Με εφαλτήριο τον πρόλογο, μαθαίνουμε δια χειρός του συγγραφέα ότι η νουβέλα «Οι απόκληροι» είναι αφιερωμένη σε μια ιστορία απόλυτης αγάπης και ενός απόλυτου έρωτα. Μια σύγχρονη τραγωδία.
Αυτό του το στίγμα είναι ενδεικτικό για το τι θα επακολουθήσει στις υπόλοιπες σελίδες. Κι αυτό, γιατί η υπόθεση επικεντρώνεται στις ζωές των ηρώων μας που ζουν μες σε ένα κοινωνικό πλέγμα όπου κάθε τους απόφαση έχει άμεσο αντίκτυπο τόσο στους ίδιους όσο και στα αδιόρατα νήματα που τους συνδέουν.
Το έργο αποτελείται από 13 κεφάλαια και στο καθένα από αυτά ξεδιπλώνεται η μικρογραφία της σημερινής κοινωνίας που ζούμε.
Ξεκινά κάποια Χριστούγεννα όπου το χιόνι πέφτει ακατάπαυστα στους δρόμους. Κάπου εκεί, γνωρίζουμε τον άστεγο γέρο, Λαέρτη.
Τον ακολουθούμε ως το κτίσμα που έχει βρει καταφύγιο με τη σκυλίτσα του, Καστάνκα. Τον έχει ζώσει ο πυρετός, μα τον υπομένει. Το ίδιο κάνει επίσης και για τον πόνο της πληγής που 'χει στο δεξί του πόδι.
Σύντομα εμφανίζεται στο κατάλυμά του ο μικρός Θησέας. Δεν θα ήταν πάνω από δώδεκα χρονών, κοντούλης με μαύρα, κατσαρά μαλλιά, μάτια μελιά που έλαμπαν, μύτη μικρή, κυρτή λίγο προς τα πάνω και μυαλό ξυράφι. Ο Θησέας ήταν ένα χαμίνι της πόλης (…) Έπαιζε ακορντεόν, που του είχε χαρίσει ένας πλανόδιος μουσικός.
Τη σκυτάλη στη ροή της ιστορίας μας, παίρνει ο πενηντάρης πλανόδιος βιβλιοπώλης, ο Ιάσονας. Διατηρεί πάγκο κάτω απ' το Ηρώδειο. Εκεί, που μετά από ένα παιχνίδισμα της μοίρας γνωρίζεται με την εικοσιπεντάχρονη Φρύνη. Πρόκειται για μια κοπέλα με την οποία αναπτύσσουν κάποια ιδιαίτερη επικοινωνία, με όχημα τη κοινή τους προτίμηση στην ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων.
Σε κάθε επόμενο κεφάλαιο υπάρχει η εναλλαγή των δύο ιστοριών που κάποια στιγμή εφάπτονται σε μία. Έτσι, είναι φυσικό επόμενο ο συγγραφέας να μας οδηγήσει σύντομα στις κάτωθι σκέψεις:
Ποια είναι πραγματικά η Φρύνη και ποιο το ακριβό της μυστικό; Άραγε πόσο πόνο είναι ικανή να σπείρει η αγάπη; Πόσες ερωτήσεις και πόσες απαντήσεις είναι ικανές να αντέξουν οι καρδιές των ηρώων μας; Και τέλος, πόσες αποκαλύψεις θα στοιχειώσουν τις ζωές τους;
Σε κάθε σοκαριστική αλήθεια που μας αποκαλύπτει ο συγγραφέας, μας απευθύνει παράλληλα κι ένα εύλογο ερώτημα για το πώς θα αντιδρούσαμε εμείς στη θέση των πρωταγωνιστών. Μ’ αυτό τον τρόπο μας δίνει να κατανοήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις της ζωής που διανύουμε σε αντιδιαστολή με αυτήν που ποθούμε. Μία πράξη που ως απώτερο σκοπό έχει να αναλογιστούμε τί θα πρέπει να αλλάξουμε ώστε να δημιουργήσουμε εκείνη την ιδεατή κοινωνία που όλοι ποθούμε, αφήνοντάς την παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Τα εφόδια τα έχουμε.
Γιατί όπως παραδέχεται και στο έργο του ο δημιουργός: Ο θάνατος… Αυτός λοιπόν είναι ο μισητός εχθρός της ζωής και του έρωτα. (…) Η Αγάπη… Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να τον υπερνικήσουμε. Αέναος αγώνας…
Κλείνοντας ωστόσο την τελευταία σελίδα, μου έμεινε η έντονη αίσθηση πως τα γεγονότα που βίωσα περιγράφηκαν συνοπτικά. Θεωρώ πως θα μπορούσαν κάλλιστα να αποδοθούν από τον συγγραφέα εκτενέστερα, παίρνοντας την μορφή μυθιστορήματος.
Καλή ανάγνωση σας εύχομαι Φίλοι μου!
Η νουβέλα του Κώστα Γραμματικόπουλου, Οι απόκληροι, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Στο οπισθόφυλλο λέει μεταξύ άλλων:
Η ανέλπιστη σμίξη της ευγένειας με την αθωότητα, την έκανε ένα τέλειο πλάσμα.
Είχε βαθύ και στοχαστικό βλέμμα όταν της μιλούσε και αυτό την μάγευε.
Ο λόγος του ήταν χειμαρρώδης και η φωνή του βαθιά και μπάσα.
Εκείνη ήταν πανέμορφη. Μια απαράμιλλη ομορφιά.
-Τι σου συμβαίνει Θησέα, τον ρώτησε ο Λαέρτης με περιέργεια.
-Χθες πήρα το πρώτο μου φιλί, απάντησε όλος χαρά ο Θησέας.
Ο Λαέρτης χαμογέλασε και με ’κείνο το βαθυστόχαστο ύφος του, του είπε σοβαρά.
-Τη γυναίκα που θα αγαπήσεις, δεν πρέπει να την παντρευτείς αγόρι μου!
Οι ήρωές μου, αγαπητέ αναγνώστη, είναι πρόσωπα βαθύτατα αντιφατικά και τραγικά, βγαλμένα από τα σπλάχνα αυτής της κοινωνίας. Είναι πρόσωπα που λες και έχουν ξεπηδήσει από τον μύθο μιας αρχαίας τραγωδίας, που διαπράττουν την ύβρι, επέρχεται η νέμεσις και σε κάποιους από αυτούς ακολουθεί η κάθαρσις.Κ.Γ.
Ο Κώστας Γραμματικόπουλος γεννήθηκε το 1962 και ζει στη Νίκαια. Το 2012, συνέγραψε το θεατρικό έργο Το τελικό λάθος με τον Χρήστο Βογιατζή, ενώ πρόσφατα ολοκλήρωσε το δεύτερο θεατρικό του έργο Ζήτω ο άνθρωπος!. Το 2015, κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική του συλλογή Νεκρό φιλί, από τις εκδόσεις Vakxikon.gr.
