... είναι ο τίτλος του νέου έργου του Γιώργου Ζώτου που κάνει πρεμιέρα στις 11 Μαρτίου. Στην υπόθεση, λοιπόν, ο Λυκούργος και η Παγώνα, δηλαδή οι μοναδικοί κληρονόμοι της γιαγιάς Παγώνας, επισκέπτονται το αρχοντικό της για την τέλεση του ετήσιου μνημόσυνου των γονιών τους. Η Λευκοθέα είναι η πιστή υπηρέτρια που θα αναλάβει το δείπνο τους ενώ οι κληρονόμοι εμφανίζονται συνοδευόμενοι από τους συντρόφους τους, τον Τηλέμαχο και την Άννα. Είναι η πρώτη φορά που τα εγγόνια της Παγώνας συνοδεύονται... και όσο το χάσμα μεταξύ των γενεών διευρύνεται τόσο οι ανατροπές διαδέχονται η μία της άλλη.
Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία σε σκηνοθεσία Μαρίας Κολοβού που παρουσιάζει η ομάδα Β.Ιω.Μα. Διαβάστε παρακάτω τί είπαν οι συντελεστές για το έργο, τους χαρακτήρες και την ομάδα Β.Ιω.Μα. Επιπλέον, ο συγγραφέας μιλά για τα μελλοντικά του σχέδια.
Η Μαρία Κολοβού αναφέρει για την Λευκοθέα την οποία υποδύεται:
Μ.Κ.: Η Λευκοθέα... τι να πρωτοπώ γι' αυτήν; Πρώτα από όλα ότι ήταν ο γκαντέμης ρόλος του έργου γιατί κανείς δεν τον κράτησε και έτσι μου έμεινε αμανάτι. Και τι να έκανα; Να τον πέταγα; Τον λυπόμουνα. Τόσα πράγματα είχε να πει και κυρίως... να κάνει! Και έτσι τον πήρα, τον φόρεσα, τον ζέστανα, και τώρα προσπαθώ να τον προωθήσω... δύσκολα βέβαια γιατί μιλάει συνέχεια.. και όχι ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνω εγώ σαν Μαρία, τουναντίον, αυτό ήταν το μόνο εύκολο στο ρόλο αυτό για μένα, αλλά το δύσκολο είναι ότι μέσα σε 3 βδομάδες έπρεπε να μάθω να μιλάω σαν και αυτή... και είναι και υπερκινητική, και δεν την φτάνει το 24ωρο, και με κουράζει η άτιμη,... αλλά αρχίζω σιγά-σιγά να τη συνηθίζω· δεν έχω και άλλη επιλογή προς το παρόν. Το καλό είναι ότι ευτυχώς όταν κινείται δεν μιλάει και το αντίθετο, κι έτσι κάπως σώζεται το πράγμα, αλλά πιστέψτε με ο ρόλος αυτός... ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΥΡΑΣΗ! Αλλά και ΑΠΟΛΑΥΣΗ!
Ο Νίκος Νικολουδάκης για τον Λυκούργο:
Ν.Ν.: Να είσαι κύριος! Να διατηρείς της αξίες και τα ιδανικά που χαρακτηρίζουν την οικογένειά μας! Να διατηρείς πάντα τις ισορροπίες! Να μην ξεφεύγεις από το πρέπει! Και να θυμάσαι· είσαι ο συνεχιστής της ξακουστής οικογενείας των Σπαθολαιμέων.... Αυτό έχει πάντα στον νου του ο Λυκούργος! Είναι όμως έτσι στην ζωή του; είναι αυτός ο αληθινός του εαυτός; Και κυρίως, μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο βάρος; Όλα τα παραπάνω είναι που κάνουν ενδιαφέρον τον ρόλο του Λυκούργου. Ανησυχίες και βάρη τα οποία δεν επέλεξε ο ίδιος, αλλά του φορτώθηκαν και τον ακολουθούν από μικρό παιδί. Γι' αυτό έχω αγαπήσει αυτό τον ρόλο. Γιατί πρόκειται για ένα παιδί, που έπαψε να είναι παιδί από πολύ νωρίς χωρίς την θέληση του.
Η Άννα Σαββόγλου μιλώντας για την Άννα:
Α.Σ.: Όταν μου δόθηκε ο ρόλος της Άννας θα έλεγα ότι ενθουσιάστηκα. Πρώτη φορά παίζω έναν ρόλο τόσο... παρεξηγημένο. Για μένα, η Άννα δεν είναι χαζή. Ενθουσιάζεται εύκολα και έχει πολλές -πολλές!- απορίες. Ίσως και να θέλει να το "πλασάρει" και λίγο. Ίσως και να την βολεύει να την νομίζουν για χαζούλα. Ίσως έτσι, ζώντας στον δικό της κόσμο, είναι πιο ήρεμη και απαλλαγμένη από προβλήματα και ευθύνες. Άλλωστε, αυτό δεν θα θέλαμε όλοι κατά βάθος;
Η Δανάη Γοργομύτη για την εγγονή Παγώνα:
Δ.Γ.: Η παράσταση αυτή είναι μια ωδή στην οικογένεια, ένα μάθημα ζωής για την απληστία τον δόλο και την ματαιοδοξία... Μέσα από αυτό το έργο μαθαίνουμε να σεβόμαστε την διαφορετικότητα και τα όρια των συνανθρώπων μας, όρια που κανένας δεν θα ήθελε να ξεπεράσει και αν το κάνει μάλλον θα έχει κακά ξεμπερδέματα.
Παρόλο που η εγγονή Παγώνα φαινομενικά μοιάζει ένας κόντρα ρόλος είναι πολύ κοντά στον χαρακτήρα μου όχι τόσο σ' αυτό που βλέπουν οι άλλοι αλλά περισσότερο σ' αυτό που νιώθω και σ' αυτό που θα θελα να είμαι. Είναι ισχυρογνώμων και οι ανασφάλειές της βγάζουν ακόμα πιο έντονα την επιθετική της συμπεριφορά... και νομίζω ότι αυτό είναι που αγάπησα περισσότερο στην Παγώνα, τις ανασφάλειες, τους φόβους και τις πληγές της... γιατί τις έχω γνωρίσει, τις έχω καταλάβει και μέσα από την Παγώνα τις έχω ζήσει.
Ο Δημοσθένης Χαλκιάς για τον χαρακτήρα του, τον Τηλέμαχο λέει:
Δ.Χ.: Είναι η δεύτερη συμμετοχή μου σε θεατρικό έργο του ίδιου συγγραφέα και έχω να δηλώσω ότι όπως και στο "Ασανσέρ", έτσι και στη "Γιαγιά", απολαμβάνω το ρόλο μου. Ο Τηλέμαχος είναι ένας ρόλος τόσο ενδιαφέρον να υποδύομαι, διότι η σκηνική παρουσία έχει ίση, αν όχι ισχυρότερη βαρύτητα από τα ίδια του τα λόγια. Προσέχει τί λέει, πιο πολύ απ' όσο προσέχει τί τρώει, ίσως επειδή είναι καλύτερο να μασάς παρά να μιλάς κι όσο υπάρχει ελευθερία κινήσεων τότε αρκείται στο να απασχολεί τα χέρια και τα δόντια του. Η έλλειψη ελευθερίας είναι αυτή που μπορεί να τον κάνει να βγάλει φωνή και όταν βγάλει φωνή καλύτερα να κρυφτείς. Ο ρόλος αισθάνομαι ότι μου ταιριάζει και νιώθω σαν να γράφτηκε για μένα, όντας ή του ύψους, όποιο κι αν είναι αυτό, ή του βάθους.
Ανυπομονώ να μοιραστώ την εμπειρία της πλάσης μου από τον Τηλέμαχο και της προσφοράς μου προς αυτόν, με τον θεατή.
Η Δήμητρα Παναγοπούλου που ερμηνεύει τη γιαγιά Παγώνα συμπληρώνει:
Δ.Π.: Πρόκειται για το δεύτερο έργο του Γιώργου Ζώτου στο οποίο έχω την τιμή να παίζω. Όπως και το "Γυναικεία Υπόθεση" έτσι και το "Η Γιαγιά μας Πέθανε" είναι μία κωμωδία χαρακτήρων, υπό την έννοια ότι κάθε ρόλος ξεφεύγει από τα συνήθη όρια. Έτσι και η γιαγιά Παγώνα δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα της γιαγιάς που έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Είναι δυναμική και αυστηρή. Πιθανότητα από κάποιο γονιδιακό λάθος γεννήθηκε γυναίκα. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γεννηθεί άνδρας αφού ο χαρακτήρας και ο δυναμισμός της το αποδεικνύουν. Τα εγγόνια την σέβονται και την φοβούνται ταυτόχρονα. Και βέβαια δεν έχουν άδικο αφού στην διάρκεια του έργου αποδεικνύεται ότι η ραδιουργία είναι η δεύτερη φύση της.
Η γιαγιά στην πραγματικότητα κινεί τα νήματα στις ζωές όλων μέσα στην οικογένεια. Εκείνη παίρνει τις αποφάσεις και οι άλλοι τις εκτελούν. Είναι ένας θηλυκός Σόιμπλε, που παρά την ηλικία και τα προβλήματα υγείας δεν κάνει πίσω σε τίποτα. Το μόνο που μπορεί να την σταματήσει είναι ο θάνατος, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι κι αυτός δεν έχει τον φόβο της.
Η Μαρία Κολοβού που υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης απαντά σχετικά με την ομάδα Β.Ιω.Μα.:
Μ.Κ.: H ομάδα Β.Ιω.Μα. ιδρύθηκε από την Μα...ρία Κολοβού και τον Β...ασίλη Τσάρα ένα απόγευμα καλοκαιριού του 2012. Είναι αυτή η ευτυχία του μαθητή-ηθοποιού που νοιώθει ότι έχει βρει την αδελφή ψυχή του στο θέατρο και αυτού που λέγεται "χημεία" μεταξύ δύο ανθρώπων. Συνδετικός κρίκος, εκείνο το καλοκαίρι που αποφασίσαμε να κάνουμε μία ομάδα δράσης στη σχολή που πηγαίναμε, η συμμαθήτρια Ιω...άννα και έτσι βγήκε απλά το Β.Ιω.Μα. Από τότε έχουμε κάνει και άλλα πράγματα μαζί, από σκηνές στα μαθήματα, δράσεις στο υπογειάκι μας στην Καλλιθέα, μέχρι έργο γράψαμε οι δυο μας και το παρουσιάσαμε στους φίλους μας.
Και βέβαια όποιος από τους δυο μας το χρειάζεται μπορεί να το χρησιμοποιήσει (το Β.Ιω.Μα. εννοώ) και να παρουσιάσει ό,τι θέλει που να ευχαριστεί και να διασκεδάζει τους φίλους μας.
Ο Γιώργος Ζώτος, ο συγγραφέας (αστυνομικών μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων) αναφέρεται στα μελλοντικά του σχέδια:
Γ.Ζ.: Αν πέρυσι ήταν η χρονιά των θεατρικών-κινηματογραφικών έργων (έγραψα από δύο) φέτος φαίνεται πως ήρθε η ώρα να ξαναπιάσω τα μυθιστορήματα. Το τέταρτο μυθιστόρημα μου, με τίτλο: «Ντέστινι», μόλις ξεκίνησε το μακρύ του ταξίδι. Ένα βιβλίο που, σε πείσμα της λογικής και συνηθισμένης οδού, πρώτα έγινε κινηματογραφικό σενάριο. Πρόκειται για ένα δράμα βασισμένο σε αληθινή ιστορία. Κάτι διαφορετικό από τα έως τώρα γραπτά μου.
Η δεκαοκτάχρονη Ντέστινι από τη Νιγηρία παίρνει την μεγάλη απόφαση να ταξιδέψει στην Ευρώπη των ονείρων της. Όμως η τύχη της θα είναι παρόμοια με αυτή χιλιάδων άλλων κοριτσιών από την Αφρική που πέφτουν θύματα του τράφικινγκ, του εμπορίου γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση.
Σχεδόν έτοιμη είναι και η τρίτη περιπέτεια του Λεωνίδα Πολίτη, που είχε μπει στην άκρη εξαιτίας της Ντέστινι.[1]
Και τέλος, για μετά το Πάσχα, ετοιμάζουμε μια παρουσίαση στο κέντρο της Αθήνας, για την ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας, ένα μεγάλο μέρος της οποίας θα βρείτε και στο αγαπημένο και πάντα φιλόξενο κουκιδάκι.[2]
Συντελεστές:
Κείμενο: Γιώργος Ζώτος
Σκηνοθεσία: Μαρία Κολοβού
Φώτα-Ήχος-Φωτογραφίες: Κυβέλη
Σκηνογραφία: Βασίλης Τσάρας, Κυβέλη Ζώτου, Mellon Art
Προγράμματα αφίσα: Κωνσταντίνος Ρίγκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Σαββόγλου
Πρωταγωνιστούν με σειρά εμφάνισης: Μαρία Κολοβού, Νίκος Νικολουδάκης, Δανάη Γοργομύτη, Δημοσθένης Χαλκιάς, Άννα Σαββόγλου, Δήμητρα Παναγοπούλου
Παραστάσεις από το Σάββατο 11 Μαρτίου 2017 και κάθε Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 20:00 μέχρι και τις 9 Απριλίου.
Σπάρτης 58, Καλλιθέα. Κρατήσεις θέσεων στο 6934660048
[1] Διαβάζοντας τα προηγούμενα αστυνομικά μυθιστορήματα του Γιώργου Ζώτου με ήρωα τον Λεωνίδα Πολίτη είχα αναφερθεί και μέσα σε αυτές τις σελίδες. Ακολουθήστε τους συνδέσμους για να δείτε τις εντυπώσεις μου σχετικά με το Βροχή από αίμα, το Φονικό κονσέρτο και το Ένοχος λαγός.
[2] Διαβάστε το αφιέρωμα στην αστυνομική λογοτεχνία και τις συνέπειές της του Γιώργου Ζώτου, ξεκινώντας από εδώ.
Περισσότερα από/για τον Γιώργο Ζώτο:
