Πως μετράμε... την ευτυχία;
Λ.Μ.Μ.: Δεν νομίζω να υπάρχει Ευτυχιόμετρο(!), μα και να υπήρχε ίσως να μην τις έπιανε τις μικρούλες στιγμές που είμαστε ευτυχισμένοι.
Τη δημιουργία;
Λ.Μ.Μ.: Αυτήν πάλι, αν την μετρούσαμε, δεν θα χωρούσε στο δημιουργιόμετρό μας. Η Δημιουργία δεν έχει τέλος.
Την επιτυχία;
Λ.Μ.Μ.: Το μέτρημά της είναι σχετικό. Αυτό που για μερικούς ή πολλούς είναι μεγάλη ΕΠΙΤΥΧΙΑ για άλλους είναι μικρή ή λίγη. Επομένως σαν έννοια είναι υποκειμενική και μετριέται με το επιτυχιόμετρο του καθ’ ενός μας.
Πως ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Λ.Μ.Μ.: Η πρώτη μου δημιουργία από πλευράς ΜΟΥΣΙΚΗΣ ήταν μια σύνθεση για πιάνο λέγεται "παραλλαγές" και συνέβη εκεί γύρω στα τριάντα μου. Λένε ότι ήταν καλή και ήταν το έναυσμα να ασχοληθώ με την Σύνθεση σοβαρά. Συνέθεσα πάμπολλα έργα για σόλο πιάνο και πολύ περισσότερα τραγούδια.
Από συγγραφικής πλευράς πρώτο μου μυθιστόρημα είναι Η ΠΑΡΕΑ Η ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ με δεύτερο τόμο ΜΑΡΙ-ΝΑ και το έγραψα πριν τέσσερα χρόνια μέσα σε ένα καλοκαίρι. Άρεσε σε όσους το διάβασαν, με αποτέλεσμα να πω: Βρε λες; Από την ώρα που αναρωτήθηκα και μέχρι τη στιγμή τούτη δεν σταμάτησα να γράφω. Αποτέλεσμα: Δέκα χορταστικά (σε όγκο) μυθιστορήματα και νουβέλες, επτά συλλογές (χορταστικές επίσης) διηγημάτων, δύο αφηγηματικά και πολλά σκόρπια κείμενα, έτσι χωρίς πρόγραμμα, όπως θα έλεγε η αείμνηστη, πολυαγαπημένη Μαρία Ρεζάν.
Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Λ.Μ.Μ.: Μία μόνο σκηνή; Και πώς να χωρέσει μία ζωή τόσων πολλών χρόνων σε μία σκηνή, γίνεται; Αμ δε γίνεται. Θα έλεγα ότι θα ήταν μια ταινία σε συνέχειες κάτι σαν το Gone with the wind ας πούμε.
...μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Λ.Μ.Μ.: Θ’ ακούγατε ένα ορχηστικό δικό μου το ΑΝΤΙΟ και την Απασιονάτα του Μπεετόβεν που με έχουν σημαδέψει και τα δυο.
...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Λ.Μ.Μ.: Σ’ Αυτήν που έζησα κι ας είδα Παγκόσμιο πόλεμο, ας είδα Εμφύλιο. Ωραία είναι η ζωή παιδιά.
Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Λ.Μ.Μ.: Τα επτά του ουράνιου τόξου.
Η λαχτάρα;
Λ.Μ.Μ.: Ξανθοκόκκινο!
Η φλόγα;
Λ.Μ.Μ.: Κοκκινοξανθόγκριζο!!!
Πιστεύεις...
Λ.Μ.Μ.: Αν εννοείς τους ανθρώπους, ναι, πολύ, περισσότερο απ’ ό,τι ίσως θα έπρεπε. Με αποτέλεσμα να τρώω τα μούτρα μου πολλές φορές και μυαλό να μη βάζω. Το πήρα πια απόφαση ότι πρόκειται για χούι που φεύγει αφού φύγει και η ψυχή.
Πονάς...
Λ.Μ.Μ.: Σωματικά; Ναι. Ψυχικά προσπαθώ να μην.
Προχωράς...
Λ.Μ.Μ.: Ω ναι πάντα. Η στασιμότητα εκτός από ανιαρή σε σκουριάζει. Και προχωρώ ταράζοντας τα λιμνάζοντα νερά της δικής μου λίμνης.
Χορεύεις;
Λ.Μ.Μ.: Όχι πια. Απολαμβάνω να βλέπω τους άλλους να χορεύουν. Είναι λίγο θλιβερό αυτό βέβαια, αλλά δεν βαριέσαι. Κάθε πράγμα στον καιρό του λέω και παρηγορούμαι.
Ξαναγεννιέσαι...
Λ.Μ.Μ.: Σαν τον φοίνικα. Δεν αφήνομαι.
Χάνεσαι...
Λ.Μ.Μ.: Ναι, στον κόσμο των ηρώων μου. Ζω έτσι τόσες ζωές, γίνομαι ακόμη και νέα!!!...
Τραγουδάς;
Λ.Μ.Μ.: Ναι πολύ και ποτέ στο μπάνιο. Δεν με εμπνέει ο χώρος και μα τω Θεώ απορώ πώς το κάνουν πολλοί.
Διαβάζεις...
Λ.Μ.Μ.: Ε, τι να λέμε τώρα! Εκτός από το να πω πολύ υπάρχει και κάτι άλλο, πιο απλό, πιο βαθύ, πιο μεγάλο;
Γράφεις...
Λ.Μ.Μ.: Τι λες τώρα; Non stop. Αν δεν γράψω νιώθω άρρωστη. Και επειδή πια έχω και χρόνο άφθονο χωρίς υποχρεώσεις του δίνω και καταλαβαίνει.
Παίζεις...
Λ.Μ.Μ.: Α ναι, με τις λέξεις.
Και βέβαια πιάνο, πολύ πιάνο…
Απάντησε η
Λένα Μαυρουδή Μούλιου
Απάντησε η
Λένα Μαυρουδή Μούλιου
Νέοι καλλιτέχνες, δημιουργοί, συγγραφείς μιλούν για εκείνους για το έργο τους.
Keep reading... γιατί ακολουθούν τρία δικά της έργα (διήγημα, ποίηση, παραβολή) και πολλά άλλα...
Πιπεριές τουρσί
«Α, όχι, όχι, Κατίνα εγώ δεν γίνομαι. Δεν πρόκειται να χάσω την ψυχραιμία και την αξιοπρέπειά μου, κυρίως αυτήν, ό,τι και αν γίνει. Ξέρω ότι ΑΥΤΟΣ θα κάνει ό,τι μπορεί για να με αναγκάσει να ξεπεράσω τα όριά μου για να έχει μετά να λέει ότι η συμπεριφορά μου ήταν ανάρμοστη, ότι η γλώσσα μου κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει και έτσι να βγει λάδι ως συνήθως. Πάγια πια η τακτική του, η άμυνα δια της επιθέσεως. Μα κι εγώ, πού να πάρει η ευχή να πάρει, άνθρωπος είμαι με φυσιολογικό νευρικό σύστημα. Δεν θα ήταν αφύσικο να μην αντιδράσω στις αστείες δικαιολογίες που θ’ αρχίσει να μου αραδιάζει προτού καλά, καλά, προλάβω ν’ ανοίξω εγώ τα στόμα μου ν’ αρθρώσω δυο λέξεις;
Τι ηθοποιός όμως που σου είναι ο κύριος! Εμ άπιστος εμ προδότης, ζητά και τα ρέστα; Α, όχι δεν πρόκειται να παρεκτραπώ, να χάσω τον έλεγχο…
Α, να μην ξεχάσω να αγοράσω ένα βαζάκι με πιπεριές τουρσί…
Όπως έλεγε η συγχωρεμένη η Ελίζαμπεθ Ταίηλορ, δεν πρέπει να λείπουν από κανένα σπιτικό. Μασουλάς 1-2 από δαύτες στην έναρξη του καβγά ή ακόμη καλύτερα λίγο πριν, καταλαγιάζει το νευρικό σου σύστημα και από εξαγριωμένο που ήταν ημερεύει και αντιμετωπίζεις τόσο ψύχραιμα τον προσποιούμενο τον μαινόμενο ταύρο, που τον κάνεις να πάψει να είναι γιαλαντζή μαινόμενος αλλά ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μαινόμενος.
Και είναι αυτός που χάνει τον έλεγχο.
Και είναι αυτός που σαχλαμαρίζει ξερνώντας ανυπόστατες κατηγόριες μαζί με βρισιές που αν τις έλεγε στην TV ας πούμε, θα άπτονταν του ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.
Πιπεριές τουρσί λοιπόν η Ταίηλορ, κάτι δηλαδή σαν τις γιαγιάδες μας που έλεγαν: "έχεις νεύρα; πιες ξύδι να σου περάσουν". Έ όσο να ‘ναι η ηθοποιός έκανε ακριβώς το ίδιο σε πιο βελτιωμένη έκδοση. Δεν είναι δυνατόν να είχε αντιγράψει η μεν τις δε και τούμπαλιν με τόσους ωκεανούς να τις χωρίζουν!
ΠΟΥ σημαίνει ότι κάποια βάση έχει το… φάρμακο.
Αυτό θα κάνω.
Εν ανάγκη, για να είμαι σίγουρη, ας αυξήσω τη δόση. Το πολύ πολύ να πηγαίνω συχνότερα στην τουαλέτα.»
Αυτά έλεγε η Μαριάνθη μονολογώντας. Και αυτά έπραξε.
Μα όταν ήρθε ο δικός της ήταν όλο γλύκες και καμία τάση του δεν έδειχνε καβγά μεριά.
Αυτό πάλι τι σήμαινε;
Να ‘ταν γιατί ήθελε να της ρίξει στάχτη στα μάτια, που λένε, να ‘ταν για να δείξει ότι δεν χάνει αυτός τον αυτοέλεγχο και σαν κύριος δεν οδηγείται σε καβγάδες αναίτιους ή αιτιατούς ή γιατί το κόλπο με τις πιπεριές και το ξύδι δεν ήταν μόνον δική της πατέντα;
Βέβαια, Βέβαια. Οι δηλώσεις της ηθοποιού είχαν γίνει σλόγκαν την εποχή της ακμής της και των θυελλωδών ερώτων της και πολλοί εφάρμοζαν πιστά τα όσα έλεγε. Ταίηλορ ήταν αυτή δεν ήταν ο φούφουτος.
Οπότε κυρίες μου και κύριοι. Ιδού το απόλυτο φάρμακο κατά των συζυγικών καβγάδων. Μόνο να φροντίσετε το σπίτι όπου μένετε να έχει τουλάχιστον δύο τουαλέτες, για να μην μαλώνετε για το ποιος θα πρωτοπάει…
Πιπεριές τουρσί είναι αυτές να μην έχουν και παρενέργειες; Όλα τα φάρμακα έχουν. Διαβάστε τις αντενδείξεις καλού κακού.
***
Η λίμνη
Το βότσαλο έπεσε στα ήσυχα
της λίμνης νερά, τα ακίνητα
γαλάζια νερά της.
Τα τάραξε για απειροελάχιστο χρόνο,
Μα τα τάραξε και αυτό είναι το γεγονός.
Έτσι και μέσα μου
Σάλεψαν τα φτερά του πόθου,
και άκουσα από το πέλαγο να με καλούν σειρήνες.
Τους είπα: "ΕΡΧΟΜΑΙ.
Δεν κλείνω τ’ αυτιά μου στο κάλεσμά σας το θανάσιμο.
Θα έρθω και θα πολεμήσω
για να χω τη χαρά της νίκης.
Νομίζετε σας φοβάμαι κυράδες μου όμορφες;"
Τόσα μα τόσα τα προειδοποιητικά σινιάλα,
Μηνύματα της αναγέννησης.
Μου αρέσει η μάχη που θα δώσω.
μην είναι λες, με δον Κιχωτικούς ανεμόμυλους;
Μπορεί Ναι. Θα την δώσω όμως.
Θα αναδυθώ από το ξεροπήγαδο της ανυπαρξίας
ΘΑ το χορέψω το τελευταίο τάνγκο
Στην πίστα της Ζωής.
Έχω χρόνο; Έστω και λίγο, μα έχω;
Ωραία η αναμονή της εξαίσιας στιγμής,
Μην είναι όμως όλο αυτό αποκύημα της φαντασίας μου
Και Μόνο;
Υπάρχουν συμπολεμιστές ή είμαι μόνη μου;
Και η στιγμή
Θα ζωντανέψει
αφημένη καθώς είναι
Σε πλήρη χειμέρια νάρκη εδώ και χρόνια;
Άνοιξη το καταχείμωνο θα φέρει;
Ή ακόμη καλύτερα
Άνοιξη και Φθινόπωρο μαζί,
Όπως εγώ τις γνώρισα και τις αγάπησα
Αυτές τις δύο σημαδιακές εποχές
Ορόσημα της ζωής μου;
***
Το λιοντάρι και το ελάφι
Λέει το λιοντάρι στο κάτασπρο από την τρομάρα του ελάφι που ξέφυγε από το κοπάδι του γιατί δεν μπορούσε ν’ αντέξει άλλο τη διαφορά του από τα σκουρόχρωμα τ’ αδέρφια του:
«Μη φοβάσαι. Δεν θα σε φάω. Να ξέρεις είσαι πολύ τυχερό, γιατί είμαι τόσο ξεδιψασμένο και χορτάτο αφού ήδη έχω φάει δύο αρνιά, αρκετά για σήμερα, που δεν θέλω τίποτα άλλο. Άκου όμως τί θα σου πω. Σε θαυμάζω για την τόλμη σου που θέλησες να ξεφύγεις από το κοπάδι σου και δεν σου κρύβω ότι το νέο αυτό έχει κάνει το γύρο της ζούγκλας και όλο το συζητούν με θαυμασμό. Έκανες και μένα παρά την αγριάδα μου, να βγάζω στην επιφάνεια της ψυχής μου ό,τι το πιο ωραίο. Το σκέπτεσαι; Εγώ ούτε που θα το φανταζόμουν ποτέ. Θαυμάζω τη γενναιότητα και εσύ έχεις περίσσια. Να, κοίτα, πεθαίνεις από το φόβο σου μα δεν διστάζεις να στέκεσαι μπροστά μου δεν το βάζεις στα πόδια, γιατί ξέρεις ότι αν ήθελα να σε φάω δεν υπήρχε περίπτωση να γλυτώσεις ούτε μία στο εκατομμύριο. ΕΊΚΟΣΙ τρεχάλες εσύ, δέκα εγώ και θα σε έπιανα στο πιτς φυτίλι. Το ξέρεις και το ξέρω.
Θα ήθελα να σε προστατεύσω από τους κινδύνους που καραδοκούν γύρω σου, μα για πες μου πώς μπορώ; Εγώ δεν πρέπει να φροντίσω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου να της παράξω τα προς το ζην; Εξ' άλλου, ποιος μας εγγυάται ότι πάνω στην μεγάλη μου πείνα που καραδοκεί και αυτή στο χώρο μας, δεν θα ξεχάσω προστατευτικότητες και θαυμασμούς και σε κάνω μια μπουκιά, άντε δύο;
ΟΧΙ, ΜΗ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ.
Η φύση και οι ανάγκες της πάνω από τα αισθήματα.
Φύγε λοιπόν καλό μου όσο είναι καιρός. Φύγε ΤΩΡΑ.
Μωρέ τρέχα που σου λέω…
Έστω για λίγο έχεις σωθεί…»
Στόχοι και επιδιώξεις:
Λ.Μ.Μ.: Έχω μια ματαιοδοξία θα την έλεγα, να δω τα ήδη τυπωμένα βιβλία μου να έχουν πάνω τους ένα ISBN και το λογότυπο ενός εκδοτικού που θα μ’ εμπιστευτεί. Δε το έχω επιδιώξει αλλά θα το κάνω.
Όνειρα:
Λ.Μ.Μ.: Να δω τα εγγόνια μου να επιτυγχάνουν στη ζωή τους και να έχουν την υγεία τους.
Καλλιτεχνικό βιογραφικό:
Πτυχιούχος Πιάνου του Εθνικού Ωδείου Αθηνών (Μ. Καλομοίρης).
Δασκάλα Πιάνου και Συνθέτρια.
Δραστηριότητες: Συνεργασία με πολλά blogs και ηλεκτρονικά περιοδικά. Συμμετοχή σε συλλογικά έντυπα βιβλία και ebooks και σε διαγωνισμούς όπου απέσπασε Βραβεία, Επαίνους και διακρίσεις όπως: ΑΡΙΣΤΕΊΟ από τον Ε.Π.Ο.Κ. για το διήγημα ο ΜΕΤΙΝ, Α' Βραβείο Σύνθεσης και εκτέλεσης για τον ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ, Α' ΒραβείοΣύνθεσης και εκτέλεσης γα το ΒΡΕΧΕΙ ΚΙ ΑΠΟΨΕ από τα ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ, Β' Έπαινος για το διήγημα Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ από την Πνευματική Συντροφιά Λεμεσού Κύπρου, Γ' Έπαινο για το διήγημα ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ από την Πνευματική Συντροφιά Λεμεσού Κύπρου, Γ' Έπαινο για το διήγημα ΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ από τους Βιβλιόφιλους Έδεσσας, Έπαινο στην Νουβέλα Ο ΒΡΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ από την ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΑ ΈΝΩΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ(Π.Ε.Λ.), Γ' Έπαινο για το παραμύθι Η ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΤΣΑ από την ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΎ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΏΝ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ, Η' Έπαινος στο ποίημα ΣΑΝ ΤΙ ΜΟΙΑΖΕΙΣ από το BONSAISTORIES, Mία από τις 12 νικητήριες θέσεις στo συλλογικο ebook του ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ με το διηγημα ΑΡΙΣΤΕΙΟ, Μία απο τις 10 νικητήριες θέσεις στο ebook του VERAMAND με το διήγημα ΤΟ ΣΤΕΝΟ, Ε' Έπαινο στο διήγημα Η ΣΚΙΑ από ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΠΑΦΟΥ, ΚΥΠΡΟΥ, Διάκριση και συμμετοχή στο συλλογικό βιβλίο του ΑΝΑΤΥΠΟ για το διήγημα Ο ΤΑΞΙΤΖΗΣ, Συμμετοχή στο συλλογικό βιβλίο χαϊκού από ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ, Διάκριση από Σ. ΞΕΦΛΟΥΔΑ για το παραμύθι Η ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΤΣΑ, Συμμετοχή στο ΕΤΉΣΙΟ ΒΙΒΛΙΟ του Η. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ με το βραβευμένο διήγημα Ο ΜΕΤΙΝ και συμμετοχή στο συλλογικό ebook του biblio.net ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
