Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Π.Β.: Όλα αυτά τα αδιανόητα που συμβαίνουν στην χώρα και σε ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Π.Β.: Ταξίδι.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Π.Β.: Να το διαβάσει και μετά να ονειρευτεί έναν καλύτερο κόσμο.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Π.Β.: Θα πηγαίνατε εκεί που επιθυμείτε να πάτε και θα κρατούσε όσο θα θέλατε να κρατήσει.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
«Το μεσημέρι της Κυριακής που μας πέρασε βλέπαμε για άλλη μια φορά μια χιλιοπαιγμένη ελληνική ταινία. Δεκαετία του ’60. Κυρίως χαζεύαμε στη μεσημεριανή ραστώνη. Δεν χρειάζεται να είσαι καρφωμένος. Ξέρουμε τις ατάκες απ’ έξω, ακόμη και τη μούτα του ηθοποιού όταν τη λέει. Κάποια στιγμή με ρώτησε αν παρατηρώ κάτι ενδιαφέρον στην ταινία. Της είπα όχι. Συνέχισε λέγοντας πως στα σπίτια δεν υπάρχει τηλεόραση. Πως αυτό που κάποτε ήταν ανύπαρκτο τώρα είναι στο κέντρο, είναι η εστία του σπιτιού. Η ασχήμια.»
Περισσότερες μικρές συνεντεύξεις μεγάλων βιβλιοταξιδιών εδώ
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Αθήνα, 2010-2015
Μνημόνια, πολιτικές ανακατατάξεις, κοινωνικές αναταραχές, συγκρούσεις και αδιέξοδα. Ζωές σε δοκιμασία.
Από ένα παλιό διαμέρισμα στα Εξάρχεια ο Πέτρος και η Αλεξάνδρα αναμετρώνται με τους γεμάτους υγρασία τοίχους και τους άδειους τραπεζικούς λογαριασμούς. Με έναν κόσμο που φλέγεται σιωπηλά στα σπίτια και στα γραφεία ή, με αμείωτη ένταση, στους δρόμους. Ρωγμές παντού. Στις φιλίες, στους έρωτες, στις βεβαιότητες.
Κοντά στο σημείο μηδέν, η μνήμη αντιστέκεται: το αλμυρό φως του Αρχιπελάγους, ο καυτός ήλιος, ο παχύς ίσκιος της κληματαριάς. Το φιλί στο στόμα από έναν παιχνιδιάρη γάτο. Μια παιδική φανέλα της Ίντερ. Μια φωτογραφία-ενθύμιο πολιτικών κρατουμένων από τις φυλακές της Αίγινας. Τα απρόβλεπτα ακόρντα ενός ερωτευμένου μια παραμονή Πρωτοχρονιάς. Ο χαμένος χρόνος ξαναδιεκδικείται.
Ένα μυθιστόρημα-καθρέφτης για την εποχή της κρίσης και της ανθρωποφαγίας.
Ένα χρονογράφημα για τα χρόνια που άλλαξαν τη ζωή όλων μας.
Εξομολογητικό, στοχαστικό, αιχμηρό, αποτυπώνει νηφάλια το χάος έξω και μέσα μας.
Η αφήγηση πολυδιάστατη, σχεδόν κινηματογραφική, στροβιλίζεται στον χρόνο, σε μια χώρα που όλο προσπαθεί και όλο κάτι της ξεφεύγει.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο μουσική, λογοτεχνία, πολιτική των γραφείων, άρωμα των δρόμων, ποίηση των οδοφραγμάτων.
Βρείτε το στις εκδόσεις Κέδρος και διαβάστε ένα απόσπασμα.
Ο Παναγιώτης Βλάχος γεννήθηκε στη Μεσσηνία το 1961. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και ζει. Σπούδασε οικονομικά και έκανε μεταπτυχιακά στην Περιφερειακή Ανάπτυξη. Εργάζεται ως ειδικός επιστήμονας σε μελέτες και έρευνες που άπτονται περιβαλλοντικού, χωροταξικού και οικονομικού σχεδιασμού. Εργάστηκε για σχεδόν είκοσι χρόνια στον εκδοτικό χώρο. Ασχολείται συστηματικά με την ψυχανάλυση. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματά του Ανά δύο και ένας μόνος του (2002), Καλή σας νύχτα, κύριε Φρόιντ (2006) και Οι ανόητοι (2011).
