Η κολασμένη ψυχή, μιας αδιαίρετης και ομοούσιας Τριάδας, του Αφηγητή, του Περιπλανώμενου και του Ζόρμπα με τα πολλά προσωνύμια, μιας κολασμένης, και όχι αγίας, Τριάδας που αναζητάει την λύτρωση από την φθορά, την σήψη, την απερήμωση, τον θάνατο στα Χρόνια της Τρόικας, όχι στο φευγαλέο ουτοπικό όνειρο αλλά στην πραγματοποίηση του εδώ και τώρα, με όλα τα μέσα, μέσα στην Τροϊκανή κόλαση και μέσα από την Τροϊκανή κόλαση, όπου κάθε στιγμή του χρόνου αποτελεί την στενή πύλη μέσα από την οποία μπορεί να εισέλθει ο επερχόμενος Μεσίας, όπως έγραφε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, δηλαδή η Επανάσταση, ένα ταξίδι με ανοιχτή καρδιά, όπως θα έγραφε και ο Πλατόνωφ που εκτός από την Επανάσταση προσδοκούσε μαζί με τον Μαγιακόφσκι και άλλους Μπολεβίκους την Ανάσταση, μια περιπλάνηση μέσα στην Έρημη Χώρα όπου ο συλλέκτης ματαιωμένων ελπίδων και απαντοχών, διατρέχει στα τυφλά δρόμους σκοτεινούς, όπου το μόνο φως έρχεται κάποιες φορές, για λίγες ώρες, μόνο από τα πρόσωπα των χιλιάδων εξεγερμένων που λάμπουν και τις φλόγες των μολότοφ και από τίποτε άλλο, και τσαλαβουτώντας μέσα σε βρώμικους λάκκους, εγκαταλελειμμένα κτίρια και δρόμους όπου το παγωμένο βροχόνερο διαποτίζει τους άστεγους και τους απόκληρους, προσπαθεί να περισώσει ό,τι μπορεί, πράγματα αγαπημένα, ζώα, ανθρώπους χωρίς άλλες αντοχές, για να τα μεταφέρει όλα αυτά και άλλα τόσα και να τα περισώσει στην Λοκομοτίβα Νο1917, το θωρακισμένο τρένο, που με το κόκκινο άστρο στην ασπιδίσκη τής αστρομηχανής του, ετοιμάζεται να ορμήσει ακάθεκτη προς το μέλλον, προς μια Νέα Γη κάτω από έναν Νέο Ουρανό, προς την ΕΣΣΔ, την Ένωση Σουρεαλιστικών Σεξουαλικών Διαναδρομοπροοπτικών.[1]
V. Ludens
Στο οπισθόφυλλο λέει:
The plotless narrative of a pilotless wandering.
An unholy Trinity, Zόrba, the Wanderer and the Narrator, drifting in downtown Athens in Times of Troika.
Decay, wrath, darkness, clashes, riots, molotovs, rendezvous and political debates in Locomotiva, a café in Exarcheia Square, the flaming heart of Athens.
Dreams, realism, surrealism, intense voluptuousness, Eros, Thanatos and criminal femmes fatales, causing thousands fatalities.
We the living in Times of Troika.
Is there any hope in the Wasteland?
Is the wandering pilotless indeed or there is a driving force behind it?
Και σε μετάφραση:
Μια περιπλάνηση χωρίς πυξίδα και σκοπό όπως όλες οι περιπλανήσεις.
Μια κολασμένη, ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, ο Ζόρμπα -όχι Ζορμπάς, και υπάρχουν λόγοι γι' αυτό-, ο Περιπλανώμενος και ο Αφηγητής, περιπλανιέται χωρίς σκοπό στο κέντρο της Αθήνας στα Χρόνια της Τρόικας.
Σήψη, οργή, σκοτάδι, συγκρούσεις, μολότοφ, ραντεβού και πολιτικές συζητήσεις στην Λοκομοτίβα, ένα μπαρ-καφέ-βιβλιοπωλείο στα Εξάρχεια, την φλεγόμενη καρδιά της Αθήνας.
Όνειρα, ρεαλισμός, υπερρεαλισμός, έντονος αισθησιασμός, Έρωτας, Θάνατος και μοιραίες γυναίκες-δολοφόνοι που προκαλούν χιλιάδες θανάτους.
Εμείς οι ζωντανοί στα Χρόνια της Τρόικας.
Υπάρχει ελπίδα στην Έρημη Χώρα;
Είναι η περιπλάνηση πράγματι χωρίς πυξίδα ή κάποια κρυφή δύναμη την καθοδηγεί;
Το μυθιστόρημα του V. Ludens κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Phonographic Society Books.
Περισσότερα από/για τον V. Ludens:
3 on all 4s
O V. Ludens για το Καλειδοσκόπιο
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφινταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
