Το σακάκι που βελάζει

🐑 Αρχικά... ήταν ο Στανισλάβ Στρατίεβ, Βούλγαρος μυθογράφος και δραματουργός, που στα 70's, άκρως δημιουργικές χρονιές για εκείνον, μεταξύ άλλων, έγραψε και Το σακάκι που βελάζει. Ο ίδιος έχει μια αξιόλογη εργογραφία από μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά και σενάρια πολλά εκ των οποίων μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο ή ανέβηκαν στις θεατρικές σκηνές όλου του κόσμου. Από το 1975 μέχρι το θάνατό του, το 2000, εργάστηκε ως δραματουργός στο Κρατικό Σατιρικό Θέατρο της Σόφιας.

🐑 Σε αυτό το θεατρικό, λοιπόν, ο Ιβάν Αντόνωφ αγοράζει ένα σακάκι κάπως μαλλιαρό και γρήγορα καλείται να πληρώσει φόρο για το πρόβατό του. Δηλαδή το πρόβατο που εκτρέφει. Δηλαδή για το σακάκι του. Δηλαδή για το πρόβατο που φοράει. Δηλαδή ο παραλογισμός του κρατικού θηρίου και των εκπροσώπων του, των δημόσιων υπαλλήλων, σε όλο το μεγαλείο· και το χειρότερο όλων; Η όποια ελπίδα του για δικαίωση κομματιάζεται επιδεικτικά από το σύστημα που τον οδηγεί στην απελπισία και την τρέλα.
Ο Στρατίεβ χρησιμοποιεί τη σάτιρα, την κωμωδία αλλά και ψήγματα θεάτρου του παραλόγου και δράματος σοφά τακτοποιημένα μέσα στην ιστορία ώστε να αναδείξει όλα τα παραπάνω ενώ αφήνει κι ένα ξεκάθαρο σχόλιο για τον χρόνο που χάνεται ανούσια για το τίποτα και το άνευ λογικής ή θυσιασμένος στο βωμό της αυτόματης υπακοής στο σύστημα που καταρρακώνει την δημιουργικότητα και δεν επιτρέπει αναρχία ή παρεκκλίσεις.

🐑 Το έργο... πρωτοπαίχτηκε στην Ελλάδα πριν από 35 χρόνια σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου όμως παραμένει επίκαιρο και συνταυτιζόμενο με την ελληνική πραγματικότητα παρά τα 40 χρόνια που μας χωρίζουν από τη συγγραφή του. Ο Στρατίεβ δημιουργεί έναν ήρωα παντελώς ανίσχυρο μπροστά στην γραφειοκρατία σατιρίζοντας την παράλογη λογική του συστήματος που μπροστά της όλοι, μα όλοι, είναι -είμαστε- απλά ανίσχυροι. Μια αλήθεια, αρκετά αληθοφανής και αυταπόδεκτη, που όμως χάνεται στα κιτάπια, στους φακέλους, στις αναφορές, στα γραφεία και τους διαδρόμους όσο υπάρχει το σύστημα που υποστηρίζει το άλογο, παγιδεύει τον πολίτη και τελικά συντρίβει όποιον τολμήσει να αντισταθεί.
Ο συγγραφέας κλείνει την ιστορία του δικαιώνοντας τον Ιβάν του όμως η πικρή γεύση παραμένει αφού αναγκάστηκε να χάσει τόσο χρόνο ενώ ωθήθηκε ουσιαστικά ως την τρέλα.

🐑 Σήμερα... ανεβαίνει σε νέα μετάφραση από τον Νότη Παρασκευόπουλο, υποστηριζόμενο από την Πρεσβεία της Βουλγαρίας, και χαίρει μιας υπέροχης θεατρικής σύμπραξης νέων ανθρώπων που ζωντανεύουν τους χαρακτήρες του Βούλγαρου με τον καλύτερο τρόπο.
Υπάρχει η μοντέρνα άποψη, η φρέσκια ματιά παρά την επικράτηση της αισθητικής της εποχής του έργου στα σκηνικά και κοστούμια. Ο Νότης Παρασκευόπουλος που ανέλαβε και την σκηνοθεσία κατά τη γνώμη μου έκανε το καλύτερο δυνατό προς όφελος του έργου, αναδεικνύοντας όλες τις αποχρώσεις του κειμένου και εκμεταλλευόμενος κάθε μέσο για να φτάσει σε αυτό το άψογα δομημένο σύνολο. Οι υπόλοιποι συντελεστές, με κορυφαίους τους ηθοποιούς, απλά απογείωσαν το έργο. Προφανώς, όταν οι άνθρωποι δημιουργούν με κέφι και εργάζονται με μεράκι το αποτέλεσμα δε μπορεί παρά να τους δικαιώνει -αυτό μου έβγαλε ο θίασος. Εκπληκτικά σκηνικά από τη Μυρσίνη Μανέτα και φοβερά κοστούμια 70's από την Κωνσταντίνα Μαλτέζου. Έξυπνη κινησιολογία από τον Γιάννη Πολύζο και, τελικά, μια παράσταση που λειτουργεί άψογα στο σύνολο.
Ήταν η πρώτη φορά που είδα στη σκηνή άνθρωπο να πλέκει κανονικά με βελόνες (δε χαλάει η ατμόσφαιρα αν υποδυθείς ότι πλέκεις όμως η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά όταν πλέκεις στ' αλήθεια) και με κέρδισε το video art που παρεμβάλλεται κάποιων σκηνών στο οποίο χάρισε τη φωνή του ο Στέφανος Κυριακίδης, ο οποίος είχε υποδυθεί τον Ιβάν Αντόνωφ πριν από 35 χρόνια στο ανέβασμα του Σπύρου Ευαγγελάτου. Δεν είναι απλά η σημειολογική προσέγγιση εκείνου του Ιβάν ο οποίος τρεισήμισι δεκαετίες μετά εξελίχθηκε σε προϊστάμενο (η φωνή στην οθόνη) αλλά η γέφυρα που δημιουργείται συνδέοντας εκείνη την εποχή με το σήμερα.

🐑 Με δυο λόγια... Παράσταση must see που δεν πρέπει να χάσεις. Θίγει το πρόβλημα του λαβύρινθου όπως γιγαντώνεται μέσα από τη γραφειοκρατία και κατασπαράσσει τον πολίτη, τον θέλει έρμαιο και βουβό, χωρίς εναλλακτικές και χωρίς καμία προοπτική αν μείνει εκτός συστήματος ή αν τολμήσει να  αντισταθεί σε αυτό. Βασικά τον θέλει υπάκουο "πρόβατο" -εντός και εκτός εισαγωγικών- και δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή αυτού του ζώου για τη δόμηση της ιστορίας.
Άραγε, υπάρχει ελπίδα;

Ταυτότητα:

Συγγραφέας: Στανισλάβ Στρατίεβ

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νότης Παρασκευόπουλος

Κίνηση: Γιάννης Πολύζος

Σκηνικά: Μυρσίνη Μανέτα

Κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαλτέζου

Μουσική Επιμέλεια: Νότης Παρασκευόπουλος - Γιάννης Πολύζος

Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Ζαΐρης

Κατασκευή Σκηνικού: Γεράσιμος Μαλτέζος

Φωτογραφίες-Βίντεο: Γιώργος Χαρίσης

Οπτική Επικοινωνία: Νίκος Γαζετάς

Ηθοποιοί: Πάνος Καλαντζής, Κωνσταντίνα Μαλτέζου, Δημήτρης Μαμιός, Νότης Παρασκευόπουλος, Τάσος Τζιβίσκος

Στο Θέατρο ΠΚ

Κασομούλη 30 & Ρενέ Πυώ 2, Νέος Κόσμος

Κρατήσεις: 2109011677 & 6936159929

Site

Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr

Κάθε Σάββατο στις 21:30 & Κυριακή στις 18:30

Διάρκεια: 90 λεπτά

Παραγωγή seveneleven ομάδα θεάτρου

Το κείμενο του έργου κυκλοφορεί σε πρόγραμμα από τις εκδόσεις Vakxikon.gr. Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο βιβλίο που εκτός από το έργο περιέχει κι άλλο σχετικό υλικό και προτείνω να το αναζητήσετε στο ταμείο.

Κερδίστε προσκλήσεις!
Κερδίστε δύο διπλές προσκλήσεις για την παράσταση του Σαββάτου 19 Νοεμβρίου 2016 και ακόμη δύο διπλές προσκλήσεις για την Κυριακή 20 Νοεμβρίου. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση κλικάρετε το παρακάτω k και συμπληρώστε τη φόρμα. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Διαβάστε τους όρους των δωροθεσιών εδώ. Η κλήρωση θα γίνει το πρωί της 18ης Νοεμβρίου και οι τυχεροί θα ειδοποιηθούν μέσω email ενώ θα πρέπει να επιβεβαιώσουν την προσέλευσή τους στο 6936159929 την ίδια ημέρα.
k
Καλή τύχη!