Ο Τζακ είναι ένα πεντάχρονο αγόρι που γεννήθηκε και ζει στο Δωμάτιο.
Όλος του ο κόσμος είναι το Δωμάτιο... Ένας κόσμος ασφυκτικά μικρός, μιας και το Δωμάτιο είναι μία αποθήκη κήπου με έναν φεγγίτη, που όμως για τον Τζακ είναι αρκετός...
Στο Δωμάτιο λοιπόν, που αποτελείται από το Κρεβάτι, την Ντουλάπα, το Κάτω Από Το Κρεβάτι, την Μπανιέρα, τον Νεροχύτη... ο Τζακ περνά κάθε του μέρα συντροφιά αποκλειστικά με την μητέρα του, όντας αποδέκτης της αμέτρητης αγάπης της, κάνοντας διάφορες δημιουργικές δραστηριότητες μαζί της, ώστε να γεμίσει τις δύσκολες ώρες του χρόνιου εγκλεισμού τους...
Εκτός όμως, από τα βραδιά που κρύβεται στην Ντουλάπα, αφού το Δωμάτιο επισκέπτεται ο ΣαταΝίκ, και ξαπλώνει κάνοντας ησυχία και παράλληλα μετρώντας τα “κράκ-κράκ”, ήχους που βγάζει το Κρεβάτι της μητέρας του μέχρι τη στιγμή που θα τον πάρει ο ύπνος...
Οι ώρες, οι μέρες, οι βδομάδες κι οι μήνες περνούν...
Οι αντοχές και τα όρια της μητέρας στερεύουν...
Κι έτσι, έρχεται εκείνη η στιγμή των αποκαλύψεων, η στιγμή που αρχίζουν τα ξεψέματα κι ο Τζακ θα μάθει επιτέλους πως όλα αυτά που βλέπει στην Τηλεόραση και αποτελούν το “Έξω” είναι πραγματικά...
Το Δωμάτιο είναι ένα ευφυές κοινωνικό μυθιστόρημα.
Ένα μυθιστόρημα καθηλωτικό, που συναρπάζει τον αναγνώστη και τον κρατά σε εγρήγορση με τις χορδές των συναισθημάτων του τεντωμένες επικίνδυνα...
Είναι ένα μυθιστόρημα «γροθιά στο αναγνωστικό στομάχι» που μιλά με τρόπο άμεσο για περιστατικά σωματικής και ψυχολογικής βίας, περιστατικά δουλείας και εκβιασμού, που συμβαίνουν γύρω μας τόσο συχνά μα αδυνατούμε πολλές φορές να τα αντιληφθούμε, μέχρι τη στιγμή εκείνη που έρχονται με κάποιον τρόπο στο φως και συγκλονίζουν την κοινή γνώμη του δυτικού κόσμου.
Είναι ένα βιβλίο τόσο σκληρό μα και τρυφερό συνάμα, μιας και όλη αυτή η νοσηρή κατάσταση είναι δοσμένη μέσα από τα παιδικά μάτια του πεντάχρονου Τζακ, τον οποίο νομίζω κανένας αναγνώστης δεν μπορεί να μην αγαπήσει!
Η συγγραφέας πολύ έξυπνα επιλέγει η αφηγηματική της φωνή να είναι ένα μικρό αγόρι.
Έτσι η αφήγηση της, παρά το στενάχωρο, βαρύ κι ίσως αγχωτικό κλίμα που μπορεί να επικρατεί μέσα στις σελίδες του βιβλίου της, είναι γλυκιά, κατά τόπους δροσερή και διανθισμένη με αρκετές δόσεις χιούμορ, μιας και η συγγραφέας εκτός από την περιγραφή της καθημερινότητας τους, μας δίνει και τις εύλογες απορίες και έξυπνες κι αστείες κάποιες φορές σκέψεις του μικρού Τζακ που αποφορτίζουν λιγάκι το συναισθηματικό όγκο του αναγνώσματος προσδίδοντας στην ανάγνωση μία ευχάριστη νότα, κάνοντας το κείμενο να κυλά ανεμπόδιστα, με ρυθμό γρήγορο, παρασύροντας τον σε ένα ασύλληπτο ταξίδι!
Κλείνοντας, Το Δωμάτιο είναι ένα μυθιστόρημα ύμνος στην αγάπη και συγκεκριμένα την μητρική αγάπη. Την αγάπη εκείνη που είναι αρκετή για να χρωματίσει με τις δικές της φωτεινές μπογιές μια σκοτεινή πραγματικότητα, καλύπτοντας έτσι όλη την ασκήμια του κόσμου, αμβλύνοντας την σκληρότητα μιας δύσκολης πραγματικότητας, κάνοντας την αρκετά πιο υποφερτή, μα και προσδίδοντας της κάποιο νόημα, ώστε το παιδί να έχει λόγο ύπαρξης μα και μία όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ανατροφή και καθημερινότητα.
Κι όλα αυτά γιατί η μάνα πάνω από όλους και από όλα, πάνω ακόμα και από τις δικές της ανάγκες και επιθυμίες βάζει πάντα το παιδί της κι είναι έτοιμη να θυσιαστεί γι' αυτό...
Το μυθιστόρημα της Έμα Ντόναχιου, Το δωμάτιο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Στο οπισθόφυλλο γράφει...
Για τον πεντάχρονο Τζακ το Δωμάτιο είναι ο κόσμος.
Εκεί γεννήθηκε, εκεί τρώει, εκεί κοιμάται, εκεί παίζει και μαθαίνει μαζί με τη Μαμά του. Γι’ αυτόν, το Δωμάτιο κρύβει αμέτρητα θαύματα, πλούσια και ανεξάντλητη τροφή για τη φαντασία του: ο Αυγοφίδης στο Κάτω Από το Κρεβάτι, φτιαγμένος από τσόφλια αυγών, ο φανταστικός κόσμος της Τηλεόρασης, η παρηγορητική ζεστασιά της Ντουλάπας, κάτω από τα κρεμασμένα ρούχα, εκεί όπου η Μαμά τον ασφαλίζει τα βράδια, για την περίπτωση που ο ΣαταΝίκ τούς επισκεφθεί.
Το Δωμάτιο είναι σπίτι για τον Τζακ, για τη Μαμά όμως δεν είναι παρά η φυλακή όπου είναι κλεισμένη από τα δεκαεννιά της – εφτά χρόνια τώρα. Με οδηγό την αδιαπραγμάτευτη αγάπη της για το γιο της, η Μαμά έχει δημιουργήσει για χάρη του μια ολόκληρη ζωή σ’ ένα χώρο μόλις έντεκα τετραγωνικών. Όσο όμως μεγαλώνει η λαχτάρα του Τζακ να γνωρίσει τον κόσμο του, τόσο γιγαντώνεται και η απελπισία της Μαμάς.
Το Δωμάτιο είναι η ιστορία της ακαταδάμαστης αγάπης που ανθεί κάτω από τις πιο οδυνηρές συνθήκες. του ακριβού σαν διαμάντι δεσμού ανάμεσα σε μητέρα και παιδί. Πρόκειται για ένα καθηλωτικό, εξυψωτικό και συνάμα σοκαριστικό μυθιστόρημα, μια ιστορία βαθιά ανθρώπινη και αβάσταχτα συγκινητική.
Το Δωμάτιο είναι ένα μέρος που δε θα ξεχάσετε ποτέ.
Η Έμα Ντόναχιου γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1969 και είναι η μικρότερη σε μια οικογένεια με οχτώ παιδιά. Ο πατέρας της ήταν κριτικός λογοτεχνίας ενώ η ίδια πήρε με διάκριση το πτυχίο της στις τέχνες από το Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, ολοκληρώνοντας τις σπουδές της με διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Το 1998 μετακόμισε στον Καναδά και πήρε την καναδική υπηκοότητα το 2004. Σήμερα ζει στο Οντάριο με την οικογένειά της. Έχει γράψει οχτώ μυθιστορήματα, τα οποία έχουν λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις και βραβεία. Επίσης, έχει γράψει θεατρικά έργα, συλλογές διηγημάτων, λογοτεχνικά δοκίμια κ.ά. Το μυθιστόρημα ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ έχει τιμηθεί με το Bραβείο Rogers Writers’ Trust και ήταν στη βραχεία λίστα του Bραβείου Booker το 2010 ενώ έχει μεταφερθεί και στον κινηματογράφο.
