Πρόκειται για μία συλλογή 26 διηγημάτων, η αφήγηση των οποίων ξεκινά κάπως παράδοξα, μα τόσο οικεία για πολλούς από εμάς τους αναγνώστες, καθώς μας θυμίζει έντονα την Μεταμόρφωση του Franz Kafka.
Κι αυτό γιατί η συγγραφέας μεταμορφώνει στις πρώτες κιόλας σελίδες του έργου της την μικρή, ανυπόμονη πρωταγωνίστρια της, που ‘χει το όνομα Νικολέτα, σε μια λιλιπούτεια μύγα.
Ένα πλάσμα τοσοδούλικο, σχεδόν αόρατο, η παρουσία του οποίου περνά πολλές φορές απαρατήρητη κι ας ζουζουνίζει γύρω μας.
Η μεταμόρφωση αυτή θα πυροδοτήσει την έναρξη ενός ταξιδιού στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Ένα ταξίδι στον πραγματικό κόσμο, μα και στον κόσμο της φαντασίας.
Κάθε διήγημα κι ένα προστιθέμενο βήμα σε μία ενδοσκοπική διαδρομή με τελικό προορισμό την αυτογνωσία.
Μία διαδρομή σε μονοπάτια δύσβατα λουσμένα στο σκοτάδι.
Διαδρομή και ταυτόχρονη ψηλάφηση των εσωτερικών τοιχωμάτων του ψυχισμού μας.
Μία διαδρομή προς την ενηλικίωση μιας κι η ανήλικη ακόμη Νικολέτα, ούσα μια μικροσκοπική μύγα θα ταξιδέψει στον χωροχρόνο και με την ιδιότητα της παρατηρήτριας θα μας φέρει σε επαφή με αμέτρητα πρόσωπα.
Πρόσωπα οικεία και καθημερινά που εμφανίζουν πολλά κοινά στοιχεία με διάφορες πτυχές της δικής μας προσωπικότητας.
Ήρωες της διπλανής πόρτας, που άλλοτε δρουν ως θύτες κι άλλοτε ως θύματα στην αρένα της ζωής.
Ήρωες που παλεύουν απεγνωσμένα για να παραμείνει έστω και ένα ανεπαίσθητο ίχνος φωτός μέσα τους, παρά το εφιαλτικό σκοτάδι που τους τυλίγει σταδιακά στα δίχτυα του.
Ήρωες που δίνουν τις δικές τους μάχες.
Μάχες εσωτερικές, σκληρές και άνισες.
Μάχες με αντιπάλους αδυσώπητους.
Με αντιπάλους τους πιο σκοτεινούς τους δαίμονες, τα ανείπωτα συναισθήματα τους και τις μειλίχιες σκέψεις τους.
Μέσα από το ταξίδι της Νικολέτας, θα συναντήσουμε 26 διαφορετικά φαινομενικά τουλάχιστον άτομα και θα γευτούμε εν συντομία κάποιες στιγμές από την ζωής τους.
Στιγμές δύσκολες, πνιγμένες στο σκοτάδι με τους ήρωες να προσπαθούν μανιωδώς να παραμείνουν στην επιφάνεια, εκεί που δεσπόζει το φως.
Εκεί όπου αξίες και συναισθήματα όπως η ανθρωπιά, αν και χλωμά συνεχίζουν να λάμπουν…
Θα συναντήσουμε άτομα τρωτά, αδύναμα, και φοβισμένα να παλέψουν.
Άτομα δειλά κι ανίκανα να απελευθερωθούν από σκέψεις, συναισθήματα και καταστάσεις νοσηρές.
Παρατηρούμε λοιπόν, αυτή την νοσηρότητα να διέπει τις οικογενειακές, τις φιλικές κι ερωτικές σχέσεις, καθώς και να προεκτείνεται σε ποικίλους κοινωνικούς τομείς με τους ήρωες να κατακλύζονται από συναισθήματα με αρνητικό πρόσημο, όπως ο φόβος του θανάτου, οι τύψεις κι οι ενοχές που ελλοχεύουν στην απέναντι γωνιά όταν κάποιος φέρεται με αχαριστία και παραβιάζει ιερούς δεσμούς, ο τρόμος της επερχόμενης απειλής, ο θυμός και το μίσος για την αναλγησία, την απάθεια αλλά και τις πράξεις απάνθρωπης βίας. Το βαρύ αίσθημα της απογοήτευσης, καθώς κι αυτό της συμπόνιας για άτομα ανίσχυρα να αντιμετωπίσουν τα πάθη τους και να τους επιβληθούν.
Γινόμαστε κοινωνοί σοκαριστικών στιγμών όπου όλοι οι ήρωες μετατρέπονται σε δευτεραγωνιστές και τον πρωταγωνιστικό ρόλο «αρπάζει» αιφνίδια ο θάνατος, που κυκλοφορεί θρασύς ανάμεσά τους, τους συναντά και υπογράφει με τον δικό του τρόπο το τέλος κάθε ιστορίας.
Η συγγραφέας Σωτηρία Ιωαννίδου με υλικά τον ρέον, καθάριο και στακάτο λόγο της, λόγο περιγραφικό κι αρκετά λυρικό ανά στιγμές, την αφηγηματική της δεινότητα, αλλά και τις αστείρευτες αποθήκες έμπνευσης και φαντασίας που διαθέτει, οικοδομεί κόσμους δυστοπικούς.
Κόσμους όπου η κανονικότητα συνυπάρχει ομαλά με στοιχεία φαντασίας, όπως φωτογραφικές μηχανές που προοικονομούν τον θάνατο, κούκλες που έχουν ανθρώπινη λαλιά, κοράκια με ακόρεστη δίψα για θλίψη, μέλισσες με φονικά ένστικτα, φαντάσματα νεκρών που σουλατσάρουν ανενόχλητα στους δρόμους της πόλης και πολλά άλλα.
Κόσμους που πλέκουν σε ένα εντυπωσιακό κέντημα θρύλους και παραδόσεις με τα γεννήματα φαντασίας της ίδιας της συγγραφέως.
Κόσμους που μπορεί να ανήκουν εξ’ ολοκλήρου στην σφαίρα του φανταστικού, ωστόσο μέσα σε αυτούς η συγγραφέας βρίσκει γόνιμο έδαφος για να σπείρει σπόρους προβληματισμού θίγοντας διάφορα κοινωνικά ζητήματα όπως η αυτοχειρία κι οι εξαρτήσεις. Σκοπός της, οι σπόροι αυτοί να καλλιεργηθούν με φροντίδα καθ’ όλη την διάρκεια της ανάγνωσης και να ανθίσουν, αφυπνίζοντας έτσι το αναγνωστικό κοινό και διεγείροντας παράλληλα την σκέψη και τον γόνιμο προβληματισμό του.
Η συγγραφέας δεν διστάζει να ακονίσει την πένα της, να μετατρέψει το ύφος της σε απόλυτα αιχμηρό, γκροτέσκο και εφιαλτικό και να «σπρώξει» δίχως τύψεις κάθε αναγνώστη στον πάτο του βαθύτερου πηγαδιού όπου θα ανταμώσει τον γυμνό εαυτό του.
Εκεί όπου η μυρωδιά του θανάτου ζέχνει γύρω του, και το σκοτάδι πυκνό βαραίνει τους ώμους του.
Εκεί όπου η ξεγύμνωση των σκέψεων και των συναισθημάτων του είναι αναπόφευκτη κι η μάχη με τον πραγματικό του εαυτό μονόδρομος.
ΤΗΣ ΜΥΓΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ, λοιπόν, είναι ένα λογοτέχνημα που ψηλαφεί την ανθρώπινη ψυχή και προκαλεί την ενεργοποίηση της σκέψης.
Είναι ένα βιβλίο που αν ο αναγνώστης αφεθεί ελεύθερος δίχως να φοβηθεί την παρουσία του Θανάτου, που θα αντικρίσει κυρίως στις σελίδες του, θα τον συνδράμει στο να ανακαλύψει άγνωστες πτυχές του εσωτερικού του κόσμου. Θα τον βοηθήσει στο να αποδεχτεί σκέψεις και συναισθήματα που έκρυβε ηθελημένα στα πιο σκονισμένα συρτάρια της ψυχής του από δειλία και φόβο.
Μα πάνω από όλα θα τον συναρπάσει γιατί θα τον ταξιδέψει σε έναν κόσμο εθιστικά αλλόκοτο, τον κόσμο της συγγραφέως Σωτηρίας Ιωαννίδου.
Έναν κόσμο σαγηνευτικό, όπου η φαντασία κι η πραγματικότητα, το φως και το σκοτάδι αναμειγνύονται και δημιουργούν ένα λογοτεχνικό κράμα με πολύτιμη αναγνωστική αξία.
Η συλλογή της Σωτηρίας Ιωαννίδου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
Περισσότερα:
Η Σωτηρία Ιωαννίδου και Της μύγας το παραμύθι
Περισσότερα:
Η Σωτηρία Ιωαννίδου και Της μύγας το παραμύθι
