Πως σας ήρθε η ιδέα;
Α.Δ.: Η ιδέα ή αλλιώς το μικρόβιο της συγγραφής πάντα υπήρχε μέσα μου καθώς από πολύ μικρή ηλικία έγραφα βιβλία ανεξαρτήτου μεγέθους αλλά ποτέ δεν είχα βρει το θάρρος να τα εκδώσω. Παίρνοντας όμως ως αφορμή μια ιστορία που διηγήθηκα σε έναν αρκετά ζωηρό μαθητή μου απλά και μόνο για να τον κάνω να προσέξει την ώρα του μαθήματος, και βλέποντας τον ενθουσιασμό, την αγωνία στα μάτια του για την εξέλιξη της ιστορίας, αποφάσισα να την αποτυπώσω στο χαρτί για να μην ξεχαστεί.
Που γράψατε το βιβλίο σας;
Α.Δ.: Το βιβλίο αυτό για να είμαι απολύτως ειλικρινής το έγραψα κρυφά από όλους, στιγμές που ήμουν μόνη στο δωμάτιο μου μαζί με τις σκέψεις μου. Μέχρι τη στιγμή της έκδοσης του δεν είχα αποκαλύψει τίποτα και σε κανέναν, όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο απλά ίσως γιατί και εγώ η ίδια δεν το πίστευα και ήθελα χρόνο να το χωνέψω και να το συνειδητοποιήσω.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Α.Δ.: Καθώς είχα ήδη στο νου μου την πλοκή της ιστορίας δε μου πήρε παρά μόνο δύο απογεύματα. Η εξέλιξη αποτυπωνόταν αβίαστα στην οθόνη του λάπτοπ μου και οι περιπέτειες του ήρωα έρχονταν η μία μετά την άλλη μέσα στο μυαλό μου.
Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Α.Δ.: Μμ.. Η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι μία δύσκολη ερώτηση καθώς θα πρέπει να περιοριστώ αρκετά. Το παιδικό-νεανικό αυτό βιβλίο με τον τίτλο "Φτερούγισμα προς την ελευθερία" εκτός του ότι δεν περιορίζεται και μπορεί να διαβαστεί από όλους, έχει να προσφέρει πολλά, καθώς κρύβει βαθειά μηνύματα και οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα αίσθημα τέρψης, πληρότητας και συνειδητοποίησης φτάνοντας στο τέλος της ιστορίας.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Α.Δ.: Το βιβλίο μου "Φτερούγισμα προς την ελευθερία" αποτελεί έναν ύμνο προς τη φιλία και την ανιδιοτελή αγάπη. Όλα ξεκινούν από την επιθυμία ενός μικρού αγοριού να αποκτήσει ένα καναρίνι για τα γενέθλια του στο οποίο βλέπει το φίλο, τον αδελφό που δεν είχε ποτέ. Όμως ύστερα από μία απρόσμενη συνάντηση του καναρινιού με ένα περιστέρι, το μικρό ζωάκι αρχίζει να εκφράζει εντόνως την επιθυμία να βγει από το κλουβί του και να γνωρίσει τον έξω κόσμο φτερουγίζοντας ελεύθερο. Τι γίνεται όμως όταν το αγόρι δε θέλει να το ελευθερώσει φοβούμενο την εγκατάλειψη; Και τι γίνεται όταν τελικά το καναρίνι, που δεν έχει βγει ποτέ από το κλουβί του, αφήνεται ελεύθερο; Θα επιβιώσει; Πόσο θα αντέξει μόνο του στο άγνωστο; Όλα αυτά απαντώνται στο "Φτερούγισμα προς την ελευθερία".
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Α.Δ.: Τα πάντα. Από το εξώφυλλο μέχρι και το οπισθόφυλλο το λάτρεψα. Ήταν η χειροπιαστή απόδειξη ότι γράφω, ήταν το πρώτο μου βιβλίο που εκδόθηκε και η πρώτη μου ευκαιρία να το γνωστοποιήσω και να διαβαστεί από μία μικρή ή μη, μερίδα κόσμου.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Α.Δ.: Ο αγαπημένος μου ήρωας δεν είναι κάποιος από τους βασικούς, είναι ένα μπαλόνι που εμφανίζεται στα μέσα του βιβλίου. Όποιος το έχει ή επρόκειτο να το διαβάσει θα καταλάβει το λόγο που τον επιλέγω απλά δε θα επεκταθώ περαιτέρω προς αποφυγήν να μην προδώσω κάτι από την εξέλιξη της ιστορίας.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Α.Δ.: Πολλά... Εκτός από την ευχαρίστηση της ανάγνωσης και την αγωνία για την εξέλιξη της ιστορίας, ο αναγνώστης θα έχει τη δυνατότητα να προβληματιστεί και να αναλογιστεί κάποια πράγματα και κάποιες αξίες που θα τις είχε δεδομένες μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ένα βιβλίο ύμνος προς την ελευθερία, την αγάπη και τη φιλία έχει να προσφέρει μόνο θετικά συναισθήματα και μια μικρή, αναπόφευκτη δόση μελαγχολίας καθώς περνάνε τα κεφάλαια και οι περιπέτειες των ηρώων.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Α.Δ.: Η μεγαλύτερη αγωνία μου και ο μεγαλύτερος μου φόβος όσον αφορά στη συγγραφή είναι μήπως ξυπνήσω μια μέρα και δεν έχω καμία έμπνευση, καμία ιδέα που θα με ωθήσει να γράψω, να δημιουργήσω και να εκφραστώ με τον τρόπο που έχω μάθει εδώ και τόσα χρόνια.
Φοβάστε...
Α.Δ.: Το χρόνο που περνάει. Φεύγει σα νερό και φοβάμαι ότι δε θα προλάβω να κάνω όλα όσα θέλω.
Αγαπάτε...
Α.Δ.: Τη ζωή και τα απρόβλεπτα της. Καλά ή κακά.
Ελπίζετε...
Α.Δ.: Θα είναι πολύ τετριμμένο και σύνηθες αυτό που θα πω, αλλά θέλω να ελπίζω σε ένα καλύτερο και ευνοϊκότερο μέλλον εδώ στην Ελλάδα για τις νέες γενιές, που λόγω των άσχημων συνθηκών φεύγουν για το εξωτερικό. Καθώς και ένα καλύτερο κόσμο όσον αφορά στο χώρο της συγγραφής και των βιβλίων, που έχουν παραγκωνιστεί εξαιτίας της απότομης και έντονης "εισβολής" της τεχνολογίας στη ζωή μας.
Θέλετε...
Α.Δ.: Να έχω τη δυνατότητα να κάνω πράγματα που να με γεμίζουν και να χαροποιούν. Θέλω να ζω χωρίς μιζέρια και να συνεχίσω να εμπνέομαι από μικροπράγματα για να δημιουργώ κάτι μεγαλοπρεπές.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Α.Δ.: Παρόλο που το βιβλίο μου "Φτερούγισμα προς την ελευθερία" έχει χαρακτηριστεί ως παιδικό-νεανικό, πιστεύω πως μπορεί να διαβαστεί από τον καθένα, ανεξαρτήτου ηλικίας, καθώς έχει μηνύματα και έννοιες ικανές να αγγίξουν και να προβληματίσουν όλους όσους θα θελήσουν να το διαβάσουν.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Α.Δ.: Δε μου αρέσει να περιαυτολογώ. Το μόνο που θα πω είναι ότι αξίζει και ότι μόνο κερδισμένος θα βγει κάποιος από την ανάγνωση αυτού του, μικρού σε όγκο αλλά μεγάλου σε μηνύματα, βιβλίου.
Γιατί δεν πρέπει;
Α.Δ.: Δε νομίζω ότι υπάρχει απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Δε θα απέτρεπα ποτέ κάποιον να το διαβάσει καθώς νομίζω ότι αξίζει και ότι έχει πολλά να προσφέρει στον καθένα ξεχωριστά.
Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Α.Δ.: Θα ήθελα να πιστεύω παντού. (χαχα) Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το βρει από τον ίδιο τον εκδοτικό οίκο Σιδέρης, τον Ιανό, τα public και σε κάποια βιβλιοπωλεία κατόπιν παραγγελίας αλλά και ιντερνετικά από κάποια από τα παρακάτω:
Που μπορούμε να βρούμε εσάς;
Α.Δ.: Σε διάφορες γωνιές της Αθήνας. Είτε μέσα από τα social media και για να ακριβολογώ το facebook, στο οποίο υπάρχει σχετική σελίδα του βιβλίου μου με τον τίτλο "Φτερούγισμα προς την ελευθερία" (για όποιον ενδιαφέρεται να την επισκεφτεί).
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Α.Δ.: Νομίζω πως το ιδανικό είναι χρώμα είναι το γαλάζιο, όπως αυτό του ουρανού.
Ποια μουσική;
Α.Δ.: Μια ξεχωριστή και ζεστή μελωδία που θα μπορούσε να αγκαλιάσει ηχητικά τους ήρωες του βιβλίου μου συνοδεύοντας τους σε όλες τους τις περιπέτειες είναι το sheltering sky. Μια μελωδία που θα την επέλεγα αναμφισβήτητα ως μουσική υπόκρουση αν αποφάσιζα και μου δινόταν η ευκαιρία να ανεβάσω την ιστορία μου στο θέατρο.
Ποιο άρωμα;
Α.Δ.: Νομίζω πως αυτό που ταιριάζει στην ιστορία του βιβλίου μου είναι μια ήπια, γλυκιά μυρωδιά, όπως αυτή που αφήνει η βροχή στο υγρό χώμα και στα φυλλώματα των δέντρων.
Ποιο συναίσθημα;
Α.Δ.: Διάφορα συναισθήματα του ταιριάζουν αλλά αυτό που υπερτερεί είναι η αγάπη, η αγνή και ανιδιοτελής αγάπη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Α.Δ.: Μ' αρέσει αυτή η ερώτηση γιατί έχω ήδη σκεφτεί την απάντηση από τη στιγμή κιόλας που έγραφα το βιβλίο. Αν δεν ήταν λοιπόν βιβλίο θα ήταν σίγουρα θεατρικό έργο, μια παράσταση κατάλληλη για παιδιά και για μεγάλους. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Ίσως γίνει κάποια στιγμή.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Α.Δ.: Ουου πάρα πολλά αλλά για κάποια πράγματα δεν αρκεί μόνο η θέληση. Τώρα, όπως κάποιοι ήδη γνωρίζουν, έχω πτυχίο στην ελληνική κλασική φιλολογία και μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, έτσι όταν δε γράφω, προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω τις όποιες γνώσεις έχω σε παιδιά κάθε ηλικίας.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Α.Δ.: Το τελευταίο διάστημα έχω κολλήσει με τα βιβλία το Jo Nesbo και έχω στρέψει το ενδιαφέρον μου στην αστυνομική λογοτεχνία.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Α.Δ.: Θα είμαι απολύτως ειλικρινής σε αυτό. Τρελαίνομαι να διαβάζω κάθε είδους βιβλία και πολλές φορές έχω ζηλέψει την καλογραμμένη ιστορία κάποιων από αυτά, ευχόμενη να ήταν δική μου αλλά όταν έρχεται η ώρα να γράψω όλα εξαφανίζονται και νέες ιδέες, κατάδικές μου, έρχονται στο μυαλό μου. Όμως, έχοντας διαβάσει τόσα άλλα έργα, πάντα κάτι μου μένει από αυτά, μία νέα "τροφή" για σκέψη, ένα έντονο συναίσθημα είτε θετικό είτε αρνητικό.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Α.Δ.: Στην αρχή αυτή που πλάθει και δημιουργεί τους ήρωες και τους διάφορους χαρακτήρες της ιστορίας είμαι μόνο εγώ. Όμως γράφοντας έχω παρατηρήσει πως, ενώ έχω μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου για το πώς θα κινηθούν και πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, πάντα οδηγούμαι σε άλλο σημείο, σα να κατευθύνομαι από τους ίδιους τους ήρωες ως προς το τί θα πρέπει να γράψω κάθε φορά.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Α.Δ.: Θα απαντήσω σε αυτό καθαρά σε προσωπικό επίπεδο. Η φαντασία είναι αυτή που οδηγεί τον κάθε συγγραφέα να γράψει κάτι νέο αλλά πάντα σε κάθε βιβλίο χρησιμοποιούνται προσωπικά στοιχεία. Πολλές φορές όμως αφορμώντας από ένα γεγονός που μου συνέβη ή που άκουσα αποφασίζω να γράψω, εμπλουτίζοντας το πάντα με στοιχεία της φαντασίας μου είτε για να το ωραιοποιήσω είτε για να του δώσω μια πιο δραματική διάσταση.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Α.Δ.: Η τύχη και οι άνθρωποι που θα θελήσουν να βοηθήσουν και να το γνωστοποιήσουν γιατί δεν αρκεί μόνο ένα βιβλίο να είναι καλό για να γίνει επιτυχία. Όλα είναι θέμα σωστής προώθησης και νομίζω πως και οι περισσότεροι συγγραφείς θα συμφωνήσουν σε αυτό.
Τι την αποτυχία;
Α.Δ.: Ακριβώς το ίδιο με παραπάνω. Πόσες φορές έχουμε δει μέτρια ως κακά βιβλία να γίνονται best seller και πόσα καλογραμμένα να αραχνιάζουν στα ράφια των βιβλιοπωλείων;
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Α.Δ.: Κάποιος μπορεί να διαβάζει όσα βιβλία θέλει χωρίς να βάζει όριο. Γιατί να θεωρείται αρνητικό κάτι που μόνο όφελος μπορεί να έχει; Στη μόνη περίπτωση που πρέπει να μετριάζεται λίγο είναι όταν ο αναγνώστης-βιβλιοφάγος νομίζει πως οι ιστορίες του κάθε βιβλίου είναι πραγματικές και αφήνει να τον επηρεάσουν στην ψυχολογία του. Αλλά αυτό είναι σπάνιο φαινόμενο, έτσι το μόνο που έχω να πω ότι η βιβλιοφαγία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Ίσα ίσα.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Α.Δ.: Μμ δύσκολη ερώτηση, καθώς είναι αρκετά δύσκολο να περικλύσεις όλη σου τη ζωή σε λίγες λέξεις. Ο τίτλος "Φτερούγισμα προς την ελευθερία" έχει ήδη δοθεί στο βιβλίο μου οπότε θα πρέπει να διαλέξω έναν άλλον όσο δύσκολο και να μου είναι. Ένας τίτλος που μου έρχεται τώρα στο μυαλό είναι το "Σχεδιάζοντας το όνειρο" γιατί μ' αρέσει να σχεδιάζω πράγματα, να τα ονειρεύομαι ακόμα και αν δεν τα πραγματοποιήσω ποτέ.
Ήταν το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τα νέα βιβλία.
Ή αλλιώς, όχι μόνο το ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Αν σας άρεσε, δείτε περισσότερες απαντήσεις επιλέγοντας την ετικέτα Ριντ Φερστ
Αν είστε συγγραφέας και θέλετε να απαντήσετε στο ερωτηματολόγιο ακολουθείστε τον σύνδεσμο
Η Νίκη Δακορού, γεννημένη το Απρίλιο του 1990, είναι απόφοιτη της ελληνογαλλικής σχολής του Πειραιά Jeanne darc και έχει πτυχίο ελληνικής κλασικής φιλολογίας με μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή. Η αγάπη της για τη συγγραφή, το θέατρο και η ερασιτεχνική γραφή βιβλίων από μικρή ηλικία την οδήγησε στην έκδοση του πρώτου της διηγήματος με τον τίτλο "Φτερούγισμα προς την ελευθερία".
