Το κορίτσι του μόλου

Γιώργου Φραγκούλη

"Δεν μπορείς να σώσεις κάποιον που δεν το θέλει..."

Μία μονάχα εκ των πολλών αξιών που αλιεύεις μέσα από το έργο του Γιώργου Φραγκούλη με τίτλο "Το κορίτσι του μόλου". Η παράσταση ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Studio Κυψέλης υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Βίβιαν Ιωάννου.

Λίγα λόγια για το έργο:

Δύο εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες, ο Λουκιανός που αποτελεί την ατίθαση χροιά της νιότης και ο Παύλος που στέκεται αντίκρυ του ως θεοσεβούμενος φιλήσυχος νέος, αποτελούν ένα ντουέτο φίλων που συγκατοικούν. Το κοινό παρακολουθεί τις προσωπικότητες των δύο να διαξιφίζονται επί σκηνής, υπερασπιζόμενοι ο καθένας τη θέση του, αναζητώντας το πραγματικό νόημα της ζωής ο ένας στην απόλαυση της στιγμής και άλλος στην πίστη και την πνευματικότητα. Κοινό αντικείμενο πάθους αποτελεί η νέα, ξαφνική γνωριμία του Λουκιανού, η υπέροχη Όλγα, και καθώς δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο κορίτσι, οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη στις ζωές των δύο φίλων όσο εκείνη εισβάλλει ως ύπαρξη ανάμεσά τους.

Την ερμηνευτική τετράδα συμπληρώνει ο ρόλος του Ζητιάνου που φαινομενικά λειτουργεί ως τοποτηρητής της υπόθεσης αλλά εντέλει λειτουργεί ως κατακλείδα μυστικών.

Ο Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος ως Λουκιανός αποδίδει έναν ενεργητικό νάρκισσο νεανία. Σταθερός και ταιριαστός στον ρόλο του, δίχως να χάσει ατάκα, μας παρουσιάζει τη φύση ενός ατίθασου και αλαζόνα τύπου που περίτρανα διακηρύττει πως ζει την κάθε του στιγμή. Στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης, ο ήρωας αρνείται να αποχωριστεί την καπαρντίνα του, κάτι που ενδόμυχα αποτελεί προέκταση του χαρακτήρα του ρόλου, μιας και το συγκεκριμένο ένδυμα προσδίδει ύφος και γοητεία, κάτι που επιζητά, συνάμα όμως κρύβει και παραπάνω από όσα καταφέρνει ένα καλύψει ένα σύνηθες ρούχο. Ο ηθοποιός βρίσκεται σε διαρκή κίνηση στη σκηνή, αδράχνει τα βλέμματα του κοινού και καταφέρνει έτσι να φέρει τον ρόλο του σε πλήρη αντιδιαστολή προς το τέλος της παράστασης όπου ένας σοκαρισμένος και περισσότερο στατικός Λουκιανός πλέον, βιώνει τις αποκαλύψεις που θα ξεγυμνωθούν μπροστά του.

Ο ηθοποιός μοιράστηκε μαζί μας λίγες κουβέντες σχετικά με τον ρόλο του: "Το έργο στην έκτασή του, είναι η ίδια η ζωή· και όπως η ζωή, έτσι και αυτό αποτελείται από όλες τις πλευρές της, καλές, άσχημες, απροσδόκητες. Μιλάει για τις επιλογές κάποιου· έτσι και ο Λουκιανός εντέλει ξεφεύγει της αλαζονείας του και κάνει την προσωπική επιλογή του για το τέλος."

Ο Παύλος Βησσαρίων Φαλούτσος ως πιστός και θεοσεβούμενος Παύλος ανταποκρίνεται στη φύση του ρόλου του, ενώ το μεγάλο στοίχημα για τον ηθοποιό είναι η μεταμόρφωση που θα επιτύχει στο δεύτερο μέρος του έργου, όταν πια θα γνωρίσει την Όλγα. Κατόπιν της γνωριμίας τους, λαμβάνει χώρα η μεταστροφή στον χαρακτήρα και στις αποφάσεις του, κάτι που διακρίνεται στην αλλαγή στάσης σώματος, την ισχυροποίηση της φωνής, των θέσεων του νέου Παύλου, ακόμα και στην επιλογή νέου χτενίσματος. Ο ήρωας Παύλος, από ένα φοβισμένο πλάσμα, συμβιβασμένο μέσα στο κουκούλι της πίστης, μεταμορφώνεται σε μια γενναία πεταλούδα που επιθυμεί να αποτολμήσει πτήσεις και, γιατί όχι, να βγει ψηλότερα κι από τον φίλο του Λουκιανό.

Για αυτή τη αλλαγή του ήρωα μας μίλησε και ο ηθοποιός: "Ο έρωτας μπορεί να μεταστρέψει τον καθέναν! Ο βασικός άξονας του έργου είναι η μοναξιά που νιώθει κάποιος και η αγάπη που αναζητά στη ζωή του. Καμιά φορά, ίσως η μοναξιά στο τέλος να είναι και η χειρότερη τιμωρία για κάποιον..."

Ο Κώστας Ζέκος ως Ζητιάνος αποτελεί την τραγικότερη φιγούρα της παράστασης. Προσθέτει από νωρίς στο έργο τη χροιά του δράματος, σχηματοποιώντας τη μοναξιά που μπορεί να σέρνει κάποιος ξοπίσω του, κάποιος που έχει ζήσει κάτι τραγικό και ύστερα εγκλωβίστηκε μέσα του. Ο κύριος Ζέκος έχει κάνει εξαιρετική δουλειά με το κείμενο που του δόθηκε. Με τη χρήση παύσεων, κενών βλεμμάτων, αχάραγων υπομειδιαμάτων, καταφέρνει να σκιαγραφήσει έναν παρία της ζωής και να μας εντυπώσει το παρελθόν και την τραγική ιστορία εκείνου του μόλου.

Ο ηθοποιός μας μίλησε για τον ρόλο του και την ύπαρξή του ως ήρωας-κλειδί: "Το συγκεκριμένο έργο μιλάει για την έκφραση της αγάπης και εξετάζει το βάθος του οιδιπόδειου συμπλέγματος. Προσωπικά βιώνω βαθιά την κάθε παράσταση καθώς αισθάνομαι πως αναλαμβάνω μια ευθύνη να ταυτίζομαι με κάθε ήρωα που ερμηνεύω."

Η Βίβιαν Ιωάννου σκηνοθετεί και ερμηνεύει την Όλγα, τη μυστηριώδη μορφή του έργου. Όντας η μοναδική γυναίκα της παράστασης, ο ρόλος της αποτελεί την αλυσίδα που δένει σε κοινή μοίρα τους υπολοίπους τρεις ήρωες οδηγώντας τους σε σκοτεινά μονοπάτια και αποφάσεις ζωής μα και θανάτου. Η ηθοποιός, εκφραστική, αέρινη και ποιητική ως Όλγα, ενδεδυμένη ένα πάλλευκο φόρεμα, με λυτά, ατίθασα μαλλιά που θαρρείς κι εκείνα συνοδοιπορούν στην ερμηνεία της, παραπέμπει πράγματι σε ένα αερικό που σε συνεπαίρνει. Ο σταθερά μειλίχιος και φαινομενικά αθώος ονειροπόλος λόγος της, πότε με σιγάσεις και άλλοτε με ανατάσεις, προσφέρει σημαντικά στη μεταφυσική χροιά που απαιτεί ο ρόλος.

"Είναι ένα έργο διαχρονικό που μιλάει για κάτι πάρα πολύ ανθρώπινο, την αγάπη, και για το πώς μετουσιώνεται κάποιος μέσα σε αυτή, πώς βρίσκει μια συνέχεια στη ζωή ή έξω από αυτή, αν φυσικά πιστεύει στη δύναμή της!", μας είπε η ηθοποιός και σκηνοθέτις.

Λίγα λόγια για το έργο του, μοιράστηκε μαζί μας και ο συγγραφέας της παράστασης, κύριος Γιώργος Φραγκούλης: "Κάποια από τα στοιχεία του έργου είναι βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα προερχόμενα από τον στενό μου οικογενειακό κύκλο. Είναι ένα κείμενο ωστόσο που γράφτηκε ενστικτωδώς και αφορά στον έρωτα. Με απασχολούσε να γράψω μια τριλογία για πράξεις-γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο σκοτάδι, καταμεσής της νύχτας, κοντά στα μεσάνυχτα, και έτσι, Το κορίτσι του μόλου είναι το πρώτο σε αυτή τη σειρά κειμένων."

Εν κατακλείδι:

Το έργο αποτελεί μια ωδή στην αναζήτηση της αγάπης και τη ρήξη της μοναξιάς, ενώ επί μέρους ταυτίζει την απομόνωση με τον θάνατο, την αγάπη με την ελπίδα, τον έρωτα με την αλλαγή. Ωστόσο, αν και τα μηνύματά του αποτελούν μια ωδή στα ατελεύτητα υπαρξιακά ερωτήματα, η παράσταση αναπόφευκτα μου άφησε μια γεύση ανολοκλήρωσης, ένιωσα πως όλα γίνονταν κάπως γρήγορα, κάπως συνοπτικά. Καθώς παρακολούθησα την επίσημη πρεμιέρα, αφήνω εδώ ένα μεγάλο περιθώριο στο άγχος των καλλιτεχνών που μπορεί να επιτάχυνε τους ρυθμούς τους και να έκλεψε μέρος της σύνδεσής τους με το κοινό.

Σε ορισμένα σημεία θα ήθελα δραματουργικές προσθήκες, μεγαλύτερες παύσεις και ίσως τη χρήση μιας βαθιάς σκοτεινότητας, ένα μυστηριακό μουσικό χαλί κάθε φορά που θα εμφανίζεται το κορίτσι του μόλου, ένας ηχογραφημένος ήχος κυμάτων, τρικ που θα μπορούσαν να δώσουν στον θεατή στο στίγμα των βαθύτερων και τραγικότερων δομών ενός έργου που έχει να κάνει με μεταφυσικά στοιχεία.

Επίσης, σε τέτοιες ελπιδοφόρες παραστάσεις που διψούν να προσφέρουν θέαμα από φρέσκες και ταλαντούχες φωνές, θα πρέπει να δοθεί εξαιρετική σημασία στις μικρές, κρίσιμες και άλλοτε ζημιογόνες λεπτομέρειες, καθώς σε αυτές τις λεπτομέρειες κρίνεται ένα έργο· γι' αυτό μονάχα το λόγο, θα σταθώ σε κάποιες ιδέες που ήθελαν μια δεύτερη θεώρηση:

- Η χρήση των τριών ξύλινων κύβων καταμεσής της ήδη μικρής σκηνής του θεάτρου ήταν κακή. Χαρακτηριστικά, οι ηθοποιοί έπρεπε συνεχώς να προσέχουν μην χτυπήσουν πάνω τους ή όταν επί μέρους χόρευαν βαλς ή τάνγκο, θα έπρεπε βιαστικά να μαζέψουν τα βήματά τους και να σβήσει το τραγούδι, γιατί αλλιώς θα έδειχναν άστοχοι με εκείνους τους κύβους ανάμεσα στα πόδια τους. Το σκηνικό της παράστασης ούτως ή άλλως είναι λιτό, αν έλειπαν λοιπόν οι κύβοι δε θα έχανε το έργο, ενώ η θέση των βράχων που οριοθετούν, θα μπορούσε να εκφραστεί και να υπονοηθεί μέσα από τις ερμηνείες των ηθοποιών και τις σχηματικές περιγραφές τους.

- Η χρήση του τραγουδιού "Baby did a bad bad thing" του Chris Isaak. Το συγκεκριμένο τραγούδι το έχω συναντήσει και σε άλλες παραστάσεις, και επιλέγεται καθώς πρόκειται για ένα εξαιρετικά δυνατό κομμάτι, συνειρμικά όμως δεν μπορεί πλέον να μην ταυτιστεί με τον Κιούμπρικ και το "Μάτια ερμητικά κλειστά". Στην παράσταση χρησιμεύει ως εισαγωγή στην έναρξη του έργου, και θα ήταν μια χαρά έμενε μονάχα εκεί, ωστόσο καίγεται η δυναμική του καθώς η χρήση του γίνεται επαναληπτικά αποτελώντας γέφυρα σύνδεσης από σκηνή σε σκηνή. Ένα μουσικό χαλί που κουβαλάει δυο-τρία σκοτεινά ακόρντα θα έδειχνε ορθότερο εδώ.

- Ο Ζητιάνος ενδυματολογικά όφειλε να είναι πραγματικά ζητιάνος. Τον ήθελα ρακένδυτο, με σκισμένα ρούχα, πάμφτωχο, ταλαιπωρημένο, με βρωμιές στο παλτό του, με μουντζούρες στο πρόσωπο, καθώς διατείνεται πως περιπλανιέται δεκαετίες άστεγος σε εκείνο τον μόλο. Εδώ, με τη χρήση καθαρών αρβύλων και το λαμπερό παλτό, το αποτέλεσμα φάνηκε κάπως γρήγορο και αδικεί τον ρόλο που έχει ένα ιδιαίτερο βάθος.

Παρά τα άνωθεν, οφείλω να δηλώσω πως παρακολουθώντας την παράσταση την απόλαυσα. "Το κορίτσι του μόλου" αποτελεί μια ποιητική ερμηνευτική προέκταση ενός κειμένου που βρίθει εικόνων, συνειρμών και μεταφυσικών συνδέσεων και είναι ένα έργο που αν μη τι άλλο απευθύνεται σε ευρύ κοινό.

Βρήκα έξυπνο το μήνυμα της χρήσης καπαρντίνας στον ρόλο του Λουκιανού που δηλώνει μια άμυνα του διατρανωμένου εξωστρεφή του χαρακτήρα, και στη συνέχεια του έργου τη χρήση γιλέκου στην μεταστροφή του επιφυλακτικού Παύλου, ενός ρούχου που επισημαίνει αν μη τι άλλο μια διάθεση αποκάλυψης και έρχεται σε αντιδιαστολή της καπαρντίνας.

Λεπτό το λεπτό, όσο το έργο κυλούσε και οι ρόλοι ζέσταιναν μέσα στις ερμηνείες των ηθοποιών, διαφαινόταν πως οι καλλιτέχνες είναι βαθιά δοσμένοι, αφοσιωμένοι στους χαρακτήρες των ηρώων και βιώνουν όσα ερμηνεύουν με αποτέλεσμα να τα διαπεράσουν και στο κοινό. Η χημεία τους αποδίδει επί σκηνής, καταφέρνουν αν μη τι άλλο με τη συνεχή τους κίνηση να απλώσουν τα τετραγωνικά του σανιδιού και να μας εμφυσήσουν την έντονη ερμηνευτική τους διάθεση. Έχουν μεταδοτικότητα και λειτουργούν αρμονικά δεμένοι υπό τη σκηνοθετική ματιά της κυρίας Ιωάννου η οποία ντύνει το έργο με έναν διάχυτο λυρισμό που διαφαίνεται έντονα σε όλη την παράσταση και περισσότερο δε στην ερμηνεία της ως κορίτσι του μόλου, καθώς το απαιτεί ο ρόλος. Οι πινελιές της μεταφυσικής ποιητικότητας που επιλέγει η σκηνοθέτις, όπως η χρήση της πλούσιας λυτής κόμης που συμβάλει τα μάλα στην αμεσότητα και τη ζωντάνια της πρώτης επαφής με το κοινό, εμβαπτίζουν ολόκληρο το έργο σε μια φρεσκάδα νιότης που τη διαδέχεται η τραγικότητα από σκηνή σε σκηνή όσο εξελίσσεται.

Κλείνοντας, οφείλω να σταθώ λίγο στον εξαίρετο κύριο Γιώργο Λιβανό, το πρόσωπο πίσω από το Studio Κυψέλης, αυτόν τον άμεσα ζεστό και φιλόξενο χώρο που προσφέρει θεατρική στέγη σε τόσα έργα διαφορετικού ρεπερτορίου. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, διανύουμε εποχές που οι μεγάλες θεατρικές αίθουσες δείχνουν να μην ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας. Αγαπάμε τα υπέροχα μικρά θαύματα που συντελούνται σε χώρους όπως το Studio Κυψέλης και ο κύριος Λιβανός με πράξεις ήθους και πίστης, τόσο σε νεότερα όσο και σε κλασικά έργα, χρόνια τώρα αποδεικνύει την αγάπη και την αφοσίωσή του στο θέατρο. Το ήθος, πιστέψτε με, δεν ανθοφορεί εύκολα ανάμεσα στους καλλιτεχνικούς κύκλους, όμως στην περίπτωση του κυρίου Λιβανού -τον οποίο να σημειώσω πως προσωπικά δε γνώριζα και πρώτη φορά αφορμή του έργου ήρθα σε επαφή-, η ευγένεια, η φιλικότητα και η διάθεση προσφοράς είναι διάχυτη, κι αυτό οφείλουμε να το επισημαίνουμε όποτε το συναντάμε.

Το δίχως άλλο, στην επόμενη θεατρική σας έξοδο, σας συμβουλεύω να επιλέξετε μέσα από μια βεντάλια παραστάσεων που ανεβαίνουν στο Studio Κυψέλης και να παρακολουθήσετε κάποια, καθώς τέτοια θεατρικά λίκνα αποτελούν επιβεβλημένη στάση κάθε θεατρόφιλου.

Βρείτε τον Γεώργιο Τζιτζικάκη στο Facebook και Facebook page

Συντελεστές παράστασης:

Κείμενο: Γεώργιος Φραγκούλης

Σκηνοθεσία: Βίβιαν Ιωάννου

Σκηνικά - Κουστούμια: Αλεξία Πετροπούλου

Σχεδιασμός Φώτων: Ιπποκράτης

Μουσική Επιμέλεια: Γεώργιος Φραγκούλης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Παύλος Βησσαρίων Φαλούτσος

Σχεδιασμός Αφίσας: Βαγγέλης Γαλατάς

Φωτογραφίες: Ζώης Τριανταφύλλου Σφακιανάκης

Επιμέλεια Φωτογραφίας: Γιάννης Γκανάς

Trailer: Habbs Productions

Διάρκεια: 70 λεπτά

Παίζουν: Κώστας Ζέκος, Βίβιαν Ιωάννου, Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος, Παύλος Βησσαρίων Φαλούτσος

Κάθε Πέμπτη στις 21:15 στο Studio Κυψέλης, Σπετσοπούλας 9, Κυψέλη, 2108819571

Περισσότερες παραστάσεις στο Studio Κυψέλης

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις
Για να συμμετέχετε στην κλήρωση για 5 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση τής 9ης Μαρτίου 2017 κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους και κάθε σχετική πληροφορία εδώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 7 Μαρτίου 2017 και οι τυχεροί θα ενημερωθούν με προσωπικό μήνυμα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο.
k
Καλή τύχη!