Η αλήθεια είναι πως όταν η καθηγήτρια στο λύκειο μας ανέλυε Ρίτσο και Σεφέρη εγώ έπαιρνα κρυφά πόζες στο κινητό και έκανα μουτσουνάκια, στέλνοντας τις φώτο στην Μαρία που ήμουν πολύ καψούρα μαζί της τότε. Τώρα εκείνη πέρασε Λάρισα κι έμαθα τραβιέται μ’ έναν τελειόφοιτο που έχει μουστάκι. (Τελειόφοιτος με μουστάκι ρε φίλε;;;)
Αλλά κατά βάθος θέλω να πιστεύω πως για την απόρριψη της Μαρίας φταίει το κινητό που μ’ έβγαζε χαλιαμούτρα. Κι αυτό είναι κάτι που με σημαδεύει ανεξίτηλα από τα παιδικά μου χρόνια, αφού όταν τ’ άλλα παιδιά είχαν κανονικά κινητά εγώ είχα μια μπακατέλα σα γουόκι τόκι…
Αλλά να μη ξεφεύγω, μιας και το θέμα που θέλω να αναλύσω είναι η ποίηση.
Συγκεκριμένα, όλα ξεκίνησαν πριν 10 μέρες όταν ο καβούριας, σκρουτζ, τσιγκούνης κι αχώνευτος "φίλος" Κώστας μ' έφερε στα γενέθλιά μου ένα κίτρινο βιβλίο του Καβάφη.
Για να το ξεκαθαρίσω από την αρχή, με τον Κώστα είχαμε αντιπαλότητα από μικρά.
Ήταν όταν στα πρώτα μου γενέθλια που θυμάμαι να καλέσαμε παιδάκια στο σπίτι, μου τραγουδούσαν τα άλλα χάπι μπέρθντεϊ και χώθηκε αυτός ο σπιούνος ξαφνικά και έσβησε τα κεριά μου! Στις φωτογραφίες που μου έχουν μείνει από τότε, ο φακός με έπιασε να τον κυνηγάω και να τον πασαλείβω τα μούτρα με τούρτα. Αλλά δεν σας τις δείχνω γιατί όταν ήμουν μικρός η μάνα μου με χτένιζε χωρίστρα.
Όσο για το δώρο που με έφερε τώρα, να πω την αλήθεια ένιωσα σα να με πήρε κάποιος δυο αριστερά παπούτσια. (Και ΔΕΝ είναι πολιτικό υπονοούμενο αυτό.)
Κώστα, αν θες την επόμενη φορά να μου κάνεις δώρο, κοίτα να το σκεφτείς καλά.
Στην ανάγκη ρώτησέ με τι θέλω ή δώσ' μου την πιστωτική σου για να μην σε κουράζω αλλά και για να βγει μια και καλή η ρετσινιά του ματζίρη από πάνω σου.
Μη μ’ αναγκάσεις ν’ αφιερώσω κι άλλο άρθρο για ‘σένα, ε;
Κι επιστρέφοντας στο κίτρινο βιβλίο, παραδέχομαι ότι ακόμη δεν του έχω βρει θέση που να του ταιριάζει στο σπίτι. (Μα κίτρινο ρε φίλε;;;)
Προβληματίζομαι τόσο που σκέφτομαι ν’ ανεβάσω φώτο από τα δωμάτια για να μου πείτε τη γνώμη σας. Οι τοίχοι είναι κρεμ πάντως κι οι κουρτίνες σάπιο μήλο.
Όσο για την βιβλιοθήκη μου, είναι φουλ από παιχνίδια του πλεϊστέισον και η καινούρια μου κοπέλα μαλωμένη με το γούστο για να με συμβουλέψει. (Ευανθία, τα γράφω γιατί ξέρω πως δε με διαβάζεις. Άμα το διαβάσεις, να ξέρεις πως δεν εννοούσα εσένα.)
Προχτές είναι αλήθεια ότι σαν άνοιξα το παράθυρο έπεσε από το περβάζι που το ‘χα αφήσει πρόχειρα, κι ήταν η πρώτη φορά που είδα στα κλεφτά τι γράφει μέσα.
Βασικά όμως δε το διάβασα γιατί είχε μπάσκετ εκείνη την ώρα. Πάντως πιστεύω πως είμαι σε καλό δρόμο για να συμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον. Εδώ ιμάμ μπαϊλντί έφαγα, αυτό θα μου ξεφύγει;;;
Α, τώρα που το θυμήθηκα (Ψέματα, έκανα ψαχτήρι στο γκουγκλ για να το παίξω μούρη!), ο Καβάφης δεν ήταν εκείνος που έγραψε το «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη»;
Τσ.
Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται λέμε!
Οδυσσέας Καλοχώρης
Οδυσσέας Καλοχώρης
Η συνοδευτική φωτογραφία είναι επιλογή του ίδιου. Πηγή.
