Στο νέο του βιβλίο ο Χρήστος Φλουρής, τοποθετεί αρχικά τον αναγνώστη στη θέση του παρατηρητή. Γνωρίζουμε το ζευγάρι των πρωταγωνιστών, τη Χαρά και τον σύζυγο της Θανάση, κοιτάζοντας λες από την κλειδαρότρυπα την ζωή και την καθημερινότητά τους. Οι δυο τους αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα υποδειγματικών συζύγων κι ο γάμος τους είναι από εκείνους τους φαινομενικά τέλειους, που κανείς δεν αντιλαμβάνεται πόσο προβληματικοί είναι, κι όταν έρθει το διαζύγιο μένουν άπαντες ενεοί.
Η υποχόνδρια Χαρά, σε μια της προσπάθεια να συμμαζέψει κάπως το γραφείο του άντρα της, άντρο της μοναδικής πηγής ακαταστασίας στο σπίτι, πέφτει επάνω σε ένα ξεχασμένο φωτογραφικό άλμπουμ. Αφήνει για λίγο τις καθημερινές της δουλειές στην άκρη –ούτε η ίδια ξέρει γιατί– και ξεκινάει να το φυλλομετρά. Ταυτόχρονα, φυλλομετρά και τις σελίδες της ζωής της, μιας ζωής σκληρής, που μέσα από τις αναδρομές του μυαλού της αναβιώνει κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μας.
Γεγονότα που σημάδεψαν την ψυχή της, γεγονότα που νόμιζε πως είχε καταφέρει να θάψει καλά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας σφραγίζοντας το με λήθη, θα έρθουν να την αναστατώσουν ξανά. Οι παλιές πληγές θα ανοίξουν εκ νέου κι η ίδια θα βρεθεί ξανά μπροστά στο ίδιο δίλημμα. Να πείσει τον εαυτό της ότι ξέχασε; Ότι ξεπέρασε; Ή να πάρει επιτέλους τα ηνία και να αποκαταστήσει τα πράγματα;
Ο Χρήστος Φλουρής καταφέρνει με έναν εξαιρετικά δεξιοτεχνικό τρόπο να μας ταξιδέψει σε αυτό του το βιβλίο. Στα ταξίδια από την Αθήνα στην Κρήτη και πίσω, νιώθεις ότι συνοδεύεις την Χαρά. Οι περιγραφές του, αναφορικά με όλα τα μέρη που επισκέπτεται η πρωταγωνίστρια, είναι σχεδόν φωτογραφικές. Στις γραμμές του βιβλίου του, αν δεν έχεις επισκεφθεί την Κρήτη, σίγουρα θα σε δελεάσει την επισκεφθείς άμεσα. Αν όμως ανήκεις στου τυχερούς που έχουν έστω και μια ανάμνηση από τη λεβεντογέννα Κρήτη, τότε σίγουρα θα αναπολήσεις, θα νοσταλγήσεις και θα αγαπήσεις ακόμα περισσότερο αυτόν τον ευλογημένο τόπο.
Οι αναδρομές στις αναμνήσεις της, τόσο τις παιδικές όσο και τις μεταγενέστερες, είναι πολύ παραστατικές. Γεμάτες από την λεπτομερή, την αληθοφανή έκφραση όλων των συναισθημάτων της. Δίπλα στη Χαρά πονάς με τον πόνο της, κλαις όταν δακρύζει, αναθαρρείς όταν ελπίζει. Βιώνεις νοητά ολόκληρη τη ζωή της, ταυτίζεσαι μαζί της κι αποζητάς τη λύτρωση εξίσου με εκείνη.
Η πλοκή του έργου ήταν πολύ ανώτερη των προσδοκιών μου και πολύ διαφορετική από ότι φανταζόμουν τόσο στην αρχή, όσο και κατά τη διάρκεια του βιβλίου. Οι ανατροπές τοποθετούνταν στον σωστό τόπο και χρόνο και η κάθαρση στην ψυχή του αναγνώστη έρχεται ακριβώς τη στιγμή που την έχει περισσότερο ανάγκη. Μπορώ να πω με μεγάλη χαρά πως το συγκεκριμένο με βιβλίο με άγγιξε όσο λίγα και, τόσο τα δάκρυα μου όσο και τα χαμόγελα που μου χάρισε, ήταν πέρα για πέρα αληθινά.
Οι Χάρτινες Μνήμες του Χρήστου Φλουρή συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο αξιόλογα βιβλία που έχω διαβάσει, όχι μόνο τελευταία, αλλά στο μακρύ ταξίδι της αναγνωστικής μου εμπειρίας. Ήταν μία εμπειρία έντονη, καθηλωτική και λυτρωτική η ανάγνωση του κι εύχομαι ο κόσμος να το αγαπήσει όσο το αγάπησα εγώ.
Το μυθιστόρημα του Χρήστου Φλουρή, Χάρτινες μνήμες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Περισσότερα θα βρείτε εδώ! Διαβάστε κι ένα απόσπασμα.
Ο Χρήστος Γ. Φλουρής γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του, τη Θεοδώρα, και το γυμνάσιο και το λύκειο στο Πέραμα Μυλοποτάμου. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Ρεθύμνου και στη συνέχεια εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Istituto Universitario Orientale στη Νάπολη της Ιταλίας. Ζει και εργάζεται στη Σπάρτη. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Η ποιητική του συλλογή Ενδόμυχα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χαραμάδα, ενώ από τις εκδόσεις Ανάτυπο το μυθιστόρημά του Marea. Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα Ιφιγένειες και Σπίθα καθώς και η ποιητική συλλογή Σχεδόν Αθόρυβα.
