Θεσσαλονίκη είναι απαίτηση της κολλητής μου, της Γεωργίας. Μου είπε μια μέρα: θέλω να βάλεις στο μυθιστόρημά σου και λίγη Θεσσαλονίκη! Το κεφάλαιο που αφορά το Λονδίνο και την εποχή της Ελισσάβετ, το έγραψα για προσωπική μου ευχαρίστηση! Πάντως όλα τα μέρη που αναφέρονται στο βιβλίο είναι τόποι που τους έχω επισκεφτεί ή που έχω ζήσει εκεί.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ε.Ρ.: Ο Νικολό Βιττόρι. Είναι ένας άνθρωπος στην μέση ηλικία, μορφωμένος που έχει διαβάσει πολύ και έχει δει πολλά. Προτιμά να κάθεται στην βιβλιοθήκη του και να διαβάζει βιβλία παρά να ασχολείται με τα πολιτικά και τις ταραχές. Στις μέρες μας συνηθίζουμε να κατακρίνουμε αυτούς που κάθονται στον καναπέ τους και απλά σχολιάζουν. Όπως το βλέπω εγώ όμως, σε μια ταραχώδη εποχή που όλοι φανατίζονται είτε με το μέρος του ενός είτε του άλλου, οι μετριοπαθείς και οι μορφωμένοι πρέπει να δείχνουν αυτοσυγκράτηση.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ε.Ρ.: Σπαράγματα ιστορίας της πατρίδας του που είτε τα γνωρίζει ήδη είτε όχι. Σκέψεις για την ματαιότητα της πολιτικής και της ζωής γενικότερα. Αισιοδοξία και κάθαρση για αυτούς που θέλουν να τις δουν και να τις νιώσουν.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ε.Ρ.: Ότι θα πεθάνω και δεν θα μπορέσω πιο πριν να γράψω αυτά που θέλω να αφήσω πίσω μου.
Φοβάστε…
Ε.Ρ.: Πολλά πράγματα. Πιο πολύ από όλα τους ανθρώπους! Άλλωστε και αυτό το βιβλίο, κατά βάθος αυτό λέει: οι άνθρωποι είναι αυτοί που καταστρέφουν τα πάντα: από ζήλεια, από μνησικακία, από φθόνο.
Αγαπάτε…
Ε.Ρ.: Την μητέρα μου, τον σκύλο μου και την γάτα μου.
Ελπίζετε…
Ε.Ρ.: Να γίνω εγώ καλύτερη, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
Θέλετε...
Ε.Ρ.: Να γυρίσω όλον τον κόσμο, να γνωρίσω και άλλους ανθρώπους κι άλλα μέρη, να διαβάσω πιο πολλά βιβλία, να δω πιο πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ε.Ρ.: Οι αναγνώστες που τους αρέσει να μαθαίνουν πράγματα, που τους αρέσει η ιστορἰα, που σκέφτονται πώς θα ήταν αν δεν ήταν… που φιλοσοφούν λίγο την ζωή.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ε.Ρ.: Τίποτα δεν πρέπει. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο στην ζωή τους και είναι μια χαρά. Υπάρχουν άλλοι που προσπαθούν να βρουν μέσα από τα βιβλία μια συντροφιά, μια γνώση. Αν κάποιος θέλει να μάθει τι ακριβώς έγινε στην Κόρινθο της λεγόμενης ¨φραγκοκρατίας¨, πώς απέκτησε η νεότερη Ελλάδα τα δάνεια που την ταλανίζουν, πώς διέφυγε ο Κολοκοτρώνης από τους Άγγλους, έ, τότε, ας το διαβάσει:
Γιατί δεν πρέπει;
Ε.Ρ.: Αν κάποιον τον ενδιαφέρουν μόνο οι ερωτικές και κοινωνικές ιστορίες, ας μην το διαβάσει. Αν και υπάρχει και το ερωτικό στοιχείο έντονο, απλά δεν είναι αυτό που παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ε.Ρ.: Το βιβλίο μου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φιλύρα και βρίσκεται σε όλα τα κεντρικά βιβλιοπωλεία: Πολιτεία, Πρωτοπορία, Ευρυπίδης, Booksplus κ.λ.π.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ε.Ρ.: Στην ιστοσελίδα μου, στο facebook: evi routoula και στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση: eroutoula@hotmail.com
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ε.Ρ.: Το χρυσό του σταυρού, το γαλάζιο της Μεσογείου.
Ποια μουσική;
Ε.Ρ.: Κάτι σε Σπανουδάκη, σε Βαγγέλη Παπαθανασίου.
Ποιο άρωμα;
Ε.Ρ.: Του παλιού δέρματος.
Ποιο συναίσθημα;
Ε.Ρ.: Της ματαιότητας.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ε.Ρ.: Επική ταινία.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ε.Ρ.: Είμαι δικηγόρος, αυτό είναι το επάγγελμά μου. Η συγγραφή είναι τρόπος ζωής και ψυχοθεραπείας. Αν δεν έκανα αυτά που κάνω θα ήθελα να ήμουν ξεναγός, να γύριζα όλον τον κόσμο και να είχα να κάνω με πενήντα μουρλούς που δεν θα τους άρεσε τίποτα!
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ε.Ρ.: Πολλούς. Την έχω απαντήσει ξανά αυτήν την ερώτηση και ισχύουν αυτά που είχα γράψει τότε. Την απαντώ ξανά, ίσως διαφοροποιημένη μετά από τόσον καιρό. Συνεχίζω να ψάχνω τους κλασικούς, τον Διονύση Μουσμούτη, τον Ζουργό, τον Καλπούζο. Ακόμα συλλέγω τα έργα του Ντίνου Κονόμου και του Λεωνίδα Ζώη. Από τους ξένους, λατρεύω τον Τζόναθαν Κόου, τον Κεν Φόλετ, την Ιζαμπέλ Αλιέντε και έχω διαβάσει τα άπαντά της, ακόμα και τα παιδικά, τον Γουίλιαμ Ντάρλιμπλ, την Αμάντα Φόρεμαν (θεωρώ ότι είμαι τυχερή που έχω γνωρίσει τους δύο τελευταίους στα φεστιβάλ λογοτεχνίας του Χέι Ον Γουέι).
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ε.Ρ.: Ο Τζακ Κέρουακ, όσα χρόνια και αν περάσουν, αυτή θα είναι πάντα η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Όταν ήμουν δεκαοκτώ χρόνων αυτός ήταν ο συγγραφέας που με επηρέασε και με διαμόρφωσε. Η γενιά των μπίτνικ. Και ακόμα τον αγαπώ πολύ. Δεν τον διαβάζω πλέον, τα διάβασα όλα ούτως ή άλλως! Αλλά τον αγαπώ.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ε.Ρ.: Το έχω απαντήσει ξανά. Οι ήρωες μας μόνοι τους αποφασίζουν για την μοίρα τους. Μπορεί να ακούγεται εξωπραγματικό αλλά είναι αληθινό. Σκέφτεσαι και δημιουργείς έναν χαρακτήρα που θα κάνει αυτό και αυτό. Αλλά στην πορεία αυτός ο άνθρωπος αποφασίζει να κάνει άλλα! Η σχιζοφρένεια του συγγραφέα λέγεται αυτό ή η επιλογή του μύθου!
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ε.Ρ.: Εμπειρία της ζωής. Φυσικά και το τάλαντο της γραφής. Η ζωή είναι από μόνη της ευφάνταστη.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ε.Ρ.: Μακάρι να το ήξερα!
Τι την αποτυχία;
Ε.Ρ.: Ισχύει η πιο πάνω απάντηση.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ε.Ρ.: Διαβάστε ό,τι μπορείτε, έστω και εφημερίδες! Αναπτύξτε την φαντασία σας. Το χειρότερο βιβλίο είναι καλύτερο από το χαζοκούτι της τηλεόρασης.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ε.Ρ.: Προσπαθώντας!
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Το μυθιστόρημα της Εύης Ρούτουλα, Ο άρχοντας της Μεσογείου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φιλύρα. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ.
Το μυθιστόρημα της Εύης Ρούτουλα, Ο άρχοντας της Μεσογείου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φιλύρα. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ.
Ο Ιουδαίος Εμμανουήλ αποφάσισε να φτιάξει έναν σταυρό.
Αγαπημένο τάμα στην Παναγία
Ρουμπίνια και σμαράγδια τον στολίζανε.
Χρόνια πολλά περάσανε, οι εποχές κυλήσανε
Ο σταυρός όμως παρέμενε όμορφος.
Νέοι ήρωες εμφανίζονται σε νέα μέρη.
Τρομακτικοί πειρατές εισβάλλουν στην Κύπρο.
Άρχοντες και λαός τρομάζουν.
Σταυροφορία ξεκινά και αλώνει την βασιλεύουσα.
Τρανός άρχοντας της Κορίνθου ο Λέοντας Σγουρός.
Η προσπάθεια του Μανουήλ Παλαιολόγου να σώσει την Πόλη.
Στον Μυστρά ο Γεώργιος Πλήθωνας οραματίζεται μια νέα Ελλάδα.
Μέσα στα αγγλικά παλάτια βρίσκεται ο σταυρός.
Επτάνησα και λίμπρο ντ´ όρο κινδυνεύουν από το ρεμπελιό.
Στη Ζάκυνθο εξόριστος ο Κολοκοτρώνης.
Ο παπάς από την Ήπειρο ορκίζει τους Φιλικούς.
Γκέτυσμπεργκ, η πιο αιματηρή μάχη του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου.
Έλληνες εφοπλιστές διασχίζουν με τα ποντοπόρα πλοία τον Ατλαντικό.
Έλληνες εφοπλιστές διασχίζουν με τα ποντοπόρα πλοία τον Ατλαντικό.
Ιστορικές στιγμές για την νεότερη Ελλάδα οι συμφωνίες της Πάουερ και της Ούλεν.
Ο σταυρός επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη.
Υλικό πλούσιο μας δίνει η ιστορία να γράψουμε βιβλία!
Η Εύη Ρούτουλα συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του μυθιστορήματός της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν και αυτό θα δείτε εδώ.
Περισσότερα από/για την Εύη Ρούτουλα:
