Κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2016 αλλά ήδη έχει συγκινήσει εκατομμύρια βιβλιόφιλους σε όλο τον κόσμο και είναι το ψυχολογικό θρίλερ της Πόλα Χόκινς. Το κορίτσι του τρένου είναι η ιστορία της Ρέιτσελ, τακτική επιβάτης του τρένου, η οποία μέσα από αυτήν την καθημερινότητα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τη διαδρομή, το τοπίο, τα σπίτια... ακόμα και τους ανθρώπους που ζουν κοντά στις γραμμές του. Μάλιστα, έχει αποκτήσει μια ιδιαίτερη σχέση με το ζευγάρι που ζει στο αγαπημένο της σπίτι, εκείνο που το έχει ξεχωρίσει, τους έχει δώσει ονόματα και χαίρεται με την ευτυχία τους. Μακάρι να ήταν κι εκείνη τόσο ευτυχισμένη!
Μια μέρα, θα δει κάτι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή της. Από εκείνη τη στιγμή θα μπορεί να γίνει κι εκείνη μέρος του "σκηνικού", των δρώμενων... Και τότε, ξετυλίγεται το νήμα, αρχίζουν να ξεπροβάλλουν όλες οι εικόνες, όλες οι διαστάσεις, να ολοκληρώνεται ένα παζλ με θύτες και θύματα, στο κέντρο η Ρέιτσελ, το παρελθόν και το παρόν της... Ποιο να είναι το μέλλον της;
Η ταινία ποντάρει στο ψυχολογικό υπόβαθρο των χαρακτήρων που, αν και πολλές φορές τους "βλέπουμε" μέσα από τα μάτια της Ρέιτσελ, είναι απόλυτα ολοκληρωμένοι -στοιχείο που ισχύει και για τους μικρότερους ρόλους του φιλμ. Σε όλη την έκταση υπερισχύει η σκοτεινιά, όχι ως φόβος, ως ψυχικό νόσημα, και μια διάχυτη μελαγχολία όπως η ψυχολογία της βασικής ηρωίδας δηλαδή μιας γυναίκας έρμαιο του κακού εαυτού της και του παρελθόντος της που περιφέρεται αιώνια σκυθρωπή και μίζερη, με τη μιζέρια εκείνη του ανθρώπου που αναγνωρίζει τα σφάλματά του αλλά δε μπορεί πια να αγωνιστεί για να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Κι εκεί που λες ότι το παιχνίδι είναι χαμένο γι' αυτήν, μιας και η ίδια μοιάζει χαμένη ψυχή, θα κάνει την εσωτερική της επανάσταση διεκδικώντας την αποκατάστασή της.
Σταδιακά, και όσο αποκαλύπτονται τα στοιχεία που συνθέτουν το παζλ, προκύπτουν ανατροπές και εκπλήξεις. Μπορεί η σκηνή του εγκλήματος -αυτού που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό crime- να διαρκεί μόνο μερικά δευτερόλεπτα όμως το έγκλημα δεν είναι μονοδιάστατο. Έχει πολλά πρόσωπα και κάποια από αυτά διαρκούν ζωές ολόκληρες. Η ταινία πραγματεύεται σοβαρά (και) τέτοια εγκλήματα, με παρονομαστή το πάθος ή τον φθόνο... αλλά μπήγει το μαχαίρι ακόμα πιο βαθιά και σε εγκλήματα ψυχολογικής βίας -πέρα από σωματικής- ενώ αγγίζει πληθώρα καταστάσεων μεταξύ των οποίων και τον αλκοολισμό -με μεγάλη επιτυχία στην προσέγγιση-, την απιστία, το φόνο, τη διπροσωπία, το θυμό...
Εν συντομία...
-Είδος: αστυνομικοεγκληματικό ψυχολογικό θρίλερ.
-Η ατμόσφαιρα θρίλερ δικαιώνεται μέχρι το τελευταίο λεπτό. Το ίδιο και ο χαρακτηρισμός ψυχογράφημα που δεν αφορά μόνο την κεντρική ηρωίδα αλλά ένα πλήθος χαρακτήρων και ουσιαστικά όλους εκείνους που αλληλεπιδρούν μαζί της.
-Είδος: αστυνομικοεγκληματικό ψυχολογικό θρίλερ.
-Η ατμόσφαιρα θρίλερ δικαιώνεται μέχρι το τελευταίο λεπτό. Το ίδιο και ο χαρακτηρισμός ψυχογράφημα που δεν αφορά μόνο την κεντρική ηρωίδα αλλά ένα πλήθος χαρακτήρων και ουσιαστικά όλους εκείνους που αλληλεπιδρούν μαζί της.
-Κορμός της ιστορίας αποτελούν τρεις γυναίκες, τραγικές όλες τους -για την αποκατάσταση της υπόθεσης αφού θα νομίζατε ότι η ταινία αφορά μία.
-Πέρα από την Ρέιτσελ, όλες οι μικρότερες ιστορίες, ακόμα και εκείνες που λειτουργούν ως δεύτεροι συμπληρωματικοί ρόλοι, έχουν ενδιαφέρον από ψυχαναλυτικής άποψης ενώ είναι σαφέστατη η πρόθεση της συγγραφέως να αναδείξει όλες τις πτυχές για όλα τα πρόσωπα.
-Και, όχι, δεν είναι μια ταινία τρένου. Βασικά, το τρένο χρησιμοποιείται ως απλό μέσο μεταφοράς και όχι ως κυρίαρχο σημείο αναφοράς. Θα μπορούσε ένα άλλο τροχοφόρο -αυτοκίνητο, ποδήλατο, κ.ο.κ.- να αντικαταστήσει το τρένο με την ίδια επιτυχία, αν και ένα τρένο είναι πάντα πιο ατμοσφαιρικό.
-Μια ταινία φτιαγμένη για γυναίκες, από γυναίκες και με γυναίκες σε όλους τους κυρίαρχους ρόλους. Πρόκειται για την γυναικεία άποψη -ξεκάθαρα.
-Σημείωσα την παντελής απουσία ζώων και μου έκανε εντύπωση ότι δε θυμάμαι καμία background μουσική. Ούτε κατά τη διάρκεια αλλά ούτε μετά. Βέβαια υπήρχαν μουσικές στην ταινία αλλά για κάποιο ρόλο λειτούργησαν πολύ αμυδρά σε σχέση με τα γεγονότα.
-Με χάλασε ένα κόκκινο μπουφάν (όσοι δείτε την ταινία θα καταλάβετε αμέσως) γιατί όλο το φιλμ είχε μια ενιαία αισθητική που του ταίριαζε κιόλας. Εκείνο το κόκκινο μπουφάν εμφανίσθηκε κόντρα σε αυτήν την αισθητική -μονοχρωματική διάθεση, απουσία έντονων χρωμάτων και ασπρόμαυρη αναφορά- για τους προφανείς λόγους. Μα, γιατί όλα τα εγκλήματα και τα θρίλερ πρέπει να έχουν ασπρόμαυρο φόντο με λίγο κόκκινο (αίμα ή μπαλόνι ή ομπρέλα ή ρούχο ή κραγιόν); Όσο πιασιάρικο κι αν είναι, δε παύει να είναι κλισέ.
-Τα παιχνιδίσματα με το χρόνο συμβάλλουν στην αίσθηση της αποκάλυψης για το θεατή και δυναμιτίζουν την ιστορία όμως η σκηνοθεσία είναι κάπως χλιαρή και άνευρη, ταιριάζοντας περισσότερο στον θολωμένο κόσμο της αλκοολικής ηρωίδας που παραπαίει ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα χωρίς οξύνοια, επιτάχυνση και αντανακλαστικά, παρά στις εντάσεις που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα θρίλερ αγωνίας ή μυστηρίου.
-Τα παιχνιδίσματα με το χρόνο συμβάλλουν στην αίσθηση της αποκάλυψης για το θεατή και δυναμιτίζουν την ιστορία όμως η σκηνοθεσία είναι κάπως χλιαρή και άνευρη, ταιριάζοντας περισσότερο στον θολωμένο κόσμο της αλκοολικής ηρωίδας που παραπαίει ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα χωρίς οξύνοια, επιτάχυνση και αντανακλαστικά, παρά στις εντάσεις που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα θρίλερ αγωνίας ή μυστηρίου.
Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Τέιτ Τέιλορ. Παίζουν: Έμιλι Μπλαντ (καλή ως Ρέιτσελ), Χέιλι Μπένετ, Τσάστον Θερού, Ρεμπέκα Φέργκιουσον.
Το μυθιστόρημα τής Πόλα Χόκινς διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο ενώ παρέμεινε για 81 συνεχόμενες εβδομάδες στη λίστα best seller των New York Times. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Το μυθιστόρημα τής Πόλα Χόκινς διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο ενώ παρέμεινε για 81 συνεχόμενες εβδομάδες στη λίστα best seller των New York Times. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Η Πόλα Χόκινς γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζιμπάμπουε. Μετακόμισε στο Λονδίνο το 1989, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Εργαζόταν για δεκαπέντε χρόνια ως δημοσιογράφος προτού ασχοληθεί με τη συγγραφή. Το κορίτσι του τρένου είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και προτού καν εκδοθεί είχαν πουληθεί τα κινηματογραφικά δικαιώματά του στην Dreamworks.
