Πρόκειται για ένα έργο σμιλεμένο με εικόνες και συναισθήματα που αποτυπώνονται γλαφυρά καμωμένα απ’ τη πένα του συγγραφέα, προσδίδοντας στιγμές που διαδραματίζονται κινηματογραφικά στα μάτια μας.
Η ιστορία μας πατά με το ένα της πόδι στο κόσμο ων ανθρώπων και με το άλλο στη μυστηριακή, απόκοσμη γη της φαντασίας.
Η ιστορία μας πατά με το ένα της πόδι στο κόσμο ων ανθρώπων και με το άλλο στη μυστηριακή, απόκοσμη γη της φαντασίας.
Βρισκόμαστε στα τέλη Οκτώβρη του 1880 σε μια αφέγγαρη νύχτα στο κάβο Ματαπά στη νότια παρειά του Ταΰγετου, στο χωριό Άκρον.
Βυθιζόμαστε αμέσως στη καρδιά των γεγονότων ξεκινώντας με τον δεκαεξάχρονο Ηλία Στίλβα, που πριν ακόμα σαραντίσει το χαμό του πατέρα του νέο σαράκιασμα του κατέτρωγε τη ψυχή. Ένας τοκογλύφος (…) ζητούσε όλη την περιουσία τους για να ξεγράψει ένα παλιό χρέος (…) Ισχυριζόταν πως ο πατέρας τους δε του ξεπλήρωσε ποτέ τα δανεικά που είχε πάρει.
Σε μια επίσκεψή του στον τάφο του πατέρα του, του Νίκανδρου, του παρουσιάζεται ως όραμα και τον συμβουλεύει πως αυτό που μου ζητάς το έχω στο λινόδετο βιβλίο μου (…) στη σελίδα 333 θα βρεις αυτά που θέλω να σου πω…
Με αφορμή την αναζήτηση του χαμένου Ηλία, λόγω του ότι έχει αργήσει να επιστρέψει σπίτι του, ξεκινούν να μας συστήνονται ένα ένα και κάποια απ’ τα υπόλοιπα πρόσωπα που πρόκειται να διαδραματίσουν το δικό τους ρόλο στην ιστορία μας.
Ο Ηλίας εντοπίζεται εντέλει στη ρίζα του μαντρότοιχου του νεκροταφείου. Ωστόσο μέχρι να τον μεταφέρουν στο χωριό διαπιστώνουν αμέσως τη χλωμάδα του. Ήταν παγωμένος κι είχε ένα βλέμμα απλανές, κάτι που άλλαξε ξαφνικά σαν πέρασε μέσα στο σπίτι, ωθώντας τον ν’ ακολουθήσει τις οδηγίες που του είχε αποκαλύψει ο πατέρας του για το συγκεκριμένο βιβλίο. Πηγαίνοντας μάλιστα στην σελίδα 333, μένουν όλοι έκπληκτοι απ’ αυτό που βρισκόταν εκεί μέσα.
Και τότε ολάκερο το Άκρον αντιβούιζε το θρύλο πως ο Νίκανδρος Στίλβας ζούσε και μετά το θάνατό του. Πως ερχόταν από τα βάθη των προγόνων τους (…) προστατεύοντας τη φαμίλια και τη γενιά τους.
Κι όπως μας εξηγεί ο συγγραφέας, κανείς δεν ήξερε τελικά αν ο Νίκανδρος (…) ήταν άγιος ή δαίμονας, οσιομάρτυρας ή μάγος.
Με όλα αυτά τα δεδομένα, ξεκινά και το συναρπαστικό μας ταξίδι στα όρια των αξιομνημόνευτων ανθρώπινων άθλων και των γοητευτικών, μεταφυσικών θρύλων. Στοιχεία που μας ακολουθούν σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης. Κι αυτό, γιατί μες από τις σελίδες βιώνουμε τις αέναες μάχες μεταξύ της μοίρας και όσων ποθούν οι άνθρωποι, πολιτικών και πολιτισμικών εξελίξεων, βεντέτες και μοιραία ανταμώματα, θυσίες και σημαδιακά οράματα.
Ανασταίνοντας γεγονότα του παρελθόντος και του μέλλοντος που επαναλαμβάνονται, αλλάζοντας μονάχα πιόνια-πρωταγωνιστές κι έχοντας παράλληλα τον ίδιο μυστηριώδη κοινό παρανομαστή: Το μεγάλο μυστικό του Άκρον…
Σχετικά με την εμπειρία αυτού του αναγνωστικού, λογοτεχνικού ταξιδιού, να επισημάνω πως υπάρχουν στην αρχή του έργου δύο σελίδες που αναπαρίσταται το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Στίλβα από την μία και της οικογένειας Γαλανού από την άλλη.
Επίσης, διέκρινα πως ο συγγραφέας λειτουργεί άλλοτε σε περιγραφικό ρόλο και άλλοτε δίνει το βήμα στους ήρωές του ώστε να μας μεταφέρουν άμεσα τις σκέψεις και τα κίνητρά τους. Οι προσωπικότητες των ηρώων μάλιστα, διατηρούν σε ισορροπημένο βαθμό όλα τα αυθόρμητα, ανθρώπινα συναισθήματα.
Έτσι κάποιες στιγμές τους συναντούμε να μας εξομολογούνται πως μόνο έτσι θα πέθαινα, όπως μου αξίζει, από έρωτα! και άλλες φορές να αποστρέφονται την φρίκη μονολογώντας είσαι πολύ τυχερή αφού βάφτισες ολόγερο το γιο σου μέσα σε τούτο τον όλεθρο!
Εσείς είστε έτοιμοι να αφεθείτε σε αυτό το νοσταλγικό και συνάμα τόσο οικείο ταξίδι;
Το μυθιστόρημα του Μιχάλη Κ. Γριβέα, Άκρον, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Αντί περίληψης:
Άκρον: φανταστικό χωριό στο νοτιότερο κάβο της Μάνης, άκρον του πελάγους της γης και τ’ ουρανού.
Άγις: αξιωματικός του ιππικού, μαχητής έξι πολέμων, από τους Βαλκανικούς ως το 1940-41.
Ρουμπίνη: πανέμορφος άγγελος του έρωτα και του λαού.
Αντισυμβατική ιστορία πολέμων, ερώτων, αιχμαλωσιών, επαναστάσεων, που υπερβαίνει την πεζή πραγματικότητα. Οι ήρωες συνομιλούν με φαντάσματα και τα γεγονότα μπερδεύονται με μεταφυσικά οράματα. Το κραχ του 1932 μπλέκεται με την οικονομική κρίση του 2011 και η δικτατορία του Μεταξά αγκαλιάζεται με τη χούντα του Παπαδόπουλου. Ο πατριωτισμός και η αριστερά σμίγουν, σ’ ένα εκρηκτικό μείγμα, κυοφορώντας την Ελληνικότητα του μέλλοντος.
Στο απρόσμενο τέλος η ιστορική αλήθεια χορεύει ταγκό με την προφητεία για το πεπρωμένο της Ελλάδας που έρχεται…
Άκρον: ένα βιβλίο γραμμένο για σένα που θέλεις να φτάσεις στο άκρον του Άκρον…
Ο Μιχάλης Γριβέας του Κωνσταντίνου είναι συγγραφέας μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα και κατοικεί στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Είναι παντρεμένος με την Μανίνα Μπαζαίου και πατέρας του Κωνσταντίνου και της Χρυσάνθης. Σπούδασε στο τμήμα Τοπογράφων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές Περιφερειακής Ανάπτυξης (χωροταξίας) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα. Εργάστηκε ως μελετητής Τοπογράφος μηχανικός-χωροτάκτης και ασχολείται με την λογοτεχνία.
Έχουν εκδοθεί 6 λογοτεχνικά του έργα: Συλλογικό βιβλίο «Χειμώνας», Διηγήματα, 2015, Παράξενες Μέρες. Συλλογικό e-book Ο Έρωτας στα Χρόνια της Κρίσης, Διηγήματα, 2015, ΜΙΝΩΑΣ. Ατομικό βιβλίο και e-book Η γυάλα, μυθιστόρημα, 2014, ΙΩΛΚΟΣ. Ατομικό βιβλίο Ο “θεός” της ρουλέτας, μυθιστόρημα, 2015, ΙΩΛΚΟΣ. Συλλογικό βιβλίο Λογοτεχνικές πένες 2016, Διηγήματα διαγωνισμού, 2016, Γράφημα. Ατομικό βιβλίο Άκρον, μυθιστόρημα, 2016, ΙΩΛΚΟΣ.
Τέσσερα λογοτεχνικά του έργα βραβεύτηκαν σε ισάριθμους διαγωνισμούς: Το διήγημά του Ανελκύστε τη Σελήνη έλαβε Α’ βραβείο από την λογοτεχνική σελίδα com και τις εκδόσεις Γράφημα στον διαγωνισμό «Λογοτεχνικές Πένες» 2016. Το μυθιστόρημά του Άκρον τιμήθηκε με έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στον 34ο (2015) διαγωνισμό της. Το διήγημά του 23,5 μοίρες κλίση βραβεύτηκε από την ιστοσελίδα eyelands και τις εκδόσεις Παράξενες Μέρες στον διαγωνισμό (2014) με θέμα: Χειμώνας. Το διήγημά του Η νύφη με το τεμαχισμένο πρόσωπο βραβεύτηκε από το Ηλεκτρονικό Λογοτεχνικό περιοδικό gr στον διαγωνισμό (2013) με θέμα: Ο Έρωτας στα Χρόνια της Κρίσης.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα από το μυθιστόρημα Άκρον, Μιχάλης Κ. Γριβέας, Εκδ. Ιωλκός και συγκεκριμένα από τις σελίδες 13, 15, 24, 37, 263 και 404
