Τρεις νεαρές γυναίκες.
Αντιγόνη... Ηλέκτρα... Ηρώ...
Τρεις σύντομες ιστορίες ζωής.
Τρεις ζωές όπου πρωταγωνιστεί ο Έρωτας και... οι «Σκόρπιες Μνήμες».
Ένα βιβλίο γλυκό, τρυφερό, ανθρώπινο.
Ένα βιβλίο που ακολουθεί μία απλοϊκή γραμμή σχετικά με τον τρόπο όχι μόνο που είναι δομημένο αλλά και με αυτόν που εξελίσσεται η πλοκή του.
Ένα βιβλίο όμως ιδιαίτερα πολυσύνθετο όσον αφορά τα νοήματα, τους προβληματισμούς και τα διδάγματα ζωής που με πολύ μεγάλη επιτυχία η συγγραφέας, κυρία Ηλιάδα Γκανά, κρύβει καμουφλάροντας τα πίσω από την απλοϊκή της γραφή.
Ο λόγος της κυρία Γκανά είναι στρωτός, άμεσος, φωτεινός.
Είναι χρωματισμένος με μία θεραπευτική θα τολμούσα να πω απόχρωση που σε αρκετά σημεία μου έφερε στην επιφάνεια αναμνήσεις από αγαπημένα αναγνώσματα του Χόρχε Μπουκάι και του Λέο Μπουσκάλια.
Η συγγραφέας με υλικά τις λέξεις και το οικείο κι αρκετά ζεστό ύφος γραφής της καταφέρνει να γεφυρώσει τις αποστάσεις ανάμεσα στον αναγνώστη και τον παντογνώστη και σχολιαστή αφηγητή και να πλάσει τρεις ιστορίες πηγή έμπνευσης των οποίων αποτελεί η καθημερινότητα.
Τρεις ιστορίες που μπορεί να συμβούν ή να έχουν συμβεί στον καθένα μας.
Ιστορίες δίχως υπερβολές και συναισθηματικά κρεσέντα...
Δίχως εκπλήξεις και αναπάντεχα γεγονότα που να σαρώνουν σαν οδοστρωτήρες τις ζωές των ηρωίδων...
Ωστόσο, οι προβληματισμοί τους οποίους γεννά η συγγραφέας μέσα από τις απόψεις της που βρίσκονται διάσπαρτες στο κείμενο είναι αρκετά σύνθετοι. Έτσι λοιπόν, νομίζω πως η απλοϊκότητα στην γραφή και την εξέλιξη της πλοκής δημιουργούν την τέλεια ισορροπία!
Συγκεκριμένα, η κυρία Γκανά καθιστώντας μας κοινωνούς των εμπειριών που βιώνουν οι τρεις ηρωίδες της μας ενσταλάζει τις ιδέες και τις πεποιθήσεις της σχετικά με το «deja vu» ή αλλιώς προμνησία, η οποία αφορά την αίσθηση εκείνη που όταν βλέπουμε ή ζούμε μία κατάσταση νιώθουμε πως την έχουμε βιώσει και στο παρελθόν. Η εμπειρία της προμνησίας έχει απασχολήσει σε μεγάλο βαθμό τις επιστημονικές κοινότητες, ενώ πιστεύεται πως το 70% των ανθρώπων την έχει βιώσει. Πολλές επιστήμες έχουν ασχοληθεί και προσπαθήσει, η καθεμία μέσω της δικής της υποκειμενικής οπτικής ματιάς, να αιτιολογήσει το φαινόμενο της προμνησίας, το οποίο διακρίνεται σε τρία διαφορετικά είδη. Αυτά είναι το «deja vu», το «deja senti» και το «deja visite».
Το «deja vu» σχετίζεται με την αίσθηση πως ένα γεγονός που βιώνουμε στο παρόν το έχουμε ζήσει και στο παρελθόν, το «deja senti» σχετίζεται με την αίσθηση πως ένα συναίσθημα που βιώνουμε στο παρόν μας είναι γνώριμο, διότι το έχουμε αισθανθεί και στο παρελθόν, ενώ τέλος το «deja visite» αναφέρεται στην αίσθηση πως έχουμε επισκεφθεί και στο παρελθόν ένα άγνωστο προς εμάς μέχρι πρότινος μέρος. Είναι το μοναδικό είδος προμνησίας που χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες χωρικές και γεωγραφικές διαστάσεις.
Η συγγραφέας τάσσεται ξεκάθαρα με την μερίδα εκείνη που πιστεύει πως η προμνησία είναι ένα φαινόμενο που οφείλεται στο ταξίδι κάθε ανθρώπινης ψυχής στο χρόνο και στο χώρο και στην δυνατότητα που την χαρακτηρίζει να συλλέγει μνήμες από τις διάφορες ζωές που ζει, μνήμες οι οποίες κάπου, κάποτε με το κατάλληλο κάθε φορά ερέθισμα θα ξυπνήσουν ξανά...
Προσωπικά, το συγκεκριμένο βιβλίο αν και μικρό μόλις 202 σελίδες κατάφερε να διεγείρει τόσο το αναγνωστικό μου ενδιαφέρον, όσο και τον προβληματισμό μου σχετικά με ένα θέμα το οποίο δεν με είχε απασχολήσει έντονα στο παρελθόν, ενώ παράλληλα μου έφερε στο μυαλό δικές μου εμπειρίες που σχετίζονται με το φαινόμενο της προμνησίας.
Ολοκληρώνοντας πριν μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό απόσπασμα του βιβλίου με το οποίο θα ήθελα να κλείσω το συγκεκριμένο κείμενο, οι «Σκόρπιες Μνήμες» αποτελούν ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα το οποίο σίγουρα θα σας φέρει αντιμέτωπους με ένα τόσο οικείο φαινόμενο και θα σας γεννήσει προβληματισμούς και σκέψεις γύρω απ' αυτό, ενώ ταυτόχρονα θα ξυπνήσει και δικιές σας μνήμες... σκόρπιες μνήμες που αφορούν τον Έρωτα και όχι μόνο!
«Βλέπετε, υπάρχουν πάντα άνθρωποι που υποκλίνονται στον φόβο και την αρνητικότητα και, αφού τους επιτρέψουν να κυλίσουν μέσα τους ρυπαίνοντας όλο το «είναι» τους, γίνονται με τη σειρά τους τρομοκράτες των «ενοχών», αλλά και όσων έχουν αντίθετη άποψη από τη δική τους. Στην πρώτη ευκαιρία ξεσπαθώνουν, εκδηλώνοντας όλον αυτό το θυμό που έχουν κρατήσει μέσα τους για ό,τι και όποιους τους έχουν αναγκάσει να υποστούν την οποιαδήποτε κακοποίηση, γιατί πιστεύουν ότι για κάθε κατάσταση που περνάνε, πάντα φταίει κάποιος άλλος...
Επιτρέπουν στο «σκοτάδι» να κυριαρχήσει όχι μόνο γύρω τους, αλλά και μέσα τους. Να κατοικήσει στην ψυχή τους. Να «φάει» όποιον ιστό θα μπορούσε να επιτρέψει να ανθίσει κάτι όμορφο και υγιές.» (σελ. 191-192)
Το μυθιστόρημα της Ηλιάδας Γκανά, Σκόρπιες μνήμες, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
Δείτε κι αυτό:
Η Ηλιάδα Γκανά και οι Σκόρπιες μνήμες
Η Ηλιάδα Γκανά και οι Σκόρπιες μνήμες
