Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Χρήστος Πάρλας

Γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1936 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη στην Αθήνα, από όπου αποφοίτησε το 1957, καθώς και κινησιολογία στη Σχολή Χορού Κώστα Νίκολς. Παντρεύτηκε τις ηθοποιούς Νανά Σκιαδά και Λία Μανουσάκη-Πάρλα. Το χόμπυ του ήταν η κατασκευή βιτρώ. Πέθανε στις 4 Απριλίου 2012. Η φωτογραφία είναι από την τηλεοπτική σειρά «Οι κληρονόμοι» (ΕΡΤ, 1981).

Πρωτοεμφανίστηκε στο Εθνικό Θέατρο τη δεκαετία του 1950, κερδίζοντας σχεδόν αμέσως τις εντυπώσεις, διέκοψε τη συνεργασία τη δεκαετία του 1960, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 η παρουσία του στον κρατικό θεατρικό φορέα ήταν αδιάλειπτη. Φωτογραφία του στα προγράμματα του Εθνικού Θεάτρου εντόπισα μόνο στη δεύτερη περίοδο συνεργασίας τους, από την παράσταση «Οιδίπους επί Κολωνώ» και εντεύθεν.
Στο μεσοδιάστημα της απουσίας του εργάστηκε ως συνθιασάρχης με τους Ανδρέα Φιλιππίδη, Νανά Σκιαδά και Λίλη Παπαγιάννη ενώ εμφανίστηκε και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η φωτογραφία, τραβηγμένη από τον σημαντικό καλλιτέχνη Elite, είναι από το θεατρικό πρόγραμμα της παράστασης «Η κυρά της θάλασσας» (θέατρο Γιώργου Παπά, 1964-1965).
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε 21 ταινίες μέσα σε μόλις εφτά χρόνια, με πρώτη τις «Δέκα μέρες στο Παρίσι» (1962) και τελευταία την «Τρικυμία μιας καρδιάς» («11.43΄, αντίο») (1969) ενώ στη συνέχεια εμφανίστηκε σε διαπιστωμένα επτά βίντεο-ταινίες. Η ερμηνεία του στην τελευταία ταινία όπου εμφανίστηκε τιμήθηκε με το βραβείο Α΄ ανδρικού ρόλου στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Παναμά το 1969.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε πολλές σειρές κατά τις δεκαετίες 1970-1990, όπως «Το ταξίδι» (ΥΕΝΕΔ), «Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη» (ΕΡΤ, άνοιξη 1985), «Φάκελος Αμαζών» (ΑΝΤ1, 1991-1992) και άλλες. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν στις «Ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα» και συγκεκριμένα στην ιστορία «Αύριο και για πάντα» (ALPHA, 2007-2008, 2 επ.) ενώ η φωνή του ακούστηκε και σε 1 επεισόδιο της σειράς «Εγκλήματα» (ΑΝΤ1, 1999-2000)! Επίσης εμφανίστηκε σε παραστάσεις του Θεάτρου της Δευτέρας από την ΕΡΤ, κυρίως την περίοδο 1977-1984. Στη φωτογραφία δημοσίευμα από περιοδικό του 1977 για τη σειρά «Καταδίωξη».
Η χαρακτηριστική, βαθιά φωνή του αποτυπώθηκε στις τρυφερές αναμνήσεις των ανθρώπων που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1980, μιας και ακουγόταν στην τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων «Αστυνόμος Σαΐνης» στον ρόλο του κακού Δόκτωρα Κλάου κατά την πρώτη μεταγλώττιση που έγινε από την ΕΡΤ. Έκπληξη ήταν και η εμφάνισή του σε τέσσερα τουλάχιστον διαφημιστικά σποτ για την πιστωτική κάρτα γνωστής ελληνικής τράπεζας το 2006 (με τον Χρήστο Συριώτη αλλά και με τη Μαρία Αλιφέρη!).
Αυτή η σημαντική πορεία αποτυπώθηκε σε μέχρι στιγμής 2 εξώφυλλα περιοδικών: στο Τηλέραμα της 5/6/1981 και στη Ραδιοτηλεόραση της 7/6/1985.
Κλικ για περισσότερα του Πάνου Τουρλή
Πηγές:
Η φωτογραφία 2 προέρχεται από το ψηφιοποιημένο αρχείο του Εθνικού Θεάτρου (www.n-t.archive.gr). Η φωτογραφία 3 είναι από το ιδιωτικό αρχείο του συλλέκτη Μάκη Σουρμπή. Οι υπόλοιπες φωτογραφίες και τα screenshots είναι από το προσωπικό μου αρχείο.