Πως σας ήρθε η ιδέα;
Χ.Β.: Δέχτηκα μια… επίθεση, έναν τυφώνα από αναμνήσεις από τα παιδικά και νεανικά μου χρόνια, καθώς περνούσα την Παλαιά Εγνατία Οδός.
Εκεί, τα χρόνια της Μεταπολιτευτικής Ελλάδας, συνάντησαν την καθημερινότητα της επαρχιακής πόλης μου Καβάλας. Μιας πόλης γνωστής για τα καπνοχώραφα και τους καπνεργάτες της, αλλά και την Ιστορία της ως σταυροδρόμι Ευρώπης, Βαλκανίων, Εγγύς Ανατολής. Έντονα ερεθίσματα όλα αυτά, που το χιούμορ στο βιβλίο μου, τ’ απαλλάσσει από ασφυκτικές βαρύτητες.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Χ.Β.: Στο μυαλό μου, στην καρδιά μου, στα word μου και στο δωμάτιό μου. Πώς χώρεσε ένας τυφώνας εδώ, ομολογώ ότι δεν το κατάλαβα ακόμη!
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Χ.Β.: Δέκα χρόνια. Μια Οδύσσεια, δηλαδή.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Χ.Β.: Άνθος της παρακμής.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Χ.Β.: Στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, η όμορφη πόλη της Καβάλας, ζει μιαν άλλη καθημερινότητα. Αυτήν της σύγχρονης εποχής. Κι ενώ, στο κινημηταθέατρο Απόλλων η εθνική μας σταρ, Αλίκη Βουγιουκλάκη καθηλώνει το Καβαλιώτικο κοινό στην θεατρική της παράσταση Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα και ο Ανδρέας του ζιβάγκο και του: βυθίσατε το υποβρύχιο Χόρα οι πολίτες, παράλληλα, ζουν τη δική τους καθημερινότητα. Και ακολουθούν τη δική τους προσωπική Εγνατία Οδό… Αυτήν της καθημερινότητας της τότε εποχής. Όλα αυτά, με τα μάτια της και το χιούμορ «Ελληνίδας Φρανσουάζ Σαγκάν», δηλαδή της έφηβης Κατερίνας, της κεντρικής ηρωίδας του βιβλίου.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Χ.Β.: Την καυστικότητά του. Μια καυστικότητα που γίνεται προπομπός της ταχύτητας, των ανατροπών της τωρινής εποχής μας. Όμως, σήμερα πλατειάζουμε, περιφερόμαστε ενώ τρέχουμε.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Χ.Β.: Η έφηβη Κατερίνα, που λέει πράγματα τα οποία δεν τόλμησα να πω εγώ, στη δική μου εφηβεία.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Χ.Β.: Προσφέρει τη δυνατότητα να γνωρίσει, να θυμηθεί και να ανατρέξει σε εποχές που ξεχνιούνται, αν και είναι πολύ πρόσφατες. Για την ακρίβεια, τις ζούμε ακόμα, έστω και ανώνυμες πια.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Χ.Β.: Τον μικρό, ανώνυμο θάνατο στην καθημερινότητά μας. Αυτόν που προκαλεί ανοσία, ενώ σε δηλητηριάζει σαν το πιο ισχυρό φαρμάκι.
Φοβάστε...
Χ.Β.: Τον φόβο.
Αγαπάτε...
Χ.Β.: Τη ζωή.
Ελπίζετε...
Χ.Β.: Να συναντηθώ με ανθρώπους, που «δεν τους ρημάζει η ευκολία», όπως γράφει εύστοχα ο Εγγονόπουλος.
Θέλετε...
Χ.Β.: Τη νηνεμία των ανέμων και την τρικυμία της θάλασσας. Αλλιώς, χάνεται η ζωή και το νόημα του κόσμου μας.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Χ.Β.: Οι ανήσυχοι, οι μη εφησυχασμένοι.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Χ.Β.: Για το χιούμορ και τις μεταβατικές εποχές που περιγράφει.
Γιατί δεν πρέπει;
Χ.Β.: Για να μη διαταραχθεί η απάθειά μας.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Χ.Β.: Στο easywriter.gr, μέσω υπολογιστή ή τάμπλετ μας, μια και είναι σε ηλεκτρονική μορφή.
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Χ.Β.: Πορτοκαλί μεσημβρινού ήλιου.
Ποια μουσική;
Χ.Β.: Never on Sunday.
Ποιο άρωμα;
Χ.Β.: Του σανταλόξυλου.
Ποιο συναίσθημα;
Χ.Β.: Της ξενοιασιάς.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Χ.Β.: «Κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα», στίχος του Ρίτσου.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Χ.Β.: Το τριαντάφυλλο του Μικρού Πρίγκιπα, για να στοχάζομαι.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Χ.Β.: Τον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Χ.Β.: «Τα ανοιχτά χαρτιά», πάλι του Οδυσσέα Ελύτη.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Χ.Β.: Σε κάθε βιβλίο πιστεύω ότι οι ήρωες αυτονομούνται, από ένα σημείο και μετά. Ναι, αποκτούν δική τους βούληση και σε κατευθύνουν, σαν τα παιδιά που μεγάλωσαν πια.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Χ.Β.: Χωρίς εμπειρία η γραφή σου είναι θεωρητική και χωρίς φαντασία καταλήγει στεγνά πληροφοριακή. Άρα, χρειάζονται και τα δύο, αρκεί να ξέρεις να τα διαχειριστείς ισόποσα.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Χ.Β.: Προσωπικά, επιτυχημένο βιβλίο για μένα είναι αυτό που αντέχει στο χρόνο και διαβάζεται από ευρύ κοινό. Όποιο θέμα κι αν πραγματεύεται.
Τι την αποτυχία;
Χ.Β.: Αποτυγχάνουν τα εφήμερα, τύπου μπεστ σέλερ βιβλία και τα κλειστοφοβικά των «ελίτ» συγγραφέων. Χαρακτήρες παρορμητικοί και οι δύο κατηγορίες, κατά τη γνώμη μου.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Χ.Β.: Σήμερα, δυστυχώς, μόνο το μάρκετινγκ -δες εμπορικότητα ανά σεζόν- μας μπουκώνει βιβλία. «Βιβλιοφάγοι» εν καταχρήσει, μόνο στο ίντερνετ βρίσκουμε πια. Σ’ έναν ακυβέρνητο κυβερνοχώρο, τολμώ να πω, που μείωσε δραματικά το καλό αναγνωστικό κοινό. Κι εδώ, έχουμε κατάχρηση σίγουρα.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Χ.Β.: «Σε χρόνο διαγώνιο», γιατί δεν μου αρέσουν τα στερεότυπα.
Άλλωστε, αυτόν τον τίτλο έχει η πρώτη μου ποιητική συλλογή.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
