Έχεις νιώσει ποτέ σε ανάγνωση βιβλίου, πως παρά το γεγονός ότι το διαβάζεις με όλα τα φώτα ανοιχτά, εντούτοις σε έχει καταβάλει ένα σαγηνευτικό σκοτάδι που ξεπηδά από τις σελίδες του;
Αν ναι, τότε είναι σίγουρο πως σε αυτή την κατηγορία των βιβλίων θα βάλεις αμέσως και το συλλογικό έργο των εκδόσεων Ανάτυπο, με τον τίτλο «Τρόμος»!
Μια ματιά στο εξώφυλλο και στους επιλεγμένους συγγραφείς που το απαρτίζουν, είναι αρκετά ώστε να σε προϊδεάσουν για την αναγνωστική εμπειρία που σε περιμένει. Όπως σημειώνεται με λευκά γράμματα στο μαύρο οπισθόφυλλο πρόκειται για μια ανθολογία Τρόμου με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες συγγραφείς του Φανταστικού.
Συγκεκριμένα πρόκειται για τους κάτωθι επιλεγμένους συγγραφείς: Ναούμ Θεοδοσιάδη, Γιώργο Δάμτσιο, Αντώνη Τουμανίδη, Βασίλη Γιαννάκη, Άρη Δεληγιαννίδη, Μάριο Δημητριάδη, Κυριάκο Χαλκόπουλο, Ηλία Ιορδανίδη, Λένα Κικίδου, Γιώργο Κωστόπουλο, Σταμάτη Λαδικό, Γιώργο Μεσολογγίτη, Αναστασία Κ. Καραμανλή, Δημήτρη Σεργιάννη και Θεόφιλο Γιαννόπουλο.
Προσωπικά, όταν μου πρότειναν απ’ τις Εκδόσεις Ανάτυπο να συμμετέχω, το αντιμετώπισα με επιφύλαξη. Κι αυτό γιατί τα προσωπικά μου στοιχεία γραφής αφορούν περισσότερο την αληθοφανή αποτύπωση γεγονότων που στηρίζονται στην περιπέτεια, το μυστήριο, το κυνήγι θησαυρού, στην έρευνα και χρησιμοποίηση ιστορικών αναφορών, μύθων και θρύλων, με συνδετικό κρίκο την φαντασία μου. Έτσι επιδίωξα να πλάσω μια ιστορία τρόμου δίχως να υπάρχει σε αυτή ούτε μια στάλα αίμα, πράγμα που αισιοδοξώ πως τα κατάφερα!
Την αυλαία λοιπόν της σκοτεινής μας συλλογής ανοίγει ο Ναούμ Θεοδοσιάδης με το Ευχήσου να Είναι τα Σύννεφα. Εκεί όπου συναντούμε τον Χάρι Λαφόντ να ρίχνει την τελευταία φτυαριά πάνω στο νωπό, αυτοσχέδιο τάφο που είχε διαλέξει για την γυναίκα του.
Συγχρόνως μαθαίνουμε και για τις φωνές που έχουν στοιχειώσει το κεφάλι του, καθώς και την σειρά των γεγονότων που μας έφτασαν εδώ…
Σειρά παίρνει ο Γιώργος Δάμτσιος με το απολαυστικό έργο του Ε9177. Μες στο αδιαπέραστο σκοτάδι συναντούμε μια γυναίκα που αμέσως διαπιστώνει ότι δεν βρίσκεται στο δωμάτιό της. Το κορμί της τώρα άγγιζε μια επιφάνεια σκληρή, παγωμένη και υγρή. Η μνήμη της επανέρχεται σταδιακά, και σύντομα συμπεραίνει πως ίσως και να ήταν θύμα ενός αυτοκινητιστικού δυστυχήματος. Όμως πόσο προκλητικά σκοτεινότερη μπορεί να αποδειχθεί η αλήθεια;
Στη συνέχεια θα σας μυήσω στην δική μου ιστορία με τον τίτλο Βλάσφημη Συμφωνία, ένα έργο που την πρώτη επιμέλεια έκανε η σεβαστή μου φίλη Τζένη Κουκίδου! Θα σας ταξιδέψω στην Κωνσταντινούπολη του 590, παρουσιάζοντάς σας κάτω από το λιγοστό φως του κεριού που ξόρκιζε το σκοτάδι στο μυστικό του δωμάτιο, τον πολυμαθή πρακτικό ιατρό Θεόδωρο Φιλέτα. Όλα ξεκινούν όταν έρχεται στην κατοχή του ένα μυστηριώδες βιβλίο που θα του αλλάξει σταδιακά την ζωή. Πόσο έτοιμοι είστε ώστε να ακολουθήσετε τα βήματά του αποδεχόμενοι τα όσα θα σας συμβούν διαβάζοντας την ιστορία μέχρι τέλους;
Τη σκυτάλη παίρνει ο Αντώνης Τουμανίδης με το έργο του Αριθμός 19. Τα πάντα αρχίζουν με ένα αιματοβαμμένο εφιάλτη, τόσο γλαφυρά μάλιστα αποτυπωμένο που η ηρωίδα ανοίγει έντρομη τα μάτια της επανερχόμενη στο παρόν. Κατόπιν θα γνωρίσουμε την προσωπικότητα της Mary, η οποία ποτέ της δεν κατάφερε να αγαπήσει τη λογοτεχνία. Όταν συνέβη το αναπάντεχο, η κυρία Jones διάβαζε ένα απόσπασμα από το βιβλίο. Το περίφημο “Frankenstein” της Mary Wollstonecraft Shelley…
Επόμενος οικοδεσπότης μας είναι ο Βασίλειος Γιαννάκης που θα μας χαρίσει Μια επίσκεψη στον λαβύρινθο η οποία θα μας μείνει αξέχαστη! Όλα ξεκινούν με τον λαβύρινθο που εντοπίστηκε σε ένα σπήλαιο και που λόγω της επικινδυνότητάς του ο Ορέστης Λαμπρόπουλος , επίκουρος καθηγητής σπηλαιολογίας του Γεωλογικού Τμήματος του Α.Π.Θ., επανέφερε το αίτημα να σφραγιστεί η είσοδος του λαβύρινθου ώστε να μην είναι πρόσβαση στο ευρύ κοινό. Εσείς είστε άραγε έτοιμοι να αντικρίσετε το μυστικό του;
Στη συνέχεια βρισκόμαστε σε έναν κόσμο διαφορετικό, με ένα Φεγγάρι καθ’ ομοίωσιν της νύχτας δια χειρός Άρη Δεληγιαννίδη. Εκεί που τα παιδιά μιλούν για μια σκιά. Κάτι μαύρο που ζει μέσα στο σκοτάδι και κινείται το βράδυ. Κάποια πιτσιρίκια το είδαν λέει να εξαφανίζεται μέσα σε πυκνές φυλλωσιές. Σίγουρα δεν ήταν άνθρωπος… Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε άραγε για να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια;
Στην επόμενη στάση μας γινόμαστε μάρτυρες της Ωμής αλήθειας του Μάριου Δημητριάδη. Από την εισαγωγή ακόμη θα νιώσετε να σας αγγίζει το κρύο χέρι του Θανάτου, καθώς η ιστορία μας ξεκινά με την πόρτα ενός νεκροτομείου. Εκεί που η ηρωίδα μας γνώριζε εκ των προτέρων πως αν έμπαινε εκεί μέσα ίσως και να μην υπήρχε γυρισμός. Μια σκέψη που μας παρασύρει αριστοτεχνικά ο συγγραφέας να ανακαλύψουμε τις αφορμές και τις προεκτάσεις της…
Στο διήγημα που ακολουθεί, ο Κυριάκος Χαλκόπουλος μας προ(σ)καλεί σε μια ανάγνωση Δίχως επιστροφή. Ο πρωταγωνιστής μας βρίσκεται σ’ ένα αστυνομικό τμήμα αναλογιζόμενος πως κανονικά θα είχα ως τώρα ήδη επιστρέψει στο σπίτι μου, βυθίζοντάς μας σταδιακά στους λόγους που τον έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση. Με βάση τα λεγόμενά του είτε επιλέξω να δώσω στον επιθεωρητή το χειρόγραφο σημείωμα που βρήκα (…) είτε προτιμήσω να αποσιωπήσω πλήρως στη μαρτυρία μου, ένα είναι βέβαιο: ο δρόμος που θα έχω διαλέξει είναι δίχως επιστροφή.
Περνώντας στην επόμενη ιστορία, συναντούμε Το πορτρέτο του Παλιάτσου που γράφτηκε από τον Ηλία Ιορδανίδη. Βρισκόμαστε σε μια γκαλερί όπου ο νεαρός, ταλαντούχος ζωγράφος Τζέικ διαπληκτίζεται με έναν υποψήφιο αγοραστή του έργου του. Σκοπός μας είναι να ανακαλύψουμε για ποιο λόγο η ζωγραφική του ήταν ιδιαίτερη και προσπαθούσε να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα ακόμη κι από το πιο σύγχρονο ρεύμα, ελπίζοντας ότι κάποτε θα δικαιωθεί και θα αναγνωριστεί το έργο του…
Στη συνέχεια του σκοτεινού μας μονοπατιού, μας προσμένει η Λένα Κικίδου με το έργο της UNSINKABLE. Όλα ξεκινούν μ’ ένα σοκ: Η κεντρική μας πρωταγωνίστρια συνέρχεται μέσα στο νερό. Αποπροσανατολισμένη, ζαλισμένη. Ζει; Ναι. Ζει! Δεν το πιστεύει ότι τα κατάφερε. Συγχρόνως βρισκόμαστε συμμέτοχοι στις αγωνίες της καθώς βιώνει μια κατάσταση που άλλοι προσεύχονται. Κάποιοι καταριούνται. Αυτή τι να κάνει; Ψάχνει πίσω από την ποδιά και το γαριασμένο πουκάμισο τον σταυρό της, περιγράφοντας κατόπιν γλαφυρά την πάλη της ζωής με τον θάνατο, όντας η ίδια εγκλωβισμένη στον τρόμο…
Η Κυρά της Αυγής του Γιώργου Κωστόπουλου μας εξιστορεί την εμμονή της Μισέλ για το κάστρο πέρα από το πυκνό δάσος που απλωνόταν μπροστά από το παράθυρο. Τα βαριά, γκρίζα σύννεφα στέκονταν ασάλευτα πάνω από τους πυργίσκους του και κάποια από αυτά αγκάλιαζαν την ψυχρή πέτρα. Άραγε τι θέλουν να της πουν τα όνειρά της και μέχρι που θα την οδηγήσει η αναζήτησή της;
Περνώντας στο Εκείνη του Σταμάτη Λαδικού, μεταφερόμαστε στα αμπάρια ενός πλοίου στο οποίο κρύβεται ως λαθρεπιβάτης μια δεκαεπτάχρονη κοπέλα. Όταν την ανακαλύπτουν, γίνεται βορά για το πεινασμένο από σεξουαλικές επιθυμίες πλήρωμα. Ποιος μπήκε πρώτος στη καμπίνα της; Έχει σημασία; Λογικά ο καπετάνιος. Σίγουρα ο καπετάνιος, πώς αλλιώς θα έκανε τα στραβά μάτια; Μέχρι που η κοπέλα αυτοκτονεί και...
Σειρά παίρνει Το δώρο των Χριστουγέννων του Γιώργου Μεσολογγίτη. Στο διήγημα αυτό γνωρίζουμε τον Τζέκο, ο οποίος μας εξομολογείται στη μοναξιά του πως δεν είναι κακό να απευθύνεις τον λόγο προς ένα δωμάτιο που είναι αγκαλιά με το σκοτάδι. Όμως είναι σίγουρα σωστό κάτι τέτοιο;
Λίγο πριν το τέλος του ιδιότυπου μονοπατιού που είναι χτισμένο με κάθε λογής προέκταση του Τρόμου, μας περιμένει η ιστορία της Αναστασία Κ. Καραμανλή με τον τίτλο Μην ανοίξεις το Βιβλίο. Η πρωταγωνίστρια μας, η Λίλιαν ανακαλύπτει ένα περίεργο τόμο. Το βιβλιαράκι ήταν μαύρο, όχι μεγαλύτερο σε μέγεθος από την παλάμη της και στη ράχη του είχε τυπωμένες δύο κόκκινες κηλίδες, σαν λεκέδες από παλιό κρασί. Στο εξώφυλλο δεν υπήρχε τίτλος, παρά μια ακαταλαβίστικη γραφή που αδυνατούσε να εξηγήσει, που έτρεχε περιμετρικά σε όλο το μήκος του, σαν μαίανδρος. Άραγε, εσείς δεν έχετε την ανάγκη να μάθετε τι κρύβει μέσα του αγνοώντας την απαγόρευση της συγγραφέως;
Και η διαδρομή μας φτάνει στο τέλος της, κλείνοντας με το έργο του Δημήτρη Σεργιάννη, Σιχαμερές κινήσεις στον μουχλιασμένο βάλτο.
Στο διήγημα του ακολουθούμε τα βήματα του σκηνοθέτη Robert Warren. Του ανθρώπου που μας εξομολογείται πως Ξύπνησα στη μέση της νύχτας απ’ τον παράξενο θόρυβο. Μου πήρε πολύ χρόνο να καταλάβω αν ακόμα ονειρεύομαι όταν οι ήχοι άρχισαν να γίνονται πιο συγκεκριμένοι. Από τις συγκεχυμένες μουρμουριστές δυσδιάκριτες ψαλμωδίες και τις άναρθρες κραυγές ξεπήδησαν ξεφωνητά απεγνωσμένης ελπίδας που καλούσαν σε βοήθεια. Τι μας επιφυλάσσει άραγε ο συγγραφέας στη συνέχεια;
Καλή σας ανάγνωση Φίλοι μου!
Η συλλογή διηγημάτων Τρόμος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάτυπο.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα τα οποία προέρχονται από τον συλλογικό τόμο «Τρόμος» από τις εκδόσεις Ανάτυπο, 2017.
Περισσότερα από/για συγγραφείς που εμφανίστηκαν στο koukidaki:
Η Ματωμένη Μαρία Βασίλη Γιαννάκη
