Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Χ.Γ.: Η ποιητική συλλογή «Ν’ αντέχω» και τα 15 ποιήματα που την αποτελούν, είναι πολλά συναισθήματα, πολλές στιγμές, πολλές σκέψεις, πολλές καταστάσεις που όλοι μας βιώνουμε και όλοι καλούμαστε κάποια στιγμή να αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας. Έτσι κι εγώ, όταν αντιμετώπισα αυτές τις καταστάσεις και ο κύκλος έκλεισε μέσα μου άρχισα να τις βάζω στο χαρτί. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η ποιητική συλλογή «Ν’ αντέχω».
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Χ.Γ.: Στο σπίτι, στη δουλειά, σε διακοπές, σε περιπάτους στο Κέντρο της πόλης, στον ηλεκτρικό, στο μετρό, σε λεωφορεία, τη μέρα, τη νύχτα… Παντού και πάντα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Χ.Γ.: Τα ποιήματα της συλλογής μπήκαν στο χαρτί από το 2014 και μετά. Αλλά σίγουρα κάποια από αυτά υπήρχαν στο μυαλό μου για περισσότερο καιρό. Ίσως και χρόνια και περίμεναν υπομονετικά την κατάλληλη στιγμή…
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Χ.Γ.: Βουτιά στην ψυχή που σε πονά μα στο τέλος σε λυτρώνει.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Χ.Γ.: Η ποιητική συλλογή «Ν’ αντέχω», μιλά για τη φθορά που ο χρόνος προκαλεί στις σχέσεις των ανθρώπων, τον πόνο του τέλους, το θυμό της αποτυχίας, τη θλίψη της μοναξιάς και την ελπίδα για να μπορεί η ψυχή ν’ αντέχει. Είναι ένα βάρος και συνάμα μια ευχή που οδηγεί στη λύτρωση.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Χ.Γ.: Το γεγονός ότι η συγγραφή των ποιημάτων, η οποία έγινε σχεδόν αυτόματα δηλαδή χωρίς να πάρω ποτέ την απόφαση πως τώρα γράφω ένα βιβλίο, με “ανάγκασε” να ψάξω καλύτερα τον εαυτό μου, να ακούσω τις ανάγκες του και να πάω ένα βήμα παρακάτω.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Χ.Γ.: Αγαπημένος λογοτεχνικός ήρωας είναι ο Μικρός Πρίγκιπας γιατί δε σταματά να ψάχνει την αλήθεια. Κάπως έτσι είναι και τα ποιήματα της συλλογής «Ν’ αντέχω»: το αποτέλεσμα – η αλήθεια μιας προσωπικής αναζήτησης.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Χ.Γ.: Θα απαντήσω στην ερώτηση σας με ένα μικρό απόσπασμα από το εισαγωγικό σημείωμα «…Η συγγραφή των δεκαπέντε ποιημάτων αποτέλεσε λύτρωση για την ψυχή μου και θα είμαι ευτυχής αν κάποιο από αυτά λυτρώσει και τη δική σας ψυχή».
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Χ.Γ.: Η αβεβαιότητα της εποχής μας.
Φοβάστε...
Χ.Γ.: Πολλά πράγματα: το θάνατο, τις αρρώστιες, τους πολέμους, τη μέρα που δε θα μπορώ να ονειρεύομαι…
Αγαπάτε...
Χ.Γ.: Την οικογένεια μου, τους φίλους μου, τους ανθρώπους, την Πόλη, τα βιβλία, τη ζωή…
Ελπίζετε...
Χ.Γ.: Πως σύντομα θα καταλάβουμε πως στο «ΜΑΖΙ» κρύβεται όλη η δύναμη που θα μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον.
Θέλετε...
Χ.Γ.: Να συνεχίσω να ονειρεύομαι…
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Χ.Γ.: Ελπίζω όσοι το διαβάσουν. Κι αν όχι όλο τουλάχιστον ένα κομμάτι του.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Χ.Γ.: Γιατί πάντα ένα βιβλίο μπορεί να σου δείξει κι έναν άλλο δρόμο.
Γιατί δεν πρέπει;
Χ.Γ.: Η αλήθεια είναι ότι δε βρίσκω κάποιο λόγο. Ίσως φόβο (ή από άρνηση) να αντιμετωπίσει κάποιος την αλήθεια του.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Χ.Γ.: Από τις εκδόσεις «το ανώνυμο βιβλίο» κι ελπίζω σύντομα σε πολλά βιβλιοπωλεία.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Χ.Γ.: Το κόκκινο.
Ποια μουσική;
Χ.Γ.: Δεν ξέρω… Ίσως κάποια μελωδία του Χατζιδάκι.
Ποιο άρωμα;
Χ.Γ.: Η μυρωδιά που αφήνει πίσω της μια δυνατή βροχή.
Ποιο συναίσθημα;
Χ.Γ.: Πολλά: πόνος, απογοήτευση, θλίψη, ελπίδας, λύτρωσης…
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Χ.Γ.: Μια συζήτηση με έναν φίλο ή με τον εαυτό μας.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Χ.Γ.: Δεν είμαι συγγραφέας. Σπούδασα Πληροφορική. Έχω κάνει πολλές δουλειές, σχετικές και μη, με το αντικείμενο μου. Η συγγραφή υπήρχε πάντα σαν ανάγκη. Είναι το δικό μου “παιχνίδι” με τις λέξεις, η δική μου διέξοδος.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Χ.Γ.: Υπάρχουν πολλοί αγαπημένοι. Αναφέρω ενδεικτικά τη Μαργαρίτα Καραπάνου και τον Κωνσταντίνο Καβάφη.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Χ.Γ.: Συνειδητά όχι. Ασυνείδητα όμως, σίγουρα κουβαλάω τα διαβάσματα μου.
Οι ήρωες σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Χ.Γ.: Όταν γράφω μια ιστορία (π.χ. ένα διήγημα) ως ένα σημείο ορίζω εγώ τη ζωή των χαρακτήρων αλλά μετά επαναστατούν και με αναγκάζουν να τους ακολουθήσω. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με ένα ποίημα.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Χ.Γ.: Και τα δυο είναι σημαντικά. Μα το σημαντικότερο, για εμένα, είναι η ανάγκη που σε σπρώχνει στο να θες να γράψεις κάτι.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Χ.Γ.: Όταν καταφέρει να “ξυπνήσει” κάτι στην ψυχή του αναγνώστη.
Τι την αποτυχία;
Χ.Γ.: Αντίστοιχα, το να μη δώσει τίποτα στον αναγνώστη.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Χ.Γ.: Ίσως, μα πιστεύω πως, ειδικά σήμερα, τα βιβλία και το διάβασμα αποτελούν καταφύγιο.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Χ.Γ.: Όταν γράφω μια ιστορία, ο τίτλος αλλάζει κάθε μέρα ώσπου να μπει η λέξη ΤΕΛΟΣ και να μου αποκαλυφθεί από μόνος του. Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζωή οπότε δε μπορώ αυτή τη στιγμή να βάλω ένα τίτλο.
Ευχαριστώ για την όμορφη συνομιλία.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Η ποιητική συλλογή του Χάρη Γαντζούδη, Ν' αντέχω, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις το ανώνυμο βιβλίο.
Απόσπασμα
ΜΟΝΟ ΣΥΝΝΕΦΑ
Απόψε νιώθω πανικό.
Αναζητώ κάποιο χέρι να μου δείξει την έξοδο κινδύνου απ’ τη ζωή μου
που έχει γίνει ασήκωτη, βαριά.
Με δυσκολία η ανάσα βγαίνει
η καρδιά δύσκολα δέχεται το αίμα
κι είναι στιγμές που επιθυμεί το ξαφνικό!
Απόψε ασήκωτη η μοναξιά
στον ορίζοντα μόνο σύννεφα.
Κανένα χέρι
καμία έξοδος κινδύνου
καμία ελπίδα
μόνο σύννεφα.
⚜
Ο Χάρης Γαντζούδης γεννήθηκε το Μάιο του 1985 στο Αγρίνιο και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Πληροφορική ενώ το Φεβρουάριο του 2012 παρακολούθησε σεμινάριο δημιουργικής γραφής με το συγγραφέα Αλέξανδρο Ντερπούλη. Το πρώτο του διήγημα «Το ταξίδι» δημοσιεύτηκε το Μάιο του 2012 στο Deity.gr και μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει διηγήματα, ποιήματα, άρθρα, συνεντεύξεις σε πολλά blogs και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Τον Ιούνιο του 2013 δημιούργησε το ηλεκτρονικό περιοδικό Λογοτεχνικό Ταξίδι. Τον Ιανουάριο του 2014 απέκτησε τη δική του στήλη στο τοβιβλιο.net με τίτλο Χαρη…τολογώντας. Τον Ιανουάριο του 2016 τη στήλη «Ταξιδεύοντας με τα βιβλία» στο ηλεκτρονικό περιοδικό BOOK TOUR. Τον Ιανουάριο του 2017, τη στήλη «Συναντήσεις Στη Πόλη» στο MUSEEkart.
Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων («Οι πρώτες σελίδες», «Κύκλοι στη θάλασσα…κι άλλες ιστορίες»), τρία παραμύθια («Δικό μου, δικό μου», «Μα δε θέλω αδερφάκι», «Η απεργία των λαχανικών»), μια νουβέλα («Για μια Πόλη»), δύο ποιητικές συλλογές («Τα κενά… κι άλλα σκόρπια συναισθήματα» και «Σώματα»). Το πρώτο του μυθιστόρημα «Δεύτερη Ζωή» δημοσιεύτηκε το 2015 σε συνέχειες στο περιοδικό Fractal.
Τον Οκτώβριο του 2016 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «το ανώνυμο βιβλίο», η ποιητική του συλλογή «Ν’ αντέχω».
Επίσης, έχει πάρει μέρος σε πολλές συλλογικές συγγραφικές προσπάθειες («Tweet_Stories, Λογοτεχνία σε 140 χαρακτήρες», «Μια παράξενη Κυριακή», «Τριάντα τρία», «Ένα ταξίδι αλλιώς», «2η Ομαδική Ποιητική Συλλογή», «ιστορίες μπονσάι»).
